Monday, November 24, 2008

မိုင္ဒုကၡ

မိုင္ဒုကၡ/ MY TROUBLE

ဘေလာ႕စဲြေနလို႕ဘယ္လုိၿဖတ္ရင္ ေကာင္းမလဲလို႕ အင္တာနက္ထဲ ရွာၿကည္႔တယ္။ ကိုယ္လုိ လူစားအမ်ားၿကီး ။ စဲြေနတဲ႔သူေတြ ရွိတယ္။ အလြယ္ဆံဳးက အစိမ္းၿဖတ္ေပါဳ႕၊ ဘေလာ႔ ပိတ္ လိုက္ရ့ဳဘ။ဲ ဒီလိုလဲ မလုပ္နုိင္ဘူးေလ.။ ဘေလာ႔လုပ္ေနရတာ အေတာ္ စိတ္ခ်မး္သာစရာ ေကာင္းေတာ႕ မ််င္းၿဖတ္ကေလးမ်ား ရွိမလားလို႕ရွာ။ ထံုးစံအတိုင္း အင္တာနက္ ရဲ႔ ဆဲြေဆာင္ မွဴေအာက္ ပါသြားေတာ႕ ကေလးမတစ္ေယာက္ေရးထားတာ သေဘာက်မိတယ။္ ဘာ သာ ၿပန္မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ၿကိုက္သလို ခံစားထားတာပါ။ ဘာသာမၿပန္ တတ္တာလဲ ပါ ပါတယ္။

ဘာေရးရမလဲဘဲစဥ္းစားေနမိတယ္ဆိုဘဲ။ မွန္လိုက္တာ။ KMSL ေၿပာ တဲ႕ စ ကား ေတြ နား ေထာင္ေနရင္းနဲ႕ ဒီေန႕ဘာေရးရရင္ ေကာငး္မလဲလို႕ စဥၤးစားေနမိတယ္။ မင္းကဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ လို႕သူကေဟာက္ရင္ ေပါက္တတ္ကရေတြ ေလ််ာက္ေၿဖမယ္။ အမွန္က ေတာ႕ကိုယ္ဘေလာ႕အေၿကာငး္ ေတြးေနတာပါ။

ေတြးမိတာ. စဥး္စားမိတာေလးေတြ ေတြ႕ၿကံုတာေလးေတြ ၿမင္ရင္ ေရးခ်င္လို႕ ခ်က္ခ်င္း ကြန္ၿပဴတာေရွ႕ေရာက္သြားတယ္ဆိုဘဲ။ ဒါလဲ ၿဖစ္တယ္။ ဘေလာ႕ေရးဘုိ႕အတြက္ WORD ကို STAND BY ဖြင္႕ထားတယ္။ မီးပူတိုက္ရင္းနဲ႕ အေတြးေလးေတြ ရခဲ႕ရင္ ကြန္ ၿပဴ တာ ေရွ႕ ခ်က္ ခ်င္းေရာက္သြားတယ္။ ကြန္ၿပဴတာေရွ႕မေရာက္ နုိ္င္တဲ႕ အေနအထားရွိခဲ႕ရင္ အၿကမ္းစာရြက္နဲ႔ ေဘာပန္ ကအဆင္သင္႕ရွိတယ္။ ဒါကိုေတာင္မွ အဆင္မေၿပ နုိင္ ဘူးဆိုရင္ TELEPHONE ကုိထုတ္ၿပီး VOICE RECORDING လုပ္ထားလိုက္တယ။္ ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ စကားေၿပာၿပီး RECORD လုပ္ထားတာေနာ္။ ကဲဖတ္ၿပီး ရယ္ေနၿပီမဟုတ္လား. မတတ္နုိင္ပါ။ အမွန္အတိုင္းကေတာ႕ ေၿပာရမွာဘဲ။

ကြန္ၿပူတာေရွ႔မွာဘဲ ထုိင္ေနမိၿပီူး ကိုယ္႕ဘာေလာ႕ကိုဘဲ ၿကည္႕ေနမိပါတယ္တဲ႕.။ တၿခား ဘေလာ႕ေတြလဲ ေလ်ွက္ဖတ္ေနမိပါတယ ္။ ON LINE ရွိေနခဲ႕ရင္ ဘေလာ႕ရဲ႕ STAT ႕ကိုလညး္ ေၿပာင္းလဲမွဴမရွိမယ္မွန္းသိရက္နဲ႔ ငါးမိနစ္တခါ ၿကည္႔ေနမိပါတယ္။ WIDGET ကို လည္း ဟုိေရြ႔ ဒီေရြ႕ေၿပာင္းေနမိပါတယ္။ ကြန္ၿပူတာဖြင္႕တာနဲ႕ ဘ ေလာ႕ ကိုၿကည္႕ တာ က ေတာ႕ မ ထူး ဆနး္ပါဘဴး။ လူတိုင္းလုပ္ေနၿကတာပါဘဲ။ အိမ္အလုပ္လဲမလုပ္ဘဲ ဘေလာ႕ဘဲ လုပ္ေနမိတယ္။ တသက္လံုး မေလ႕လာဘဴးခဲ႕တဲ ဘာမွ မဆိုင္ခဲ႕တဲ႕ HTML CODE ေတြကို ေလ႕လာေနမိတယ္။ အင္း.. မွန္တာပါဘဲေလ.။

အေတာ္ေလးၿကိုက္မိတဲ႕ စကားစဳကေတာ႕ ကမၻာေပၚမွာ အၿကုိက္ဆံဳးေနရာကေတာ႕ ကြန္ၿပူတာေရွ႕ဘဲၿဖစ္ပါတယ္တဲ႕။ ခြႈင္႕ကိုးရက္ ယူၿပီး ရန္ကုန္ မသြားဘဲ ဘေလာ႕ေနရတာကို ရန္ကုန္သြားရတာထက္ ေပ်ာ္ပါတယ္လို႕ ဝန္ခံၿပီးသားပါ။။ အိမ္မွာလဲ ကြန္ ၿပဴ တာ ေရွ ႔ဘဲ ေန ခ်င္တယ။္ KMSL ကြန္ၿပဴတာေရွ႔ခဏ ထုိင္ရင္ေတာင္ စိတ္ဆိုးခ်င္တယ္။ g talk ကို ပိတ္ထားတယ္။ ဘေလာ႕ဖတ္တာ..ေတြးတာ.. အေနွာင္႕အယွက္ၿဖစ္မွာစိုးလို႕ တကယ္ ေၿပာတာပါ။ ကိုးရီးးယားကား /.TV. /သတင္းစာ./.ေက်ာင္းစာ…/ ဘာမွ လာမေၿပာၿကပါနဲ႕ ဘေလာ႕ကလဲြရင္ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ပါ။ မေန႕က အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ ဘေလာ႕ေနတာ ဖံုး နစ္ခါသံဳးခါလာတာ မကိုင္ပါ။

ကြန္မက္ထဲမွာတစံဳ တခု အဆင္မေၿပခဲ႕ရင္ သက္ဆုိင္ရာစီကိုလည္း E MAIL ပို႕ တတ္ ပါ ေသး သတဲ႕ ။. အင္း ဒါမွ်ူိဴး လုပ္ဘူးပါတယ္။ အိပ္ေရးမ်ားလည္း ပ်က္သလား မေမးပါနဲ႔။ မ်က္ လု႕ံး ေတြ ညိဳေနတာသာ ကုိသာ ၿကည္႕ပါေတာ႔. ။ တေန႕ကုိ ေလးနာရွီေလာက္ဘဲ အိပ္ပါတယ။္ ပင္ပနး္လြန္း လို႕ အိပ္ေရးမဝလို႕ တစ္ခ်ီမ္းခ်ိမ္းေခ်ပါတယ္။ အခု ေဆး ၂ လံုး ေသာက္ ၿပီး ဘ ေလာေရးပါတယ္။ အဲဒီေဆးေတြက အိပ္ငုိက္တတ္ေပမဲ႕ ကိုယ္႕ဘေလာ႕ ကပိုၿပီး ကိုယ္႕ ကို မ်က္စိ က်ယ္ေစပါတယ္။ဘယ္သူမ်ား ဘာေလးမ်ား လာေရးသြားပါလိမ္႔ လို႔ စဥ္းစားလိုက္ရင္ အိပ္ရာကေန ခ်က္ခ်င္းထလို႕ ရသြားပါတယ္။

မိသားစုက စကားေၿပာရင္ေတာင္ လွည္႕မၿကည္႕ၿဖစ္ဘဲ ကြန္ၿပဴတာေရွ႔က မ်က္စိ မ ခြာ နိုင္ ပါ ဘူးတဲ႕။ ဒါမွ်ူိဴးလဲၿဖစ္ပါတယ္။ KMSL ေၿပာခ်င္ရာေၿပာ. အလုိက္သင္႕ကေလး အေၿဖေပးၿပီး မ်က္စိကေတာ႕ ဘေလာ႕ဖတ္ မပ်က္ပါဘူး။

ကိုယ္ဘေလာ႕ေရးေနတံဳး မွာ မိသားစု ဟာ ကုိယ္႔ဆီက စကားေလး တခြနး္ မေၿပာနဲ႔ အသံကေလး. မသဲ မကဲြ ၿကားလိုက္ရမယ္ ဆုိရင္ ေတာင္ သူတို႕ ဟာ အန္မတန္ ကံေကာငး္ပါသတဲ႔.။

ကဲ ..အဲဒါ မုိင္ဒုကၡ ပါဘဲ.. ..


သူဘာေတြမ်ားေၿပာဘို႕ေမ႕ခဲ႕ေသးလဲဆိုတာ ေမးထားပါေသးတယ္။ ….
HTTP://CHELLTAN.WORDPRESS.COM/2008/04/02/SURE-SIGNS-OF-BLOG-ADDICTION/ ကိုမွီးပါသည္.

49 comments:

P.Ti said...

အလုပ္ေတြရႈပ္လုိ႔ ဘေလာ့မေရးျဖစ္ေတာင္ ဖတ္ျဖစ္ေသးတယ္... တခါတေလ အလုပ္ရင္းေတာင္ ဘာေရးမလဲဆုိတာ ေတြးေနမိေသး... အဲဒါလည္း မိုင္ဒုကၡပဲေနာ္.. း)

မာ့ခ္ said...

စာေရးဆရာေတြ ဆိုရင္လည္း အဲသလိုမ်ိဳးပဲလားမသိဘူးေနာ္။ အႏုပညာတစ္မ်ိဳး ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ အႏုပညာ အရည္အခ်င္းမပါတဲ့အတြက္ အဲသလို မျဖစ္ပါဘူး။

PAUK said...

မမေရ..
တူတူပဲ..ဟီဟိ
တစ္ေန႔..တစ္ေန႔စဥ္စားေနတာ..ဘာေလးေျပာလိုက္ရ..
ေရးလိုက္ရေကာင္းမလဲလို႔..
အခုလည္း..အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔..
ခ်န္းကိုေရခ်ိဳးေပးျပီးတာနဲ႔..
တန္းျပီးစက္ကိုဖြင့္မိေတာ့တာပဲ..

Anonymous said...

အတူတူပါပဲဗ်ာ အဲထဲက အတိုင္းကြက္တိပဲ၊ ေဆးေရာ ႐ွိပါ့မလားမသိဘူး ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေရာဂါက ကၽြမ္းေနၿပီ ... လကၡဏာအစကေတာ့ အိပ္ေရးစပ်က္တာပါပဲ။

Taungoo said...

အမနဲ႔ အမဘေလာ့အေၾကာင္း ဖတ္ရတာ တကယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ အမရဲ့ ဘေလာ့စြဲလန္းမွဳဟာ အဆင့္အျမင့္ဆံုးကိုေတာင္ ေရာက္ေနျပီလားပဲ။ အထူးသျဖင့္ အိပ္ခ်ိန္နည္းလာတာ၊ ေဆးေသာက္ျပီးသံုးေနတာ စတာေတြပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အမစာမ်က္ႏွာကို မၾကာခဏေရာက္ျဖစ္ေပမယ့္ စာမူခ ထားသြားခဲပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေရးမသြားဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ က်န္းမာေရးထက္ ဘယ္အရာကမွ အေရးမၾကီးပါဘူး အမရယ္။ “ၾကာၾကာဝါးမယ့္သြား မာ တာ မစားနဲ႔” ဆိုတဲ့ စကားေလး ထားခဲ့ပါရေစ။ ဂရုစိုက္ပါအမေရ။

ေမတၱာျဖင့္

လင္းဒီပ said...

ဒီလိုပါပဲ အစ္မရယ္
သူမ်ားေတြ အားက်ျပီး စမိတယ္..စြဲသြားတယ္
အခု မခြဲႏုိင္ေတာ့ဘူး..
ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ မသိ..

GreenGirl said...

မမေရ... GreenGirlလည္း Control လုပ္ထားရတယ္။ မဟုတ္ရင္ မမေျပာသလို ကြန္ျပဴတာေရွ႕ ၂၄နာရီပဲ။ ေနမေကာင္းျဖစ္ျပီးေတာ့မွ ဆင္ျခင္ေနရတယ္။ မမလည္း က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါေနာ္။

December Cinderella said...

Ma

Me either.
I am so addicted to blog.
Now I have no more friends in real world.
Only bloggers friends.
All my friends left me already as I am always in touch with my beloved computer and the blogger world.
Some ppl even take us as Crazy ...

လင္း said...

တူတူေတြပါဘဲ။ ဘာလဲမ်ားေရးရရင္ ေကာင္းမလဲ တခ်ိန္ကုန္ စဥ္းစားေနမိတယ္။ ကိုယ့္ဘေလာ့ေလးကိုလဲ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ။ မိုင္ဒုကၡေတြေပါ့ေနာ္

Ko Boyz said...

blog က မရွိမေကာာင္း ရွိမေကာင္းပဲ...။
virtual world friend ရသလို real outside world friend ေတြန႔ဲ အဆက္ျပတ္တတ္တယ္...။
ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၀၂ မွာ အင္တာနက္ ေသခ်ာ သံုးျဖစ္တယ္...။ အေတာ့္ကို စြဲခ့ဲတယ္..။ တစ္ရက္ကို ဖိုရမ္မွ မဖတ္လိုက္ရရင္ မေနႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခ့ဲတယ္...။ အင္တာနက္ကေဖး ပံုမွန္ေရာက္ခ့ဲတယ္...။ သြားေနက် အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္က အဲယားကြန္းတစ္လံုး၊ ကြန္ျပဴတာ တစ္စံုစာမ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ရွယ္ယာလို႔ေတာင္ ေျပာရင္ရတယ္...။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖတ္ၾကည့္တာပဲ...။ ျပတ္သလိုလိုန႕ဲ မျပတ္ပါဘူး...။
ဒါေပမ့ဲ အခုအမ္းမား ျဖစ္ေနသလို ေဆးေသာက္ၿပီးေတာ့ေတာင္ စြဲတ့ဲ အဆင့္ထိေတာ့ မေရာက္ပါ...။ အဲေလာက္ထိလည္း လက္တစ္ကမ္းမွာ မလြယ္ခ့ဲလို႔ ေနမွာပါ...။ ဒါေပမ့ဲ ဘယ္အရာမဆုိ တန္ေဆးလြန္ေဘးကေတာ့ ရွိတာပါပဲ...။ Time limit တစ္ခု ထားပါ...။ ksml အတြက္ အခ်ိန္တစ္ခု ေပးပါ...။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ အက်ိဳးရွိပါတယ္...။
Spend your time wisely....

Moe Cho Thinn said...

မမ
က်န္းမာေရးေတာ႔ ဂရုစိုက္ပါအုံး။ kmsl အတြက္လဲ အခ်ိန္ေလးေတာ႔ ေပးပါအုံး။ မမေရးထားတာေတြက ဘေလာ႔ဂါေတြတိုင္း ျဖစ္ေနၾကၿပီလို႔ ထင္လို႔ Our ဒုကၡ လို႔ ထင္ပါတယ္ မမရယ္။

ဇင္ေယာ္ said...

အမ္းမား ဒုကၡမေသးပါလားဗ်ာ။ မလြယ္ဘူး ေဆးေသာက္ၿပီးေတာင္ ဘေလာ့ေနတယ္ဆိုေတာ့။ က်န္းမားေရးလည္း ၾကည့္ပါဦးဗ်။ ေတာ္ၾကာလဲသြားမွ လံုး၀မဘေလာ့ႏိုင္ပဲ ၿဖစ္ေနမယ္။ kmsl ကိုလည္း အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါဦးဗ်ာ။ အမ္းမားေရ တန္ေဆးလြန္ေဘးဗ်ေနာ္။

ေမာင္ပိစိ said...

panda eye ေလးနဲ႔ ေဆးပုလငိး ေဆာင္ထားတဲ့ အမ္းမား မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္လာတယ္..
အိပ္ယာက ေငါက္ကနဲထ.. ကြန္ပ်ဴတာေ႐ွ႔ထိုင္ ဘေလာ့ဖတ္ အခ်ဥ္ထုပ္စား..
ဟိဟိ..
ကိုင္ေပါက္လိုက္ရမလား ဘေလာ့ လုပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္တဲ့ နည္းနဲ႔.. ဟဲဟဲ..
မႀကိဳက္ရင္လဲ.. ေနာက္ မစေတာ့ပါဘူးဗ်ာ..
စည္းကမ္းေလးထားပီး နဲနဲ တင္းၾကပ္ၾကည့္ပါလားဗ်ာ..

(ေမတၱာျဖင့္)
ပိစိ

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...
This comment has been removed by the author.
Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

မမေရ

မမရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ အေရးအသားေၾကာင္႔ Blogger ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ Reader ေတြက မမကုိ ခ်စ္က်တယ္။

သူတုိ႔ ေတြရဲ႕ ေမတၲာေၾကာင္႔ မမ Blog ကုိ မခြာႏုိင္ ျဖစ္ရတယ္။

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အရာကုိမဆုိ Limit တခု လုပ္ထားႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ကုိယ္႔စိတ္ကုိ အလုိမလိုက္နဲ႔ေပါ႔။ Do not allow self indulging to yourself!!!

ဘဝမွာ Balance ဆုိတာ ရွိရင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆုိတာဟာလဲ အျမဲ ရွိေနမွာပါ။ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကည္႔ပါ။ KMSL အတြက္လဲ အခ်ိန္ေပးပါ။

Outside Real World မွာ၊ Internet, Blog ထက္ ပညာရစရာ ေပ်ာ္စရာေတြ မ်ားပါတယ္။ Limit ထားပါ မမေရ။

က်န္းမာေရး ဂရုစုိက္ပါ။

ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။
SMNTL

RePublic said...

အမွန္ေတြ ခ်ည္းျဖစ္ေနလို႕ ေျပာစရာေတာင္မက်န္ေတာ့ပါဘူး မမဂိြ ၊၊ ဆက္လက္တိုက္ပဲြ၀င္ပါ မဂိြ ၊၊ ဂိြဂိြ

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

အင္း... ေရာဂါ ေရာဂါ.. ဘေလာ႔ေရာဂါ..
တယ္ဆိုးပါလားေနာ္.. ကိုယ္ေတြသာ ဒီေရာဂါ ခံစားေနရသလားလို႔ ကိုယ္လိုလူေတြ အမ်ားသား..
ဒီေရာဂါဆိုးတယ္ ဆိုေပမယ္႔ ကိုယ္က ေပ်ာ္ေနတာ ဒီေရာဂါေလးကို ခ်စ္ေနေတာ႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေနာ္.. မထူးေတာ႔ဘူး ဆက္သာလုပ္... အဲ႔.. ေဆးေတြေသာက္ၿပီးေတာ႔ ေတာ႔ မလုပ္နဲ႔ေလ ေၾကာက္စရာ.. :P
ဖုန္းနဲ႔ ေရးခ်င္တာေလးေတြ ေျပာၿပီးမွတ္ထားတာ ဂြတ္မွဂြတ္.. ေက်းဇူး.. ေနာက္ဆို အဲ႔လိုေလးလုပ္ၿပီး မွတ္ထားမယ္ ၿပီးရင္ အသံဖိုင္ေလး တင္လိုက္မယ္.. အေဟးး ေအးေရာ..

အၿမဲလာအားေပးေနပါတယ္..

ခင္မင္တဲ႔..

ကိုရင္ ခင္ေလး ကေလးေလး

မီယာ said...

အစကဘေလာ့ခ္ပဲဖတ္တယ္။ အခုဖတ္လည္းဖတ္ ေရးလည္းေရး။ အျပင္ေတာင္မသြားခ်င္ဘူး။ မမစီေဘာက္ကုိသြားလည္ရတာကုိကေပ်ာ္စရာ။
ဒီေတာ့ မမတေယာက္တည္းမဟုတ္ပါ။ က်န္းမာေရးေတာ့ဂ႐ုစုိက္ပါမမရယ္။ ဘေလာ့ခ္ေရးတာ ထိခုိက္မွာစုိးလုိ႔ပါ။

ATN said...

က်န္းမာေရး ထိခိုက္တဲ့ အထိေတာ့ မလုပ္နဲ႕ေလဗ်ာ...

ThuHninSee said...

အစ္မေရ..

လုပ္စရာရိွတာေတြကို လုပ္ၿပီးမွ ကြန္ၿပဴတာကိုင္ရင္ေရာ။
အတင္းႀကီးးထိန္းခ်ဳပ္ေလ.. ပိုလုပ္ခ်င္ေလ။ အဲေတာ႔
ိစိတ္၀င္စားစရာတစ္ခုခုဘက္ကုိ ေၿပာင္းႀကည္႔ပါလား။

strike said...
This comment has been removed by the author.
strike said...

က်ြန္ေတာ္ 2005 ႏွစ္အစမွာ Blog စစမ္းေရးပါတယ္၊ဒါေပမယ္႔စဲြေဆာင္အားၿပင္းထန္လြန္းတယ္႔
အတြက္ဆက္မေရးရဲေတာ႔ပါဘူး၊အမွန္ပါ။ဒါေပမယ္႔
စလိုက္ၿဖစ္တယ္႔သူမ်ားအတြက္ေတာ႔မိမိႏွင္႔မိမိ၏က်န္းမာေရး
၊လူမူေရး အစဥ္ေၿပမည္ဆိုလွ်င္ဆက္လက္ေရးေစခ်င္ပါသည္။
ေရးသူမ်ားမေၿပာပါႏွင္႔က်ြန္ေတာ္ကဲ႔သို႔ဖတ္သူမ်ား
ပင္အလြန္တရာ addictၿဖစ္သည္ဟုထင္ပါသည္၊အိမ္မွသူမ်ားအားလည္းေၿပာၿဖစ္တာက
ေတာ႔ antarcticaမွာေနရေနရ၊လူမရွိသူမရွိေတာထဲမွာပဲေနရ internet & cigarette ရွိရင္အတိုင္းအတာတခုအထိေနလို႔ရပါၿပီလို႔။

Anonymous said...

ဟီးးးးးး အမေရ..... အမေရာဂါက ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ဆိုးတယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္က camp ၀င္ရင္ တယ္လီဖုန္းေကာ၊ ကြန္ၿပဴတာပါ သံုးခြင့္မ႐ွိ လို႔ မသံုးရေတာ့ အလကားေနရင္း စိတ္တို၊ တပည့္ေတြကို ေအာ္မိ၊ ေငါက္မိတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ေရြးစရာမ႐ွိလို႔ စိတ္ကို ႀကိဳးစားေၿဖရတယ္ဗ်။ ေက်ာင္းစာ၊အလုပ္၂ခု နဲ႔ ဘေလာ့ေရာဂါေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္လဲ မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ဗ်။ အေမက မႏိူင္လို႔ လက္ေလွ်ာ့ၿပီး လႊတ္ထားတဲ့ အဆင့္ေရာက္ေနတယ္ဗ်။ အလုပ္၊ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ ကြန္ၿပဴတာေရွ႕ မွာ ဘေလာ့ေနရရင္ ထမင္းေမ့၊ဟင္းေမ့ အကုန္ေမ့ဗ်ိဳ႕......
ေဆးေကာင္း၀ါးေကာင္းေလး ေတြ႕ရင္ မွ်အံုးဗ်။ camp က ေနာက္ထပ္(၆)လႀကာေအာင္ ၀င္ရအံုးမယ္။

Welcome said...

အစ္မေရ၊ ၀ါသနာကုိတားမရမယ့္ အတူတူေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ပဲ ဆက္လက္ Blogging ႏုိင္ပါေစ ေနာ္...
http://winzaw-mdy.blogspot.com/

:P said...

ဆက္လုပ္ဖို့ေျမွာက္ေပးရင္ေကာင္းမလားးးးး
ေခ်ာ့ေမာ့ျပီးျဖတ္ခိုင္းရင္ေကာင္းမလားးးးး
?????????

WWKM said...

ဟီးဟီးဟီးး
မီးမီးလည္း မမ နဲ႔ တူတူပဲ. :P
ဘေလာ႔ပဲလည္ေနတာ. သမီးေလးကိုစာလဲ
သင္နိုင္ဘူး။ ေမာင္ ကပဲသင္ေပးေနတယ္.
အဟီးးး
တခါတေလေတာ႔လည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္
စိတ္ကုန္ေနမိပါရဲ႕..တကယ္ပါ။
ဘီလိုသံေယာဇဥ္ျဖတ္ရပါ႕။ း)
ျဖတ္မယ္..ျဖတ္မယ္.. တေန႔ေန႔..ဟဟ

Anonymous said...

အမက ခင္စရာေကာင္းေတာ့ လူေတြအမ်ားႀကီးလာၿပီေပါ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာကိုး.. အဲ့ေတာ့ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးရေတာ့တာ.. ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ထားလိုက္ရင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ.. အစိမ္းေရာင္ျဖတ္ေဆးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔. ကဲ.. အစိမ္းထက္ ျပင္းတဲ့ အနီေရာင္ျဖတ္ေဆးေပးမယ္.။ ဟယ္လို ကာလနာတို႔ ဒီေန႔ေကာ ေျမြေပြးကိုက္ခံၾကၿပီးပလား. ဟိုေအေပးေလး ဖူးစေတာ့က ဒီေန႔ လာလည္တာ ဆယ့္ခုနွစ္ခါ ရွိၿပီ.။ ေတာ္ၿပီေပါ့ နင့္ကို ထိုင္ေျဖေဖ်ာ္ ေနတယ္မ်ား မွတ္ေနလား.။ အားအားယားယား ပရိတ္သတ္ႀကီးမ်ားရွင္ က်မ ေဆးေတာင္ ေသာက္ေနရၿပီ. သိပ္သိပ္ခ်စ္မျပ ၾကနဲ႔.. ဒါပဲ..။ ဘေလာ့ေရ.. နင္နဲ႔ငါကြဲပါေစ. ခင္ဦးေမ.။ အဲ့လိုေလးသာေရးလိုက္ ျပတ္ကေရာ.. ဟီး ဟီး.. :P
FullStop

tg.nwai said...

မုိင္ဒုကၡက ဘေလာ.ဂ္စဲြေနတဲ႔သူတုိင္းရဲ႕ ဒုကၡေပါ့ေနာ္။ အလုပ္ေတြမ်ားေနလည္း ကိုယ္သြားေနက် ဘေလာ.ဂ္ေလးေတြ သြားဖတ္လုိက္ရရင္ေတာ့ စိတ္ထဲ ေက်နပ္သြားရတာပဲ။ မမကလည္း ခင္သူေပါေတာ့ လည္ရမယ့္ အိမ္ေတြမ်ားေနတာကိုး။ ပို.စ္ေရးတာကေတာ့ မမ ဘာတင္တင္ အကုန္ သေဘာက်ၿပီးသားပါပဲ။ တအားႀကီးအပင္ပန္းမခံပါနဲ႔။ မမ ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ မမကို ခ်စ္တဲ႔သူေတြ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရလိမ္႔မယ္။ တခါတခါ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ေ၀းတဲ.ေနရာ..အင္တာနက္မရွိတဲ႔ ေနရာ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ သြားလည္ၾကေပါ့။
ခ်စ္တဲ႔ tg.nwai

MrDBA said...

အမၾကီး အဲေလာက္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္လဲျဖစ္ဘူးတယ္ ဟိုအရင္ mmopenlibrary မွာ စာအုပ္ေတြတင္ေပးေနတုန္းကဆို ဘယ္မွာအိပ္ရလို႔တုန္း။ ေနာက္ေတာ့ Hosting ကပိတ္လိုက္မွဘဲ ရပ္ေတာ့တယ္။ ခုလဲ ျပန္ဘေလာ့ေနေတာ့ ေရာဂါျပန္တက္လာမွာစိုးလို႔ စိတ္ထိမ္းေနရတယ္။ မိသားစုကိုလဲအခ်ိန္ေတာ့ေပးပါဗ်ာ။ ဒီမွာေနရတာက ဒီလူအခ်င္းခ်င္းဘဲ ဂရုစိုက္ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္စရာရွိတာ။
နားနားျပီးဘေလာ့ဗ်။ ပရိတ္သတ္ရွိျပီးသားဘဲဟာ.. ဟိဟိ။

ျမရြက္ေဝ said...

ဘေလာ့ေရွ႕မေရာက္လည္း အေတြးထဲမွာေတာ့ ေရးေနတာပဲ။ တကယ္ေရးမယ္လုပ္ေတာ့ ေမ့သြားေရာ။ အမလို ေရးစရာ ေဘးမွာေဆာင္ထားရေလာက္ေအာင္လည္း အေတြးက မကြန္႕ျမဴးပါဘူး။ မ်က္လုံးေအာင့္တာေတာင္ ေပေတျပီး အားတင္းဖတ္ေနတာလဲရွိတယ္။ ကိုယ့္ဘေလာ့ေရးဖို႕ထက္ သူမ်ားဘေလာ့ေတြက ဖတ္လို႕ေကာင္း ဗဟုသုတရတာေတြလည္း မ်ားတာကိုးေလ။ ညီမေတာ့ ဘေလာ့ကို မေရးဘဲ ပစ္ထားလိုက္ရင္လဲ ပစ္ထားႏိုင္ပါတယ္။ လိုက္မဖတ္ဘဲ မေနႏိုင္တာ ခက္တယ္။ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ေအာင္ေတာ့ မေနနဲ႕ေနာ္ အမေရ့။

May Moe said...

အင္း သာမီးလဲ မမျမရြက္ေဝေျပာသလိုပဲ ။ ေရးတာထက္ဖတ္တဲ့ဖက္ကို ပိုအားသန္တယ္ ။ အစကေတာ့ ေရာက္သမွ်ေနရာမွာ ေျခရာခ်န္ခဲ့တယ္ ။ေနာက္ပိုင္းေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးပဲသြားတာမ်ားတယ္။ မမေရ က်မ္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ပါေနာ္။ ဦးKMSL နဲ႕အျပင္ကိုမ်ားမ်ားထြက္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာသာေျပာရတာ အခ်ိန္ေလးနဲနဲရတာနဲ႕ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ပဲေရာက္ေနမိတယ္။ အဓိက ကေတာ့အိပ္ေရးဝဝအိပ္ က်မ္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ပါမမ။ အသစ္မရွိလဲ မမကိုခ်စ္လို႕ လာေနမွာပဲမို႕ နားနားျပီး Blog ပါေနာ္။ :)

Sonata Cantata said...

ဟို အဆိုေတာ္ႀကီး "ဗုဒၶ ..ဒုကၡ ေတြကို ကယ္ပါ ဘုရားသခင္" လို႔ ဆိုတုန္းက သူ႔ ဒုကၡေတြထဲ မွာ မ်ားတို႔လို ဒုကၡ မပါေသးဘူးထင္တယ္ေနာ္ မမ

ပန္းခရမ္းျပာ said...

ဟမ္းဖုန္းေလးနဲ႔ အသံကို ရီေကာ့လုပ္ကိုေတာ့ အတုယူသြားၿပီး။ ဘေလာ့ကိုေတာ့ မျဖတ္ႏိႈင္ေသးဘူး။ မ်ားက ပို႔စ္ ၁၀၀ ေတာင္ မျပည့္ေသးလို႔ပါ။

သက္ေဝ said...

မမ ေရးထားတာကိုဖတ္...
Comment ေတြကိုဖတ္...
သက္ျပင္းေတြခ်...
ဘေလာ့ဂ္ကို စြဲေနၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ကိုယ္လဲတစ္ေယာက္အပါအ၀င္...
တကယ္ကို ကုရာနတၳိ ေဆးမရွိ...။
လုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ေတြ အကုန္လံုး
Last Minute ကိုပို ့...
ေခၚမၾကား ေအာ္မၾကား...
သူ ့ကိုလဲ မရစ္အား...
မ်က္ေစ့ေတြေအာင့္ ဇက္ေတြေတာင့္
ေခါင္းေတြကိုက္ လက္ေတြကိုက္ေနတဲ့ၾကားက ေပေတၿပီး ဘေလာ့ဂ္တာေလ...။

ကုိေပါ said...

အုိးမုိင္ေဂါ႔ဒ္...... ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆုိးလွၿပီေအာက္ေမ့ေနတာ။ အားလံုး သူမသာ ကုိယ္မသာပါဘဲလား။

Anonymous said...

တို႔ပ်င္းခ်င္ပ်င္းပါေစ.. ဘေလာ႔ဂ္ဂင္းေတာ႔ရွိမယ္။
ဘယ္သူကဘာေတြညာေတြေျပာလဲ ဘေလာ႔ဂ္ဂင္းလည္းမေလွ်ာ႔တယ္။
ဘေလာ႔ဂါရူးေပ်ာက္တဲ႔ေဆး မေပၚေသးဘူးခက္တယ္။ :D

Dr. Junior said...

ဘေလာ့ဂ္ ျဖတ္ခ်င္ရင္ ျမန္မာျပည္ ျပန္လာေန၊အင္တာနက္ ကဖီးေတြနဲ႔ ေဝးတဲ့ေနရာမွာ အိမ္ရွာေန၊ ADSL တစ္လိုင္းေလာက္ ရေအာင္ ေလွ်ာက္၊ ၿပီးရင္ အိမ္မွာ အေၾကာင္းအရာေတြစု။
အဲ ... blogger.com က ပိတ္ထားေတာ့ ေက်ာ္ခြ ဝင္မွရမယ္။ အဲလို ေက်ာ္ဖို႔ လုိင္းေကာင္းေအာင္ ညဘက္မွ ဘေလာ့လို႔ ရမယ္။ ဘေလာ့မယ္လည္း ႀကံေရာ မီးက ပ်က္ေရာ။ ကဲ ဘာမွ မလုပ္နဲ႔ ၁၂ နာရီ အထိ ထုိင္ေစာင့္၊ မလာရင္အိပ္လုိက္ေတာ့။ ေနာက္ေန႔ မနက္ မီးလာေနေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ထုိင္ အဲဒီမွာ ADSL modem မီးက မလင္းဘူး။ ဒါဆိုရင္ ေသခ်ာပါတယ္။ လုိင္းပ်က္ေနၿပီ။ ဖုန္းဆက္လည္း အေၾကာင္းမထူး။ အဲေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္သြား။ အလုပ္က ျပန္လာ မိုဒမ္ကေတာ့ မီးလင္ေနၿပီ။ အင္တာနက္လည္း တက္မယ္ လုပ္ေရာ လုိင္းက အင္မတန္ ေႏွးေကြး။ ကဲ ညအထိေစာင့္ မီးပ်က္၊ လိုင္းပ်က္.... ဒီလိုနဲ႔ပဲ ... အမေရ ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာ တကယ္ ျပတ္သြားမယ္ .... သိလား။

Anonymous said...

မမဂြိ ေနေကာင္းေအာင္ ဂရုစိုက္ပါ။ အိမ္ေတြ သိပ္မလည္ပါနဲ႔။ မေလးကိုရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ရင္ေတာ့ မဇနိကို လက္တို႔လိုက္ပါ။ လိုက္ပို႔ပါမည္။ တေယာက္ထဲ စိတ္မခ်ပါ။ အိပ္ေရးေတြပ်က္ေနတဲ့ၾကားထဲ မူးလဲမွာ စိတ္ပူလို႔ပါ။

Dr. Yi Yi Win said...

မႀကီးက ဘယ္ stage မွာေရာက္ေနၿပီလဲ။ stage 4 မွာ kmsl ကိုေက်ာ္ခြေနရၿပီဟုတ္။ ဒါ
ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်တ္တမ္း၀င္ဖို ့နီးလာပါၿပီ။ အဟီး။

strike said...

လူၾကီးမင္းေခၚဆိုေနေသာ မခင္ဦးေမသည္ kmsl ၏အထုအေထာင္း၊အရိ္ုက္အႏွက္ေၾကာင္႔ မ်က္ႏွာတြင္အညိုအမည္းမ်ားစဲြကာ မီးဖိုထဲတြင္သာေန ေနရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊kmsl အားေၿခဆုပ္လက္နယ္ ၿပဳေနရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊တစ္ရက္တြင္၂ နာရီခန္႔သာ ေခၚဆို၍ရႏူိင္ပါမည္။

ZT said...

ကြ်န္ေတာ္ ဘေလာ့ခ္နဲ႕ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားတာ အင္တာနက္ေပၚမွာ တစ္ျခားေပ်ာ္စရာေတြ ရွာေတြ႕သြားလို႕ေလ။ အစက ဘေလာ့ခ္ေရးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျမန္မာ ဖိုရမ္ေတြမွာ ဝင္ျပီး ေတာင္စဥ္ေရမရ ေျပာတယ္။ ေနာက္ Neopet တစ္ေကာင္ေမြးျပီး ေဆာ့တယ္။ အခု Second Life ေရာဂါပါ စေနျပီ။ အားလံုးစံုသြားေတာ့ ဘယ္ဟာမွ စြဲစြဲျမဲျမဲ မရွိေတာ့ပါဘူး။

ksanchaung said...

ကြန္ပ်ဴတာဆိုတဲ့ အရာ။ ပတ္သက္လာရင္ ဘာေကာင္းတာမ်ားရွိလို႔လဲ။ “ဘေလာ့စြဲ”၊ “ဂိမ္းစြဲ”တာေလာက္ကေတာ့ (၀ါးဟားဟား) ရီေတာင္ရီလိုက္ခ်င္ေသး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိုပဲ ၾကည့္။ မနက္ျဖန္သဘက္ခါပဲ “ဘီလ္ဂိတ္”လို ျဖစ္ေတာ့မလို၊ “မုိက္ကယ္ဒဲလ္”လိုပဲ လုပ္ငန္းသစ္ႀကီးတစ္ခု စေတာ့မလိုနဲ႔ “အုိင္တီ”ေလာကထဲ ေျခစံုပစ္၀င္လိုက္တာ...။ အခုေတာ့ ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား။ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ျပန္မထြက္ရရင္ ကံေကာင္းပဲ။

Nu Thwe said...

ဘေလာ႔ဂ္က နည္းနည္းတံုးက စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစၿပီး၊ အရမ္းကာေရာ စြဲလာရင္ေတာ႔ စိတ္ညစ္ရတယ္။ အခ်ိန္ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္မယ္ ဆိုတာကို ေထာက္ခံပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မွာပါ၊ ေအာင္ျမင္ပါေစ။
ခင္မင္လ်က္ - ႏုသြဲ႕

Dream said...

Ohh.. My God...

တီတီကြန္းလည္း မက္မက္နဲ႔တူေနပါလား..
ဟီဟီး.. ေလ်ာ့ေနာ္ေလ်ာ့.... ဟီးဟီး..:P :P

Anonymous said...

ဘေလာ့စြဲတဲ့ အစ္မ ထပ္လည္ပတ္စရာ ေနာက္ဘေလာ့တစ္ခုေပးမယ္။
http://luscioustemptations.blogspot.com/2008/08/spaghetti-with-smoked-haddock-and.html

ရႊန္းမီ said...

ဖတ္ျပီး ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားရပါတယ္။
ဆရာေနမ်ိဳးရဲ႕ "သည္ဒုကၡမွာ ျမဴးမိတယ္" ဆိုတာကို သတိရမိသြားတယ္.. :-)
http://resurrectionx.blogspot.com/2006/06/blog-post_22.html

Anonymous said...

အခုေတာ့ သိၿပီဟုတ္ ေဟးေဟး

Anonymous said...

အမွန္ေတြၾကီးပဲ.... မအားတာေတာင္ ဘာေရးရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားမိတုန္း....
အားတုန္း ကြန္ပ်ဳတာေရွ႕ေရာက္ရင္ ဖြင့္မိတာ ဘေလာ့..
ဘယ္ေတာ့မွျဖတ္လုိ႕ရမလဲမသိ

တက္လူငယ္ said...

ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ဂ္ေရးၾက ေရးၾက...တူေနတာတစ္ခုကေတာ့...
ဝါသနာနဲ႔ ခံယူခ်က္၊ မိမိယုံၾကည့္မႈနဲ႔ ရပ္တည္ခ်က္ တုိ႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာကုိ အရင္းတည္ၿပီး ဘေလာ့ဂ္ကုိ ဆက္လက္ အသက္သြင္းသြားေနၾကတာပါ။