Tuesday, July 28, 2009

hello ……Singapore

ကိုယ္နဲ႕မဆုိင္သလိုဘဲ။ ဒါေပမဲ႕လည္းဆုိင္ပါတယ္။ သာမာန္ဝန္ထမ္း မ်ိဳးရုိးက လာတဲ႕ကုိယ္ဟာ နုိင္ငံၿခားဆုိတာ ကုိယ္နဲ႕ မဆုိင္သလိုဘဲ ၿဖစ္ခဲ႕မိတယ္။ ေက်ာင္းတက္တယ္ ရုိးရုိးဘဲ။ ေက်ာငး္ၿပီးတယ။္ ရုိးပါေသးတယ္။ အလုပ္ဝင္တယ္။ ဒါလည္း ရုိးေသးတယ။္ အိမ္ေထာင္က်ေတာ႕ အဲဒီေခာတ္က ေခတ္စားတဲ႕သေဘာၤာသားနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ပါတယ။္ သတငး္စာမွာ လက္ထပ္ၿပီးစီးၿခင္း ဆုိတဲ႕ ေၾကာ္ၿငာ တစ္ခုရယ္။ ၿမန္မာ က်ပ္ေငြ ၇၀၀တန္ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ရယ္နဲ႕ဘဲ နစ္ဦးသေဘာတူ ယူခဲ႕တဲ႕ သူ က သေဘာၤသားဆုိေတာ႕ကာ တစ္နစ္မွာ တစ္လ ဘဲ.နားၿဖစ္ပါတယ။္

ဒီလို နဲ႕ နစ္ေပါင္း နဲနဲၿကာလာ။ သူ လဲ သေဘာ္ေပၚကေန ရွဳိးေၿပာငး္ ကုိယ္႕ကုိ ေခၚခ်င္တဲ႕ အရိပ္အေယာင္္ရွိေပမဲ႕လဲ ကိုယ္က ကုိယ္႕ရဲဲ႕ အလုပ္သံေယာဇဥ္ရယ္။ ေလၿဖတ္ေနတဲ႕ အေဖရဲ႕သမီး ..ကုိ မသြားေစခ်င္ဘဲ သူ႕အနားမွာရွိေစခ်င္တဲ႕ ဆနၵကို နားလည္လုိ႕ကုိယ္နဲ႕ မဆုိင္သလုိဘဲေနခဲ႕တယ။္ ဒါေပမဲ႕ဘြဲ႕လြန္ဆက္မတက္ခဲ႕မိဘူး. ဘြဲ႕လြန္တက္ရင္ ေနာက္ထပ္ နစ္ အနည္းငယ္ကုိ ထပ္ ေပးဆပ္ဘုိ႕ အ တြက္ အာမမခံနို္င္ဘူး ၿဖစ္ေနတယ။္ ဒါဟာ မွန္ေပမဲ႕လည္းမွားသြားတဲ႕ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ဘဲလား. ေဝမခဲြနုိင္ခဲ႕ဘူး။ လုပ္စရာရွိတာေတ ြကုိ ငယ္စဥ္မွာ အၿပတ္ၿဖတ္နုိင္ရမယ္ဆုိတာ ကို မၿဖတ္နုိင္ခဲ႕ဘူး။

ေနာင္ ကုိယ္ ေတာနယ္ပိုင္းမွာမွ ေတာ္ေတာ္ေလးေခ်ာင္က်တဲ႕ေနရာကုိေၿပာငး္ရၿပီဆုိေတာ႕မွ အလုပ္သံေယာဇဥ္က ၿပတ္သြားခဲ႕ေတာ႕တယ။္ ကုိယ္မၿပတ္ေပမဲ႕လဲ သူက ၿဖတ္ သြားေပးခဲ႕ၿပိီေလ။ အေဖအေမ လည္း မရွိေတာ႕တဲ႕ အခ်ိ္န္မွာ ကုိယ္႕အတြက္ေတာ႕ ေရြးခ်ယ္စရာမက်န္ေအာင္ၿဖစ္ခဲ႕ၿပီ။
ဘာေႀကာင္႕နုိင္ငံရပ္ၿခားထြက္ခဲ႕တာတဲ႕လဲ။
at

29 comments:

  1. ZTJuly 28, 2009 at 1:44 AM

    လုပ္စရာေတြေတာ့ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မငယ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အျပတ္ ျဖတ္ဖို႕ အခ်ိန္ မရွိေတာ့ဘူး။ :)

    ReplyDelete
  2. လူမုန္းJuly 28, 2009 at 2:12 AM

    ေၾသာ္.....

    ဘြ...ဘြ...ဘြ။

    ReplyDelete
  3. kaungkinpyarJuly 28, 2009 at 2:19 AM

    အဲဒီေတာ့.....အဲဒီေတာ့့.....

    ReplyDelete
  4. AnonymousJuly 28, 2009 at 2:35 AM

    တကယ္ေတာ့ ေရးႏိုင္ေတြးႏိုင္တဲ့ စာေရးသူ စာဖတ္သူေတြအမ်ားၾကီးဗ်။ အခုလိုပို႕စ္ေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဖန္တီးေပးတာ ေက်းဇူးခင္ဗ်....

    ReplyDelete
  5. maeJuly 28, 2009 at 2:35 AM

    ဒီလုိပါပဲ မမရယ္..

    ပညာေနာက္ကုိလုိက္ေတာ့လဲ တျခားေနရာမွာ ေနာက္က်န္ခဲ့သလုိပဲ၊

    ReplyDelete
  6. မီယာJuly 28, 2009 at 3:01 AM

    ဘာကုိ ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္ ဆုိတာ အခု ျပန္စဥ္းစားလုိ႔ မရေတာ့ဘူး မမေရ

    ReplyDelete
  7. ေဆာင္းJuly 28, 2009 at 3:09 AM

    မေရးလုိက္ရင္ ေခတ္မမီွမွာ စုိးလုိ ့
    က်မ က ေတာ့ နုိင္ငံျခား ထြက္တာ အခ်ိန္တန္လို ့ထြက္ခဲ့တယ္ လို ့ေျပာရမယ္ထင္တယ္)

    ReplyDelete
  8. ကိုလူေထြးJuly 28, 2009 at 3:31 AM

    အေဖကို ျပဳစုဖို႕ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို ေပးခဲ့တယ္ ဆိုေတာ့ ေျပာသေလာက္ အတၱအၾကီးၾကီးေတာ့ ဟုတ္မယ္ မထင္ပါဘူး...

    လူေတာ္ လူေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ဖို႕ ဘြဲ႕ေတြအမ်ားၾကီး မလိုဘူး ထင္တာပဲေလ...

    (မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ထြက္ထြက္သြားေပါင္း မ်ားျပီဆိုတာ သိေနတာ ၾကာျပီေလ...)

    းဝ)

    ReplyDelete
  9. Steve EvergreenJuly 28, 2009 at 4:31 AM

    က်မဘဝ ဇာတ္ေၾကာင္းဆိုပါေတာ့။ တေယာက္ေယာက္ကိုေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနသလားထင္လိုက္ မိေသးတယ္။ ဟုတ္တယ္ ဟိုတုန္းက သေဘ္ာသားဆို ေစ်းေကာင္းခဲ့ဘူးတယ္။ ျပီးေတာ့ ဂ်ပန္သြားတဲ့ေခတ္။ အေမရိကားကေတာ့ ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ အိမ္မက္ျဖစ္ေနတာ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူးထင္တယ္။ စင္ကာပူက ဘယ္တုန္းက နာမည္ၾကီးျပီး အခုလိုျမန္မာေတြဒီေလာက္ စုသြားတာလဲဆိုတာမသိလိုက္ဘူး။ အဂ္လန္ကေတာ့ဘယ္တုန္းကမွ သိပ္ျပီး ရွန္းရွန္းေတာက္ popular မျဖစ္ဘူးထင္တာပဲ။ ဟိုတုန္းက လာရတာလဲလြယ္တယ္။ Visa ေတာင္ interview သိတ္ဝင္စရာ မလိုတဲ့အခ်ိန္ေတြရွိခဲ့ဘူးတယ္။

    ReplyDelete
  10. SanJuly 28, 2009 at 5:10 AM

    ''ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ထြက္ခဲ့တာလဲ''

    အားလုံးမွာ ကို ့reason နဲ ့ကိုရိွၾကပါလိမ့္မယ္
    ဒါမဲ့လဲ ဒီေလာက္ေလးနဲ ့မ်ား ဘာ့ေၾကာင့္ငါ သိပ္ခ်စ္တဲ့ မိသားစုေလးကို ခြဲျပီး တေယာက္ထဲ ထြက္လာခဲ့ပါလိမ့္ လို ့့ခဏခဏစဥ္းစားမိတယ္
    ျပည္ပ ဟာ struggle အရမ္းလုပ္ရပါတယ္ stress အရမ္းမ်ားတယ္
    တခုလိုခ်င္ယင္ေတာ့ တခု ျပန္ေပးဆပ္ရတာ ပါပဲ

    ReplyDelete
  11. ATNJuly 28, 2009 at 7:12 AM

    တကယ္ေတာ့လည္း ေရြးခ်ယ္ခြင့္ဆိုတာ သိပ္မရွိဘူး ထင္တာပါပဲ...

    ReplyDelete
  12. Steve EvergreenJuly 28, 2009 at 7:47 AM

    ကိုယ္ကေတာ့ အဂၤလန္ကိုထြက္လာတာ စီးပြါးေရးေၾကာင့္လဲမဟုတ္ဘူး။ အစိုးရေၾကာင့္လဲမဟုတ္ဘူး။ ကားေတြ၊လူေတြ၊ လမ္းေတြ ၾကည့္ျပီးစိတ္ဆင္းရဲလာတာနဲ႕ ဒီကိုေျပးလာခဲ့တာ။ ခဏေလး လမ္းေပၚေလွ်ာက္ရင္လဲ ပူလိုက္တဲ့ေန။ ဒါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတာ။ တခ်ိဳ႕႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႉ ေတြနဲ႕ လူေတြရဲ့ ေရွးက်တဲ့အျမင္ေတြကိုလဲ သိတ္မႏွစ္သက္လွဘူး။

    ပံုမွန္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ေနလို႕ေကာင္းတယ္။ မွတ္မိသေလာက္ ေတာေတာင္႐ႉခင္းေတြဆိုလဲသိတ္လွတာ အဂၤလန္ ထက္သာတယ္မွတ္တယ္။ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြကိုလဲဇီဝိတ ဒါနသိပ္ျပဳခ်င္ပါတယ္။

    ReplyDelete
  13. AnonymousJuly 28, 2009 at 7:50 AM

    မမေဆာင္းလိုပဲ..
    ေခတ္မမွီမွာ စိုးေသာေၾကာင့္..
    ...........
    .....
    ........
    X ထံု

    ReplyDelete
  14. MANORHARYJuly 28, 2009 at 8:09 AM

    ေရြးခ်ယ္ခြင့္နဲ႔မဟုတ္ဘူး
    အေရြးခ်ယ္ခံဘဝေတြနဲ႔
    လူ႔ဘဝထဲပစ္ခ်ခံခဲ့ရတာ
    အတိတ္ကံဆိုတဲ့ အဝတ္ေဟာင္းကိုဝတ္ဆင္လုိ႔
    .......................

    ReplyDelete
  15. Moe Cho ThinnJuly 28, 2009 at 8:13 AM

    ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ေျပာင္းလာတယ္ ဆိုရမလား မမ။
    ဒါမွမဟုတ္ ေရြးခ်ယ္စရာရွိေသးရင္ မလာျဖစ္ေသးဘူး လို႔မ်ား ေျပာခ်င္သလား။
    ဘာေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံျခား ထြက္ရသလဲ တဲ႔၊ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းတဲ႔ ေမးခြန္းပဲ။

    ReplyDelete
  16. YanJuly 28, 2009 at 8:45 AM

    ဒီလုိပါပဲ... အဓိကကေတာ႔ ကံဇာတ္ဆရာ ၾကိဳးဆဲြရာ ကေနခ်ိန္မွာ ဇာတ္ခုံေပၚက လြင္႔စင္မက်သြားဖုိ႔ရယ္၊ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္ကုိ ပစ္ထည္႔ျခင္း မခံလုိက္ရဖုိ႔ရယ္ အလူးအလဲ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မ်က္ရည္စေတြၾကားမွာ ျပဳံးႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾကရတာခ်ည္းပါပဲ..

    ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔စြာနဲ႔ ဘ၀ၾကီးကုိ စိန္ေခၚ ရဲရင္႔ႏုိင္ပါေစ မခင္ဦးေမ... း)

    Y.

    ReplyDelete
  17. szJuly 28, 2009 at 9:35 AM

    I do agree with မီယာ.

    ReplyDelete
  18. ပန္းခရမ္းျပာJuly 28, 2009 at 9:39 AM

    No Choice မို႔ ေရာက္လာတယ္ေပါ့။
    ဆက္ရန္ ရွိေသးလား မမ။

    ReplyDelete
  19. PTGJuly 28, 2009 at 9:42 AM

    ၿပန္ဖို႕ေကာ စဥ္းစားမိေသးလားအမ

    ReplyDelete
  20. AnonymousJuly 28, 2009 at 10:42 AM

    heee.

    So many excuses for so many reasons...

    The only thing's the same...

    .....

    Only for yourself...right..?

    ReplyDelete
  21. AnonymousJuly 28, 2009 at 10:43 AM

    and...

    even talk about good things in their dream...

    but never happen very near future..right..?

    Hee....Great dream..

    ReplyDelete
  22. rose of sharonJuly 28, 2009 at 10:51 AM

    ဒါကစကၤာပူကိုေရာက္လာၿခင္းေပါ႔...ဆက္ရန္ရွိေသးလား...

    ReplyDelete
  23. sweetpeonyJuly 28, 2009 at 11:08 AM

    လုပ္စရာရွိတာေတြကို ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ မျပတ္ျဖတ္ရမယ္တဲ့လား အမ..
    အင္း
    ျဖတ္မယ္
    ျဖတ္မယ္
    အားလံုးကို ျပတ္ေအာင္ ျဖတ္ပစ္မယ္
    မွတ္ခ်က္။ ။ အလုပ္

    ReplyDelete
  24. ေမဇင္July 28, 2009 at 11:24 AM

    ေရြးခ်ယ္စရာ မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္..ဒီတစ္လမ္းပဲ ရွိေတာ့တယ္...။

    ReplyDelete
  25. ေမ့သမီးJuly 28, 2009 at 1:43 PM

    တခါတေလက်ေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကကိုယ္ကလုပ္ရတာ လား။ ကုိယ္ကပဲအေရြးခ်ယ္ခံျဖစ္ေနတာလား နားမလည္ေအာင္ပါပဲ။

    ReplyDelete
  26. Sein Lyan Tun July 28, 2009 at 6:14 PM

    ၿပန္ေၿပာင္းလဲ မေၿပာခ်င္ဘူး

    ေနာက္ၿပန္လဲ လွည့္မႀကည့္ခ်င္ဘူး


    နာစရာရင္လဲမရွိေတာ့ဘူး

    က်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြက ေၿမထဲပင္လယ္ မွာစီးေမ်ာေနဆဲ



    ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္


    ဖိုးစိန္

    ReplyDelete
  27. ksanchaungJuly 28, 2009 at 7:01 PM

    လုပ္စရာရွိတာေတြကို ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ မျပတ္မျဖတ္ႏုိင္တဲ့ သူေတြထဲ ကၽြန္ေတာ္လား။ ထိပ္ဆံုးက ပါတယ္။ ဘြဲ႕လြန္လည္း မရွိ။ ႏုိင္ငံျခားလည္း မထြက္ျဖစ္နဲ႔။ ေမ်ာက္သစ္ကုိင္းလြတ္ ျဖစ္ေနတယ္။

    ReplyDelete
  28. AnonymousJuly 28, 2009 at 11:47 PM

    If Myanmar is developed like Japan, south Korea or Singapore, we don't need to be away from home. Our home will be the best in this world.
    :-) . But ........But...... :(

    ReplyDelete
  29. ကလူသစ္July 28, 2009 at 11:51 PM

    ေအာ္ လက္စသတ္ေတာ႔ သူ ျဖတ္ခံလုိက္ရတာကိုး

    ReplyDelete