yangon 28

ရထားၿကီး စီးခ်င္တယ္ဆုိၿပီး ေနာက္ဆံုး ပဲခဴးကုိ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ စီးမယ္လုပ္ေသးတယ္။

ဒါလည္း မေအာင္ၿမင္ဘူး.

ရထား ဝင္တဲ႕ အခ်ိန္ ထြက္တဲ႕ အခွ်ိန္ လက္မွတ္ ဝယ္ပံဳဝယ္နည္း ေတြ ဒါေတြ အားလံုးက ကုိယ္မပုိင္တဲ႕ အရာေတြၿဖစ္ေနတယ္။

ဒါဆုိလဲ ၿမိဳ႔႔ပတ္ရထားဘဲသြားစီးေတာ႕မယ္ကြာ လုိ႕စဥ္းစားၿပန္တယ္။ အဆင္မေၿပလုိက္ၿပန္ဘူး။

ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အၿကံရတယ္။ သန္လ်င္ ေရလည္ဘုရားကုိသြားမယ္ဆုိၿပီး...တစ္ခုခုေတာ႕သြားရမွ ၿဖစ္မယ္။ မဟုတ္ရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲနဲ႕တင္ ကုိယ္႕ဘဝက ၿပီးသြားနုိင္တယ။္ သြားမယ္ဆုိရင္သြားရမွ ဆုိတဲ႕ကုိယ္႕အက်င္႕အတုိင္း ဒီကိစၥကေတာ႕အထက္ကုိလည္းတင္ၿပစရာမလို.. တင္ၿပလည္း ပယ္ေနဦးမွာ စိုးတာ နဲ႕ အလစ္မွာ အခြင္႕ေကာငး္ယူၿပီး ဒိုးသြားတယ္။

လမ္းက မသိေတာ႕ခ်ာလပတ္လည္ ယမ္းသြားေသးတယ။္ အရင္ဆံုး သန္လ်င္တံတားကုိသြားရမယ္ဆုိတာ သိတယ္ .သန္လ်င္တံတားက သာေကတဘက္ ကသြားရမယ္ဆုိတာ သိတယ္ အဲသလိုနဲ႕ဟုိလူေမး ဒီလူေမးနဲ႕သြားလုိက္တယ။္

သန္လ်င္တံတားေရာက္တယ။္ ၿမိဳ႕ဝင္ေၿကးေတြလား ဘာေၿကးေတြလား ညာေၿကးေတြလား. ေတာက္တုိမယ္ရေၿကးေတြ ေ႔ပးၿပီးေတာ႕သန္လ်င္ၿမိဳ႕ထဲေရာက္တယ္။ ဘယ္မွ မဝင္ပါဘူး။ အခ်ိန္ကုန္မွာ စိုးလို႕ ..အင္း. ထမင္းေပါင္းေတာ႕သန္လ်င္အထြက္ က ၿမန္မာ ဘီယာလို႕ဆုိငး္ဘုတ္ေတြ အမ်ားၿကီး ရွိတဲ႕ဆုိင္မွာေတာ႕စားမိတယ။္ အိုက္လုိက္တာ အဲဒီအခ်ိန္က မေၿပာပါနဲ႕ေတာ႕ ။ေခ်ြးၿပိုက္ၿပုိုုက္ က်တယ္။ ေနကလည္းပူ. ေလကလည္းပူ. မိတ္ကပ္ သို႕မဟုတ္ သနားခါးလိမ္းစရာမလုိဘးူး. လိမ္းၿပီးငါးမိနစ္ဆုိရင္ ဘာမွ မရွိေတာ႕ဘူး. တစ္ရွဴးဘဴးဘဲလုိပါတယ္။

လမ္းေတြ ကအေတာ္ေခ်ာသြားၿပီ.ဆုိလုိတာက လမ္းအေတာ္ၿဖဴးလို႕သြားၿပီ. ဟုိတံုးကနဲ႕စာရင္ အဲဒီေတာ႕လမ္းခရီးက နီးသြားၿပီလုိ႕ခံစားရတယ္။

သိတ္မေဝးေတာ႕ဘူး သိတ္ေတာ႕ လည္း မမွတ္မိေတာ႕ဘူး ဒါေပမဲ႕ မနက္ ၁၁ နာရီေလာက္ က စၿပီး အရွိန္ယူၿပီးသြားဘုိ႕လုပ္လုိက္တာ ညေန ၿပန္ေရာက္လာပါတယ။္ ကားစီးတာ တစ္နာရီခဲြ ေလာက္ဘဲထင္ပါတယ္။

ဟုိေမးဒီေမးနဲ႕ေနာက္ဆံုးေရာက္သြားတယ။္ ေရၿပင္ကုိၿကည္႕ရကတည္းကေပ်ာ္ပါတယ္။ ေရလည္ဘုရားကုိလည္းၿမင္ရတယ္။ ေစ်းသည္ေတြလည္းအမ်ားၿကီးဘဲ။ စားစရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ႕မစားရဲေတာ႕ဘူး. နဲနဲေၿကာက္ေနၿပီ။ မစားဘူးဆုိတာေတာင္ အုန္းသီးခဲြၿပီး ဇြနး္ၿခစ္ေတာ႕ စားခဲ႕ေသးတယ။္

ေလွစီးဘုိ႕ လက္မွတ္ဝယ္တာ တစ္ယာက္ကုိ တစ္ရာလား ေပးရတယ္။ အသြားအၿပန္ လက္မ်ွတ္ တစ္ခါတည္းဝယ္ရတယ္။ သမန္ေပါၚတက္ေတာ႕လူးေနေသးတယ။္ ၿပဴတ္မက်ေအာင္ သတိထားရေသးတယ။္ အမွန္က ကုိယ္ေရမကူးတတ္ပါဘူး။ ေၿကာက္ေပမဲ႕လဲ မေၿကာက္ေတာ႕ဘူး. ။

ဘုရားေရာက္တယ္ တစ္ပါတ္ပါတတ္တယ္ဆုိတာ ခဏေလးဘဲ။ ငါးၿကီးေတြ ကုိ အစာေက်ြးဘုိ႕ဝယ္တယ္။ ေပါက္ေပါက္ လုိမ်ိဳးကို တစ္ခြက္ ငါးရာ နစ္ခြက္ ၁၀၀၀ က်ပ္ထင္တယ္။ ဝယ္ၿပီးကမ္းစပ္ကေလးမွာ ထုိင္ၿပီး ငါးေတြ ကုိ နဲနဲခ်င္းပစ္ေက်ြးတယ္။

ၿကည္႕ရတာေအးခ်မ္းပါတယ။္ နယ္သူနယ္သား အခ်ို႕႕ကုိေတြ႕ရတာ စိတ္ဝင္စားစရာဘဲ။ အေသြးအၿမင္ေၿပာငး္သြားတာေပါ႕။

အၿပန္ သမန္ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မလာလို႕ ေရစပ္မွ ေရခ်ၿပီး ေဆာ႕ရင္းက ေစာင္႕ရေသးတယ။္ အသက္က ၿကီးလာေတာ႕ေၿခေထာက္ လဳွပ္ၿပီး ေဆာ႕တာေတာင္ လူၿမင္မွ တင္႕ရဲ႕လားလုိ႕စိတၱဇ ၿဖစ္မိေသးေပမဲ႕ ဒါက ကုိယ္႕အတြက္ rare chance မို႕လုိ႕ လုပ္ၿဖစ္ေအာင္ေတာ႕လုပ္ခဲ႕တယ။္ ေနာက္တစ္ေခါက္ဆုိရင္ေတာ႕ beach ၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ေနရာရာ ကုိၿဖစ္ၿဖစ္သြားၿဖစ္ေအာင္ သြားဘုိ႕ေတာ႕ေခါင္းထဲထည္႕ထားလုိက္မိတယ။္ ၿပသာနာ က traveling သိတ္အဆင္မေၿပတာဘဲ။ ကုိယ္မသြားတတ္တာပါတယ္ ရန္ကုန္သူက ရန္ကုန္ကုိ ထံုးလိုေခ်ထားေပမဲ႕ အၿပင္ထြက္ဘို႕ကုိေတာ႕ေၿကာက္ေနမိတယ္။

ဘုရားလာ း .

.ရွိခုိးခဲ႔ပါတယ။္ ဆုေတာင္းတာကေတာ႕ရုိးရွင္းပါတယ။္ က်န္းမာ ခ်မ္းသာရပါလုိ၏. ဒါပါဘဲ။ စိတ္၏ခ်မး္သာၿခင္း ကုိယ္၏ က်န္းမာၿခင္းနဲ႕ ၿပည္႔စံဳရပါလုိ၏။ ဒါဆုိရင္ ၿပည္႕စံုပါၿပီ။

ရန္ကုန္ဲနဲ႕ေဝးေနတာ ၿကာၿပီဆုိရင္ေတာ႕ ၁၆ စကၠန႕္ဖုိင္ကေလးကုိဖြင္႕ၿကည္႕ေစခ်င္ပါတယ။္ လြမ္းမိမယ္ထင္တယ္။

မွတ္ခ်က္.

တစ္ေယာက္ထဲမသြားခ်င္လုိ႕လြင္မိုးကိုသြားေခၚပါတယ။္