yangon 29

ရန္ကုန္ခရီးစဥ္ကုိ အဆံုးသတ္ပါေတာ႕မယ္။

အဲဒီလိုနဲ႕ ရန္ကုန္က အင္းယားလမ္း အဆံုးနားက ေၿမနီကုန္း ေသေငွးေစ်းလုိ႕ ေခၚတဲ႕ေနရာက သစ္သိီးတန္းက ေန ဖရဲသီးနစ္လံုးအႀကီးႀကီး နစ္လံုးဝယ္ပါတယ္။ အမ်ိဳး နစ္အိမ္. တစ္အိမ္ တစ္လံုး။ ကိဳယ္လဲ ကပ္စားေပါ႕။ တစ္လံုး နစ္ေထာင္႕ငါးရာက်ပ္ထင္ပါတယ္။



ၿပန္ခါနီးကတမင္းဝုိငး္တစ္ခုပါ. အိမ္ထမင္း“ဟင္းကုိဘဲ ၿဖစ္နုိင္ရင္စားခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အဆင္မေၿပ ေတာ႕လည္း အၿပင္မွာဘဲစားရတယ္။ အစ္မနစ္ ေယာက္ကလည္း ကိုယ္႕ အရည္အခ်င္း အတိုင္းဘဲ ဆုိေတာ႕ကာ စားစရာရွားပါတယ။္ ေရေက်ာ္က အမ်ိဴးအိမ္ကိုလည္း သြားသြားစားရတယ္။ ပုဇြန္ေႀကာ္ .ေကာငး္ပါတယ္။ အေကာင္အၿကီးၿကီး ပါ။ ငါးဟင္း ကေတာ႕ဘာငါးလည္း မသိဘူး။ ေကာငး္တာပါဘဲ။ တို႕ႀကိုဳက္ တယ္ဆုိလို႕အိမ္က ငါးေၿခာက္ဖုတ္ကုိ ၿဖစ္နုိင္သေလာက္ထည္႕ေပးပါတယ္။ လက္ဖက္က ေတာ႕ လည္း အၿမဲထည္႕ေပးတယ္။

ဆရာစံလမ္းက အကင္ဆုိင္ သူငယ္ခ်ငး္က လုိက္ဧည္႕ခံါတယ္။ သူတည္း ခဲ႕တဲ႕အိမ္က ဘေလာ႕ဖတ္ေနတာ ေတြ႕တယ္လို႕ေၿပာတယ္။ သူက အသားၿဖဴၿဖဴ ေလးပါ. ေခ်ာက ေခ်ာနဲ႕။ ဘယ္သဴ႕ အိမ္မ်ားပါလိမ္႕။ သဴ႕ကုိ စလံုးမွာ ေနတယ္လို႕ထင္ႀကၿပီး တုိ႕ကုိ ရြာက လုိ႕ထင္ႀကတယ္။ဟိဟိ။ အကင္ ဆုိင္ေဘးက မီးလံုးကေလးလဲ လွလုိ႕ ရိုက္လိုက္တယ္။





သြားရင္းလာရင္ ဘာယာေၿကာ္ဗန္းလဲ တို႕လက္က ေၿပးမလြတ္ဘူး.အုိ....အား လံုးဘဲ မလြတ္ပါဘူး။ ဦးၿမတ္ခုိင္နဲ႕ another စာေရးဆရာကိုေတာင္ ထည္႕ ဘုိ႕ စဥ္းစား ေသးတယ။္ ခြင္႕ မေတာင္း ရေသးတာနဲ႕ မ ထည္႕ ရေတာ႕တာ.။ ဦး ဝင္းၿငိမ္း ကေတာ႕သေဘာေကာင္းတယ္ ဆုိေတာ႕ ရွိပါေစ.။ရတယ္။









ၿပန္ကာနီး ၃၆၅ သြားထုိင္ထုိင္ၿဖစ္ေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕လည္း မစားခ်င္ဘူး မစားခ်င္ဘူးနဲ႕ water melon juice နဲ႕ ဟမ္ဘမ္ဂါနဲ႕စားတတ္တာဘဲစားလုိက္ရတာပါဘဲ။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႕ ေရခဲမုန္႕နဲ႕အာလူးေၿကာ္နဲ႕ဘဲ အေဖာ္လုပ္ၿပီးလုိက္စားေပးတယ္။

သြားရင္းလာရင္းနဲ႕ရုိက္ခဲ႕ေသးတယ္ ဘယ္နားပါလိမ္႕။ ပန္းဆုိးတန္း လမ္းမ နားမွာလားမသိ။ memory ေတာင္ၿပန္ေခၚလုိ႕မရေတာ႕ဘူး။ အ ဲဒီနားမွာ ကားဂိတ္ေတြ အမ်ားၿကီးဘဲ ။ ဟုိ နား သြားမ လား။ ဒိီနားသြားမလား ။ အခ်ိန္ရသ ေလာက္ ေတာ႕ သြားေမာ႕ လာခဲ႕မိေသးတယ္။

ဆူးေလ ကိုပတ္တာထင္တယ္။ လြမ္းစရာဘဲ။ လြမ္းတတ္ရင္ ေၿပာပါတယ္။မလြမ္းတတ္သူတအတြက္မပါပါ။





ၿပန္ကာနီးညက ေတာ႕ကုိယ္သုတ္ေၿခတင္ေနၿပီေလ။ ၂၆လး္ေစ်းေရာက္တယ္။ ေစ်းတန္း ေလ််ာက္ခ်င ္လို႕တမင္သြားတာပါ။

ေမွာင္ေနေပမဲ႕ခ်စ္စရာေကာငး္တဲ႕ေစ်းပါ။ ညေနဘက္ သိတ္စည္တယ္။ သိႀကမွာပါ။ ပန္းေတြကလည္းလွွမွလွ. သေၿပပန္းေတြ အားရပါးရဝယ္ခဲ႕တယ္။လတ္မွ လတ္။ ဟိုမွာ တစ္ရာ.နစ္ရာ သံုးရာက်ပ္ကယ္။ ေစ်ူးကလည္း စလံုးနဲ႕ယွဥ္ရင္သက္သာတာေပါ႕။ဒီမွာ တခက္ကုိ နစ္က်ပ္ခဲြေပးရတယ္။ မန္းဒေလး ဖိနပ္ လည္းေၿပးဝယ္ေသးတယ္။ အခု စလံုးမွာ မေရာငး္ေတာ႕ဘူး။ အထူၿကီး ေတြဘဲေရာင္းေတာ႕တယ္။





ၿပန္မဲ႕ေန႕ကေတာ႕ကုိယ္ေယာက္ယက္ခတ္ေနပါၿ႔ီပီ။ အ မ်ိဳး လုိက္ပို႕တယ္။ ေလဆိပ္ ကို အဝင္မွာ အ ဝင္ခေပးရတဲ႕ေနရာကေတာ႕ အေတာ္ကုန္း္ၿမင္႕တယ္။ မွတ္မိတတ္ရင္. ။ လမ္းတစ္ဝက္ အၿမင္႕မွာ ကားကုိ ရပ ္ၿပီး half ကလပ္နဲ႕ ထိန္းထားၿပီးမွကား ဝင္ေၿကးေပးရတာ ေတာ္ရံု ဆုိမလြယ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ရန္ကုန္က လူေတြ ကက်ြမ္း ေနႀကပါၿပီ။ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ။

ေလဆိပ္မွာ ခဏထုိင္ၿဖစ္ၿကတယ္။ ကိုယ္႕သူငယ္ခ်င္း ေဖာင္ၿကီးကတည္းက သိခဲ႕တဲ ေလယဥ္မယ္ ကေလးနဲ႕ ေပါ႕။ ၿပီးေတာ႕ထံုးစံအတိုငး္...........................ဘာညာ အေပၚတက္ အထဲဝင္. ထုိင္. စီး ၿပီး စား.. ေတြး..ေငး……

အဲဒါနဲ႕ဘဲ စလံုးၿပန္ေရာက္ခဲ႕ၿပီ။ အဲဒီေန႕က မုိးေတြ ရြာေနတယ္။

ၿပီးၿပီ။
တစ္ကယ္။