ကုိးရီးယားသြားဘူးတယ္။ ႀကာပါၿပီ။ စလံုးကုိ ပထမဆံုးေရာက္တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ယိုးဒယားနဲ႕ မေလးရွားကုိအလည္သြားတယ္။ ၿပီး ကုိးရီးယားကုိ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ေရာက္တယ။္ သြားမယ္ဆုိကတည္းက excited ၿဖစ္မိတယ္။ လန္႕လဲလန္႕တယ္။ တစ္ေယာက္ထဲသြားရမွာ ဆုိေတာ႕လဲ စိတ္ပူမိတယ္။ ကုိမဆလာကုိ အေဖာ္စပ္မိေသးတယ္။ သေဘာၤသားဘဝက လာတဲ႕ကုိမဆလာက ခါးခါးသည္းသည္းၿငငး္တယ။္ တစ္ပါတ္ခြင္႕ယူရမယ္ဆုိရင္ ကုိးရီးယားေတာ႕မသြားဘူး။ ရန္ုကုန္ဘဲသြားမယ္တဲ႕ ကုိးရီးယား လည္းခ ဏခဏေရာက္ခဲ႕ပါ႕။ သေဘၤာသားဘဝနဲ႕တံုး က မေရာက္ခ်င္အဆံုးတဲ႕။ ဟုိတယ္မွာ အစိမး္ နစ္ရာတန္ အခန္းမွာ ေနရမယ္ေလ ေမာင္ရယ္ဆုိလဲ လက္မခံဘူး။ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ သြားတာဆုိရင္ အလုပ္ဘဲလုပ္ရၿပီး အေပ်ာ္ဆုိတာ ဘာမွန္းမိၿဖစ္နုိင္တယ္ဆုိတာကုိ သူက ေကာငး္ေကာငး္သေဘာေပါက္ထားတယ္။
အင္တာနက္ထဲေခါငး္စိုက္သြားတာ ရက္ေပါင္းအေတာ္ႀကာတယ္။ ရာသီဥတု. ေငြေႀကး လဲလွယ္နွဳံး. ေလယဥ္႔ပ်ံလက္မွတ္ ဗီဇာ. အားလံုးကုိ လုိက္ေလ႕လာလုိက္တာ ကုိးရီးယားကို အေတာ္ေႀကသြားတယ။္
ဗီဇာက ၿမိဳ႕ထဲမွာ သြားေလွ်ာက္ရတယ္။ သက္ဆုိင္ရာကေခၚစာကအေရးႀကီးပါတယ္။ ဘယ္ေဟာ္တယ္မွာ တည္းမလဲဆုိတာ ကုိ မဆံဳးၿဖတ္နုိင္ဘဲ ေၿမပံဳႀကည္႕ေနတာ အေတာ္ႀကာသြားတယ။္ နီးမွ ဘြတ္ကင္လုပ္ေတာ႕ ၿမိဳ႕ထဲေဟာ္တယ္ေတြ က မရေတာ႕ ဘဲနဲ႕ၿမိဳ႕ၿပင္ဘက္ေရာက္သြားတယ။္ အလုပ္နဲ႕ေတာ႕နီးတယ္။
သြားမယ္ဆုိေတာ႕လဲတုိက္ရိုက္ေလယဥ္စီးရင္ေရာက္မယ္ဆုိတာသိေပမဲ႕ ေၿခ ရွည္ ခ်င္ တတ္ တဲ႕ ဝါသနာေႀကာင္႕ transit ယူတယ္။ Singapore-Bangkok-Seoul ကုိ အသြားယူၿပီး အၿပန္မွာေတာ႕ Seoul-Hong Kong -Singapore ေလယဥ္ခရီးစဥ္ကုိေရြးပါတယ္။ ပုိႀကာတာေပါ႕။ ႀကာခ်င္ႀကာပါေစ. ႀကာခ်င္လုိ႕တမင္ေရြးစီးတာဘဲ။ ယုိးဒယား ေလေႀကာငး္နဲ႕ထင္တယ။္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္ ေလယဥ္လိုင္းတစ္ခုက သူတို႕ ေလယဥ္ကုိစီးရင္ အၿပန္ Hong Kong မွာ ေဟာ္တယ္ပါ ေပးၿပီး ဝင္အိပ္လည္ခြင္႕ေပးပါတယ္။ကုိမဆလာ ကိုခြင္႕ေတာငး္ေတာ႕ ဒါကေတာ႕ သိတ္ေၿခရွညလြန္းေနၿပီ။ ကုိယ ္ေပ်ာက္သြားရင္ သူေခါငး္ေၿခာက္ရမွာဆုိတာနဲ႕ ေဟာင္ ေကာင္ ထဲ မဝင္လုိက္ရဘူး။
ကုိးရီးယား ကုိတစ္ေယာက္ထဲသြားရမွာ နဲနဲလန္႕တာနဲ႕ ဓနမဂၢဇင္းကုိလွန္ပါတယ္ ။ အဲဒီထဲမွာ ကုိးရီးယား ကၿမန္မာဆုိင္ေတြ ေႀကာ္ၿငာ ပါတတ္တယ္။ အဲဒါအၿပင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အလွဴအေႀကာငး္ေလဲပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဆက္သြယ္ရန္ လူမ်ား ဖံုးနံပါတ္နဲ႕ တစ္ကြ ေပးထားတယ္။ နာမည္မ်ားကိုထုိင္ႀကည္႕ၿပီး သေဘာေကာငး္ပံုရတဲ႕ ကုိဝုိငး္ဆုိ တဲ႕ နာမည္တစ္ခု ကိုေရြးလုိက္တယ္။ ဖံုုးဆက္လုိက္တယ္ ။ စလံုးကေနၿပီး အက်ိဳးအေႀကာင္း ရွငး္ၿပလုိက္တယ္။ လာခဲ႕ရင္ ကုိယ္ဆက္သြယ္ပရေစ။ လုိအပ္တာမ်ားကုိ ညြန္ႀကားေစ လုိပါတယ္လုိ႕ခြင္႕ေတာငး္လုိက္တယ္။ ေရၿခားေၿမၿခားဘာသာစကားၿခားတဲ႕ေနရာမွာ ကိုယ္႕ ၿမန္ မာ စကား နဲ႕ေမးၿမန္းလု႕ိရတယ္ဆုိရင္အမ်ားႀကီးအကူအညီၿဖစ္ပါတယ္။
ေဟာ္တယ္ အသံုးစရိတ္အတြက္ ္က တစ္ေန႕နစ္ရာဘတ္၈်တ္ရပါတယ္။ ေလယဥ္စရိတ္က အသြားအၿပန္ စလံုးတစ္ေထာင္ရွိပါတယ္။
စလံုးကေန ညေနပိုငး္ေလယာဥ္ထြက္တယ္။ excited ၿဖစ္ေနလို႕လြယ္ထားတဲ႕စလင္းဘက္ကုိ security ထဲၿဖတ္ၿပီးၿပန္ေကာက္ရမွာကို မေကာက္ဘဲ departure room ထဲဝင္သြားလုိ႕လုိက္ေပးရပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္ၿပန္တဲ႕အခါ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ခ်ဳိ႕ကေလးေတြလဲ အဲသလုိဘဲၿပန္မေကာက္ဘဲ ထြက္သြားႀကလို႕လုိက္ေပးရတာၿမင္ရင္ အတိတ္ကုိသတိရမိေသးတယ္။ ၿဖစ္တတ္တဲ႕သေဘာတစ္ခုပါဘဲ။
ဘန္ေကာက္ေရာက္သြားေတာ႕ညဘက္ၿဖစ္ေနၿပီ ။ခပ္သုတ္သုတ္ဘဲ ကုိးရီးယားသြားမဲ႕ ေလယဥ္ကုိ ရွာၿပီးေၿပာငး္ရတယ္။ အခုေလဆိပ္အသစ္ႀကီးမဟုတ္ေသးဘူး ။ဟုိတံုးက ေလယာဥ္။ transit ထဲမွာ ကုိယ္႕ၿမန္မာစကားႀကားလုိက္ရရင္ လွည္႕မႀကည္႕ဘဲမေနနုိင္ဘူး ။ သေဘာၤသားနဲတူတာဘဲ။ ကုိ္ယ္က ၿမန္မာလူမ်ိဳးကုိအန္မတန္ခ်စ္ပါတယ္။ ေတြ႕ေလရာမွာ မိတ္ေဆြဖဲြ႕တာဘဲ။ အေဖာ္ငတ္တာလဲပါတယ္။
ေလဆိပ္ထဲမွာ မန္က်ည္းသီးအေတာင္႕ေတြကုိေသခ်ာ pack လုပ္ၿပီး တုိးရစ္ attraction နဲ႕ေရာင္းတာၿမင္ေတာ႕တစ္အံတႀသၿဖစ္မိတယ္။ ငါတို႕နိုင္႕့ႈႈငံမွာမ်ားေပါမွေပါလုိ႕ လဲစိတ္ထဲက ေတြး လုိ္က္ေသးတယ္။ သစ္ခြပန္းေတြ လည္းေတြ႕တယ္။ ဟုိတံုးကရန္ကုန္မွာ မဂၤလာေဆာင္ ေတြာဘာေတြညာ ေတြရွိရင္ သတိုးသမီးက ဘန္ေကာက္ကတုိက္ရိုက္လာတဲ႕ သစ္ခြပန္း ကုိ လက္ကုိင္ပန္းလုပ္တတ္တာကုိသတိရတယ္။ အဖုိးတန္ ပါတယ္။ တကူးတက ရန္ကုန္မွာ မရနုိင္တာကုိ ရတာလဲဂုဏ္လုပ္တာလား။ တစ္ကယ္ဘဲလွလို႕လုပ္တာလား မသိပါဘူး။
Seoul သြားမဲ႕ေလယဥ္ကုိညဘက္ေရြးတယ္ ။ ဒါမွလဲ မနက္ေရာက္သြားရင္ အဆင္ေၿပေအာင္ လို႕ မဟုတ္ရင္ညဘက္ႀကီးေရာက္သြားရင္ တစ္ခါမွ မေရာက္ဘူးတဲ႕အရပ္ ခက္မယ္လို႕ ေတြးတယ္။
့လက္ဆဲြအိတ္ ့့hand carry တစ္ခုဘဲယူသြားပါတယ။္ အေတြ႕အႀကံဳကေတာ႕နဲနဲမ်ားလာပါၿပီ။ မေလးရွား.သြားတံုးက အက်ီေတြ တစ္ေထာႀကီးယူသြားတာ တစ္ကယ္တန္းက်ေတာ႕ သံုးေလးစံုဆုိ ရင္ရတယ္ဆုိတာသိခဲ႕ၿပီ။
ဘန္ေကာက္ကေန ဆူုိးလ္ကုိစီးေတာ႕ လူလည္လုပ္ၿပီး window seat ယူပါတယ္။ ရန္ကုန္ကလာရင္ ဝငး္ဒုိးဆိ ဆုိၿပီးအၿပင္ကုိေငးႀကည္႕ရတာကုိး။ အခုႀကေတာ႕ ငါးနာရီ.ေၿခာက္နာရီႀကာတဲ႕ခရီးစဥ္ ေသပါေလေရာ။ ေညာငး္လုိက္တာ အထဲမွာ ပိတ္မိေနတယ။္ ညဘက္ေလယဥ္ဆုိေတာ႕အၿပင္လဲဘာမွ ႀကည္႕လုိ႕မရ။ ကုိယ္႕ ေဘးက လူနစ္ေယာက္ကလဲ ႀကိဳးစားအိပ္ မ်က္စိပိတ္ထားႀကေတာ႕ အေညာင္း ဆန္႕လမ္း ေလ်ာက္ခ်င္လဲအားနာလုိက္တာ ဆုိတာ အိမ္သာသြားခ်င္လဲနွဳးိရမွာ အားနာ။ သူတို႕ထမွဘဲ ကုိယ္႕မွာအ ေၿပးအလြား လုိက္ထရတယ္။ အဲဒီကတည္းက long flight ဆုိရင္ ဝငး္ဒုိးဆိမယူဘဲ ေအာငး္ဆိ ဆုိတဲ႕ လူသြားလမ္းေဘးက ခံုကိုယူရတယ္ဆုိတာ သိလုိ္က္ရတယ္။အေတြ႕အႀကံဳေတြဆုိတာ အလကား ရတာမဟုတ္ဘူး. ကုိယ္ခံရၿပီးမွ သိခဲ႕ရတာေတြပါ။
ေၿပာရင္လဲယဳံမွာပါ။ စလံုးေလယဥ္ေပၚေရာက္ၿပီးတာနဲ႕ေလယဥ္ ႀကီး ေကာငး္ကင္ ေပၚေရာက္တာနဲ႕ ဝတ္လာတဲ႕စကဒ္ကုိ ၿမန္မာလံုခ်ည္နဲ႕သြားလဲပါတယ္ .ဘယ္မွာလဲလဲ။ ေအာ္. အိမ္သာထဲသြားလဲတာေပါ႕။ ေဒါက္ဖိနပ္ကုိၿမန္မာဖိနပ္ မနၱေလးဖိနပ္နဲ႕လဲစီးတယ။္ အိနၵယ ကမိန္းကေလးေတြ က ဆာရီဝတ္ၿပီးေလယာဥ္ပ်ံစီးရင္ကုိယ္ၿမန္မာမိန္းကေလးက လံုခ်ည္ဝတ္ၿပီးေလယဥ္စီးဘုိ႕ဝန္မေလးပါဘူး။ နုိင္ငံအသီးသီးက ကုိယ္႕ယဥ္ေက်းမွူ ကိုယ္႕ဝတ္စားဆင္ယင္မွဳ ေတြရွိႀကတာဘဲ။ ဒါနုိင္ငံတစ္ကာေလယာဥ္ပါ။ လူမ်ိဳးစံုစီးခြင္႕ ဝတ္ခြႈင္႕ရွိပါတယ္။ ကုိယ္လံုခ်ည္နဲ႕ညွပ္ဖိန္ပ္နဲ႕အန္မတန္မွ သက္သာေခ်ာင္ ခ်ိေနရထိုင္ရ သက္သာပါတယ္။
ယုိးဒယားေလယာဥ္ေပၚတက္ေတာ႕ဟုိတံုးက ရန္ကုန္လုိဘဲ ေမာ္ေတာ္ကား ဘတ္စကားႀကီးနဲ႕ ေလယဥ္ေဘးနားအထိလုိက္ပို႕တယ္။ ေလယာဥ္ေပၚတက္ေတာ႕ ကုိယ္စိတ္ပူတာ ဒီေလယဥ္က ကုိးရီးယးားကုိ သြားတဲ႕ေလယဥ္“ ဟုတ္ပ႕ါ႕မလား ဆုိတာကုိ အားႀကီး စိတ္ပူတယ္။ ေလယဥ္မယ္ကေလး ကုိေတာင္ေသခ်္ေအာင္ေမးလုိက္ေသးတယ္။ ဒီေလယာဥ္က ဆုိးလ္ကုိသြားမွာ ဟုတ္တယ္ေနာ္ လို႕။ ဟုတ္တယ္ေလ. ဘတ္စကားႀကီးကဘယ္ေလယဥ္နားခ်ထားခဲ႕မွန္းမွ ကုိယ္မသိနုိင္ဘဲ။ မုိးလင္းရင္ ငါဘယ္နုိင္ငံမ်ားေရာက္သြားမွာလဲလို႕ စိတ္ပူမိေသးတယ္ဆုိတာ ဝန္ခံပရေစ။
အဲ. ရွိေသးတယ္။ အဲဒီတံုးက ကုိယ္ကိုင္တဲ႕ဖံုးက CDMA ေခါက္ဖံုးကေလးပါ m1 က …..။ oversea မရပါဘူး။ အဲဒီေတာ႕ မွ သတိရၿပီး ကုိမဆာလာဖံုးကုိခဏငွားသြားပါတယ္။ သဴ႕ဖံုးက oversea ေခၚလုိ႕ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလေတြတံုးက အခုကာလလို နုိင္ငံၿခားေရာက္သြားတာနဲ႕ auto room ၿဖစ္သြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး သက္ဆုိင္ရာဖံုးလုိင္းကုိဆက္သြယ္ရတယ္။ က်ြန္ေတာ္က်ြန္မကေတာ႕ အိုဗာဆီးသြားမွာမို႕လုိ႕ ေအာ္တုိရြမ္းဖြင္႕ခ်င္ပါတယ္ဆုိၿပီးဖြင္႕ခ ေပးၿပီးဖြင္႕မွ နုိင္ငံၿခားမွာ အဲဒီဖံုးကိုသံုးလုိ႕ ရတယ္။
ကုိ္ယ္တို႕မသိလုိက္တာက အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီလုိမ်ိဳးကတစ္ၿခားနုိင္ငံေတြအတြက္ဘဲရၿပီး ဂ်ပန္နဲ႕ ကုိးရီးယားကုိမရဘူး ၈်ပန္နဲ႕ကုိးရီးယားသြားခ်င္ရင္ အထူးဖံုးကုိငွားသြားရတယ္ ဆုိတာကုိမသိလုိက္ဘးူး ကုိယ္ ကုိးရီးယားေရာက္ေတာ႕မွ ဖံုးကိုႀကည္႕လုိက္ေတာ႕ signal ကမရွိဘူး ငါလဲလိုိင္းဖြႈင္ံခဲ႕ပါတယ္ ဘာၿဖစ္လုိ႕ signal မရွိသလဲဆုိတာနားမလည္နုိင္ဘူး။
လမ္းေဘက ဖံုးကဒ္ကုိဝယ္ၿပီးဆက္ဘို႕ႀကိဳးစားတယ္။ မေအာင္ၿမင္ဘူး ဟုိလုိနိပ္ပါဒိလုိနိပ္ပါ။ ေတြနဲ႕ဘဲလည္ေနတယ္ ဆက္လုိ႕မရဘူး။ အဆက္အသြယ္ၿပတ္သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေဟာ္တယ္ ကေန ဆက္မွဘဲ အဆင္ေၿပေတာ႕တယ္။
Seoul ကုိမုိးလင္းပိုင္းေရာက္တယ္။ အဲဒီတံုးက ကုိးရီးယားကၿမန္မာ ေတြၿကား ထဲမွာ ေခတ္စားတဲ႕အခ်ိန္ပါ။ စာရြက္ စာတမ္း မခုိင္လံု ရင္ၿပန္ပို႕ တဲ႕ေခတ္။ ကုိယ္႕ဘာသာ ကုိယ္ၿပည္႕စံု ေပမဲ႕ ဘာမွန္းမသိရင္ခုန္ လုိက္ေသး တယ္။ ပစၥညး္ေရြးစ ရာမလိုေတာ႕ ခ်က္ခ်င္း ဘဲၿဖတ္လာ လို႕ရတယ္။ အင္တာနက္ ကုိေသခ်ာ ေလ႕လာခဲ႕ ေတာ႕ ဘတ္ စကား စီးၿပီးၿမိဳ႕ထဲကုိလာတယ္။
Seoul ဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ ေစ်းအေတာ္ႀကိီးတဲ႕နုိင္ငံထဲမွာပါပါတယ္။ အစိမ္းနစ္ရာ တန္ေဟာ္တယ္က ကုိယ္႕စိတ္ထဲေတာ႕တယ္မတန္လွသလိုဘဲ။ facility ကအပ််ံစား မဟုတ္ပါဘူး ပ့ုံမွန္ပါဘဲ။ ကုိးရီးယားတီဗီြကို ေတာ႕ရသေလာက ္ဖြင္႕ႀကည္႕လုိက္မိေသးတယ္ / မင္းသားမငး္သမီးေလးေတြ ေခ်ာႀကလို႕။
ဖံုးဆက္ထားတဲ႕ ကုိဝိုငး္က မထင္မွတ္ဘဲနဲ႕ေဟာ္တယ္ကုိလာေတြ႕ပါတယ္။ အန္မတန္မွ အံႀသဝမ္းသာသြားတာအမွန္ပါ ူ။တစ္ေယာက္ထဲ ဘာသာစကားၿခားေနတဲ႕နိုင္ငံမွာဆုိေတာ႕ ၿမင္ရတာ အန္မတန္မွဝမ္းသာမိတယ္။
အလုပ္ကတစ္ေန႕လံုးၿပီးေတာ႕ညေနပိုငး္ ငါးနာရီၿဖစ္ ေနၿပီ။ တည္းတဲ႕ေဟာ္တယ္က ၿမုိဳ႕စြန္ဘက္မွာ။ ၿမို႕လည္ေခါင္က စီတီး ေဟာ လိုေနရာမွာ။ ကုိးရးီယား ဆုိးလ္ၿမိဳ႕ ႀကီးကလည္းအႀကီးႀကီး။ ရထားေတြ က စလံုးမွာက ေၿမႀကီး ေပၚကသြား တာမ်ားၿပီး ဆုိးလ္ၿမို႕ပတ္ ရထား ကေတာ႕ ေၿမေအာက္ထဲ ကေန သြားတာ မ်ားတယ္။ စလံုးမွာ ကပ်င္းရင္ ၿမို႕ပတ္ရထားစီးရင္ sight seeing ၿဖစ္တယ္။
အခုကေတာ႕ ေၿမေအာကက္သြားတာမ်ားတယ္။ လူေတြကလည္းမ်ားလုိက္တာဆိုတာ စလံုးကလာတဲ႕သူ. ကုိယ္ေတာင္မူးရေအာင္လူေတြမ်ားတယ။္ ေႀကာက္ ေတာင္ေႀကာက္တယ္။ ေဝါ..ေဝါနဲ႕ ေနတာဘဲ။ ရထားလုိင္းေတြကလည္းမ်ားလုိက္တာဆုိတာ အမ်ားႀကီးဘဲ။ ေၿမပံုတစ္ခ်ပ္ ကိုင္ၿပိးႀကည္႕တာလဲမလြယ္ဘူး မ်ားေသာ အားၿဖင္႕လည္းအဂ္လိပ္လုိသိတ္မေၿပာနိုင္ႀကဘူး ။
ကုိယ္႕မွာတစ္ေယာက္ထဲခ်ာလပါတ္လည္ေနတယ။္ ၿမို႕ထဲကုိ ရထားနဲ႕သြားရင္းနဲ႕ က ိုမုိးခ်ိဳပ္သြားေရာ အခုေလာက္လဲလူရည္မလည္ေသးေတာ႕ေႀကာက္တာနဲ႕ လုိရင္း မေရာက္ဘ ဲၿပန္ၿပန္လာရတယ္။ အလုပ္ကိစၥနဲ႕သြားရင္ ေလ်ာက္သြားလည္ဘို႕ ဆုိတာ သိတ္မၿဖစ္နုိင္ဘူး ဆုိတာကုိသိလုိက္ရတယ္။
ကုိဝုိင္းေက်းဇူးနဲ႕ေတာ႕ Seoul tower ေပၚေတာ႕ေရာက္ၿဖစ္ခဲ႕တယ္။ ေက်းဇူးပါ ကိုဝုိင္း။ အခုေတာ႕ၿပန္သြားၿပီလား. ေမ႕သြားပလား။ မသိ။ အီးေမလ္ပိုႀကည္႕တာၿပန္စာမရေတာ႕။ ၿမန္မာဆုိင္ေတြ ဘက္လဲလုိက္ပို႕လုိ႕ေရာက္ခဲ႕ရတယ္။ ၿမန္မာဖဳန္းႀကီးေက်ာငး္ လဲေရာက္ခဲ႕ တယ္။ဒီေလာက္ပါဘဲ။ အဲဒီတံုးကဓါတ္႔့ပံုေတြ သိမ္းထားတာ ထံုးစံအတုိင္း ေပ်ာက္သြားတယ။္ မရွိေတာ႕ဘူး။
ဆုိးလ္ တာဝါေပၚမွာ ကုိယ္႕နာမည္နဲ႕ Seoul tower တံဆိပ္ပါတဲ႕ ေသာ႕ခ်ိတ္ကေလးေတြ ခ်က္ခ်ငး္လုပ္ၿပီး အမွတ္တရဝယ္လုိ႕ရတယ္။္ကုိဝိုင္းက ကုိယ္႕ကုိ တစ္ခုလက္ေဆာင္ေပးတယ္ ။ အခုထက္ထိသိမ္းထားၿဖစ္တယ္။ မသံုးၿဖစ္ပါဘူး ။ အမွတ္ တရဘဲ။ ၿမင္တဲ႕အခါ သတိရမိတယ္။ ကုိယ္႕ရဲ႕ crazy တစ္ခုထဲမွာ ကီးခ်ိန္းပါတယ္။ ကုိမဆာလာ သေဘၤာလုိက္တံု:က ေရာက္ေလရာ ကေနစာထည္႕ပို႕စကဒ္ထည္႕ခုိင္းတယ္ / တံဆိပ္ေခါငး္လုိခ်င္လို႕ ကီးခ်ိန္းဝယ္ခုိင္းတယ္။ နုိင္ငံတစ္ကာ တံဆိပ္ကေလးေတြ သေဘာက်တယ။္ ေစ်းႀကီးတာထ္က အမွတ္တရကိုပိုသေဘာက်ပါတယ္။ အခုမတ္လမွာ အဂ္ လန္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လာမယ္ဆုိတာဘာဝယ္ခဲ႕ရမလဲဆုိလို႕ ကီးခ်ိန္း ဝယ္ လာခဲ႕ခုိင္းထားတယ္။
အစိမ္းနစ္ရာတန္ေဟာ္တယ္လဲ မခံစားလုိက္ရဘူး ။ အိပ္ရံုဘဲ မုိးလင္းမုိးခ်ဳပ္ထြက္ေနေရာ။ အလုပ္မွာ ေက်ြးတဲ႕ကုိးရီးယားစာေတြေသခ်ာေက်ြးပါတယ္။ မစားတတ္တာနဲ႕ ညေနဆုိရင္အနားက ကုန္စံုဆုိင္ကေန ကုိးရီးယားေခါက္ဆဲြုထုတ္ဘူးကေလးေတြ ဝယ္ၿပီးေရေနြးနဲ႕ စိမ္စားတယ္။ ဟမ္ဘက္ဂါေတာ႕ရွိတယ္။ အဲဒါစားတယ္။
ၿပန္ေတာ႕မယ္ဆုိေတာ႕ ေဟာ္တယ္ကေန ေနရာတစ္ခုကုိသြားရတယ္။အဲဒါက်ေတာ႕ မေလးရွား ေကအယ္နဲ႕ တူသြားတယ။္ အဲဒီေနရာကေန ေလယဥ္ကုိ check in ဝင္လုိ႕ရတယ္။ ခ်က္အင္ဝင္ၿပီးရင္ ဘတစ္ကားနဲ႕ ေလဆိပ္ကိုသြားတယ။္ သူရို႕ ဘတ္စကားကလည္း အဆင္႕ၿမင္႕လုိက္တာ ေလယဥ္ခံုေတြ လုိဘဲ ထုိင္ံခံုေတြ ကၿပီးရင္ ခုံေတြ ေနာက္မွီမွာ တီဗြီေသးေသးေလးတစ္ခံုတစ္လံုးပါေသးတယ္။ တစ္ေယက္ကုိ တီဗြီ တစ္လံုးေပ႕ါ႕ တီဗြီေတာ႕လည္းမႀကည္႕ၿဖစ္ပါဘူး ။ ေဘးရွဴခင္းေတြ ကုိဘဲႀကည္႕ၿဖစ္တယ္။ ေလဆိပ္နဲ႕ၿမိဳ႕ထဲနဲ႕ ကကုိအေတာ္ ေဝးတယ။္ အေတာ္ေမာင္းရတယ္။ တကၠစီဘာလို႕မစီးလဲ အာ..အေဝးႀကီး ပိုက္ဆံအရမး္ကုန္သြားမွာ.မၿဖစ္ဘူးေရာ။
ေလယဥ္က Hong Kong မွာတဆင္႕နားေတာ႕ ေဟာင္ေကာင္မွာဆငး္မဲ႕လူေတြ ကဆငး္သြားေရာ. ကုိယ္႕ကုိပါဆင္းခုိင္းတယ္။တစ္စီးလံုးဆင္းႀကတယ္။ကုိယ္ထင္တာက ဆင္းတဲ႕ လူဆင္းတက္တဲ႕ သူတက္လို႕ထင္တာ။ အခုက တစ္စီးလံုးဆင္းရတယ္။ ေလဆိပ္ထဲမွာဘဲ ဟုိေလ်ာက္ဒီေလ်ာက္ၿမင္ဘူးေအာင္ ေလ်ာက္ႀကည္႕ ေလဆိပ္လဲ အေတာ္ေကာင္းတယ္ ။ ဓါတပံုေတြ ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္တာ နေမ်ာစရာဘဲ ။ digital ကအဲဒါဆုိးတယ္ ကြန္ၿပဴတာထဲသိမ္းထာတာ ကြန္ၿပူတာပ်က္ေတာ႕ပါသြားေရာ ကဒ္ၿပားေလးကလဲ ေသးေသးေလးဆုိေတာ႕သိမ္းရင္းနဲ႕ဘယ္နားထားမိမွန္းမသိေတာ႕ေရာ။
ၿပီးေတာ႕မွတစ္ခါ ကုိယ္တုိ႕စီးခဲ႕တဲ႕ေလယဥ္ကုိဘဲတစ္ခါ check in ၿပန္ဝင္ရၿပန္ေရာ။ တစ္စီးလံုး သန္႕ရွငး္ေရးၿပန္လုပ္ထားတယ္။ ၿမန္မာလံုခ်ည္ဝတ္ထားတဲ႕ ေတာသူမ လူလည္ကို ေလယဥ္မယ္ကေလးေတြ က ေစာင္႕ေရွာက္ရွာပါတယ္။ ဟုိဘက္ကဆငး္ ဒီဘက္ကတက္. ဟုိကုိသြားေန ဒီကုိၿပန္လာ ေသခ်ာ ကူညီႀကတယ္။ ကုိယ္ကလည္း ႕ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ မ်က္နာေသကေလးနဲ႕ ေန။ အဲဒီေလယာဥ္နဲ႕က မွ တစ္ခါ စလံုးကုိၿပန္ေရာက္လာတယ္။
ဓါတ္ပံုမ်ား
ကိုမဆာလာမွ ေက်းဇူးၿပဳသည္။
(သူမသိလုိက္ပါ)
30 comments:
ဖတ္၊ မန္႔၊
လာဖတ္တယ္ မမခင္
အနီးရဆာေရာ.တဲ့..
အေတြ႔အၾကံ အစံုစံုကို ဖတ္ၿဖစ္ေအာင္ကိုဖတ္သြားပါတယ္။ တစ္ကိုယ္ေတာ္ စြန္႔စားခန္းဆိုေတာ့ excited ၿဖစ္တာေပါ့။
ဒါနဲ႔ ဒါ့ပံုေတြသိမ္းခ်င္ရင္ picasa,flickr တို႔အရွိသားရယ္ (ကိုကိုဒီဘီ၊ ကိုတီဇက္ေအ တုိ႔ကိုေမးပါ)၊ ေနာက္ဆို အဖိုးတန္ ဒါ့ပံုေတြကို ႏွစ္ေနရာမွာ ႏွစ္ခါသိမ္းဘာာာ။
ေအာင္းဆိ ဆိုတာ aisle seat ကို ေျပာတာလား။ ail အသံ(အိုင္းလ္) လို႔ ထြက္တယ္ ထင္တာပဲ။
ကိုးရီးယားျပန္ မမ ေပါ့
ကိုရီးယားက ေစ်းၾကီးတယ္လုိ႔ေျပာတယ္ ဟုတ္လား မမ
အစ္မ ... ေခါင္းစဥ္ကုိ " အန္တီကြန္ဧ။္ တစ္ကုိယ္ေတာ္ စြန္းစားခန္းမ်ား " ဆို ေၿပာင္းေရးရမွာ ...
ေလယာဥ္ ဆိုးလ္ကိုသြားမွာလား ေမးတယ္ဆိုေတာ႔ ရယ္လိုက္ရတာ ... ကုိယ္လဲ အဲလိုပဲေရာ။
တစ္ကိုယ္ေတာ္စြန့္စားခန္းမ်ားဟု အမည္ေၿပာင္းပါ။ :)
စြန္႔စားခန္းေပါ့ေနာ္။ ဖတ္ျပီးမွတ္ထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ဆို တျခားႏိုင္ငံသြားရင္ အစ္မကို အရင္ေမး၇မယ္ :)
အရမ္း ဖတ္ေကာင္းတာပဲ။ အဲလိုမ်ိဳး မ်ားမ်ား ေရးပါ မမ။ ကို၀ိုင္းကလဲ သေဘာေကာင္းလိုက္တာေနာ္.. ေက်းဇူးတင္စရာေကာင္းတယ္။ ဒီလို ေနရာသစ္ သြားဖို႔ဆို ျမိဳ႔ခံက ကူညီတတ္ေတာ႔ ၀မ္းသာစရာေပါ႔။ ဒါေတာင္ ျမင္ဖူးတာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔။ ဒီကိုလဲ လာလည္ပါ၊ ကို၀ိုင္းထက္ မေလ်ာ႔ေစရပါဘူး။ ေသာ႔ခ်ိတ္အၾကီးၾကီးလဲ လက္ေဆာင္ေပးပါ႔မယ္၊ မံမံလဲ ေကၽြးပါ႔မယ္။ :))
ကိုဝိုင္းဆိုတာေရာ နာမည္အရင္းဟုတ္လို ့လားဟိဟိ ..
မမတယ္ေတာ္တာပဲ ေဟာင္ေကာင္ပါဝင္ခဲ့ရမွာ
အလုပ္ကိစၥနဲ ့မ်ားဆိုလို ့ကေတာ့ အေနာ္တို ့လည္း ရွည္ခ်င္သေလာက္ ခရီးရွည္ပတ္မွာပဲ ဟိ
အညာစင္ေရာ္
ဟိ.
ခရီးသြားရတာ ဝါသနာပါတယ္.
nn
အမ ရွင္က်ားပု ေသာ့ခ်ိတ္နဲ႕ တံဆိတ္ေခါင္း လက္ေဆာင္ေပးမယ္... ယူမလား... ဟိ..
သေဘာၤသားဘဝက လာတဲ႕ကုိမဆလာက ခါးခါးသည္းသည္းၿငငး္တယ။္
Most of seamen (including me)hate Korean
coz of their cruel manner.
When some Companies call me to join ship,
I asked them "any Koren crew on board that ship?"
I can work any kind of crew except Korean.
I think you already know, your a house hunter of a seaman.
အညာဆီးယုိ မမကြမ္
ကင္မ္ခ်ီစားတဲ့အေၾကာင္းေလးေရာ ေရးေပးေနာ္။
ဖတ္လုိ႕ေကာင္းတယ္၊ ကုိမာဆလာပံုေတြကုိလည္း ၾကည့္သြားတယ္ေနာ္။ ေကာင္းပါအိ။
မခင္ဦးေမ
ကံေကာင္းလိုက္ပံုေနာ္ က်ေနာ္ တို႔မ်ားေတာ႔လည္း ဆိုင္ျပင္ေတာင္ တခါတေလ မထြက္ျဖစ္ဘူးဗ်
ဗဟုသုတေလးေတြအတြက္ ေက်းဇူးပါ
ကုိမဆလာကို ခြင့္ေတာင္းေတာ့ ဒါကေတာ့ သိပ္ေျခရွည္လြန္းေနၿပီ။ ကုိယ္ေပ်ာက္သြားရင္ သူေခါင္းေျခာက္ရမွာ ဆုိတာနဲ႕ ေဟာင္ေကာင္ထဲ မဝင္လုိက္ရဘူး... ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ျပံဳးမိတယ္... း))
ဓါတ္ပံုမ်ား
ကိုမဆာလာမွ ေက်းဇူးျပဳသည္။
(သူမသိလုိက္ပါ)
အဲဒီ က်ေတာ့ အသံထြက္ၿပီး ရယ္လိုက္မိတယ္... း))
ေနာက္ကိုလဲ ခရီးစဥ္ေလးေတြ အေၾကာင္းေရးပါအံုး...
မမခင္ဦးေမေရ
ကို၀ိုင္း ကိုရီးယားမွာရွိေနပါေသးတယ္
သတင္းေတြေရး အလုပ္ေတြရွာေပးတယ္
အရမ္ူကူညီတတ္ပါတယ္
သူသတင္းေတြေရးျပီးတင္တဲ့ကိုရီးယားဆိုက္ေလးပါေပးလိုက္တယ္
ကို၀င္း(မိုးညွင္း)ဆိုတာ သူပါ
သူ ့ဖုန္းနံပါတ္ေလးလဲရွာရင္ေတ ြ ့မယ္ထင္ပါတယ္ေနာ္
http://burmainfokorea.blogspot.com/
“ကုိယ ္ေပ်ာက္သြားရင္ သူေခါငး္ေၿခာက္ရမွာဆုိတာနဲ႕ ေဟာင္ ေကာင္ ထဲ မဝင္လုိက္ရဘူး။”
ခ်စ္လို႕ေတာ့ မဟုတ္ ။ ေပ်ာက္သြားရင္ ေခါင္းေျခာက္ေအာင္ လိုက္ရွာရမွာမို႕ :P
I think Korea is cheaper than Japan. In a Korean Variety Show, a Japanese woman told she cannot afford to take cab in Japan because it's very expensive. But in Korea, she can afford to take cab.
By da way.. is auto room a automatic room? u take it from sg to live in s.korea. just kidding
:D
ခရီးသြား အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြ လာဖတ္သြားပါတယ္..။ ပင္ပန္းေပမယ့္လည္း ခရီးသြားရရင္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲေလ..။
အညာေဆးရုိး မာမီ
ကုိရီးယားပ်ံဂ်ီးေပါ႕ ဟတ္လား ဂလုိဆုိရင္
ကုိရီးယား ေကာင္ေလးေတြ ေခ်ာတယ္ဆုိ ဟတရားးး ဟိဟိ
ႈဒါ ငွက္ေပ်ာသီး ေခၚတယ္.. စား စား.. အရမ္းေစ်းႀကီးတာေနာ္.. တစ္လံုး ဝမ္ေထာင့္ငါးရာ..
အာ မစားခ်င္ပါဘူး.. အိမ္မွာဆို ေပါလြန္းလုိ႔.. အပင္ေတာင္ ၃ ၄ ပင္ရွိေသးတယ္..
ဟယ္ အိမ္မွာ ငွက္ေပ်ာပင္ရွိတယ္ဆိုေတာ့ သူေဌးျဖစ္ၿပီ..
ဆိုတာမ်ိဳးေရာ မႀကံဳခဲ့ရဘူးလား..
ဟြား...ဖတ္လို႔အရမ္းေကာင္းလိုက္တာမမေမ
မမရဲ႕ တစ္ကုိယ္ေတာ္စြန္႔စားခန္းေလးကုိဖတ္ျပီး
ပံုရိပ္ေတြပါမ်က္စိထဲကြင္းကြင္းကြက္ကြက္
ျမင္ရတဲ့အတြက္
တကယ္ကိုေရးတာေတာ္လုိက္တာ
ေကာင္းတယ္ အစ္မေရ... ဒီလုိ ခရီးသြား မွတ္တမ္းေလးေတြကုိ ဖတ္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ။
ဖတ္သြားပါတယ္ မ....တစ္ခါတည္းလင္႔ခ္လည္းယူသြားပါတယ္ေနာ ္။
ကြန္ျပဴတာပ်က္လည္း ပံုေတြမပ်က္ေအာင္ ကိုမဆလာကို copy တစံု ပို႕ထားေပးလိုက္ေပါ့...
းဝ)
အမေျပာတာဟုတ္တယ္ေနာ္။ ညီမလည္း ေလယာဥ္စီးတိုင္း window seat လိုခ်င္တာ အက်င့္ခ်ည္းကိုျဖစ္ေနတာပဲ။ အၾကာႀကီးစီးရေတာ့ အဆင္မေျပဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲတေခါက္ သီရိလကၤာသြားေတာ့ ကုလား၂ေယာက္အလယ္မွာပိတ္မိေနေရာ။ သူတုိ႕ေရေမႊးနံ႕လည္းပ်င္း၊ ေလယာဥ္ကလည္း transit ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မေရာက္၊ စိတ္ညစ္လိုက္တာ ဆိုတာေလ။ ညီမလည္း ကိုရီးယားသြားရင္ အစားအေသာက္စားႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ ကင္ခ်ီလည္း မႀကိဳက္၊ ဟိုဟာမႀကိဳက္၊ ဒီဟာမႀကိဳက္နဲ႕။
ကိုရီးယား သြားလည္ဖို႔ စဥ္းစားရင္း မေလး႐ွား ေရာက္သြားရင္း၊ ကိုရီးယား သြားလည္ဖို႔ စဥ္းစားရင္း ဘန္ေကာက္ ေရာက္သြားရင္း၊ ကိုရီးယား သြားလည္ဖို႔ စဥ္းစားရင္း ကန္ေဗၺာဒီးယား ေရာက္သြားရင္း၊ ကိုရီးယား သြားလည္ဖို႔ စဥ္းစားရင္း အင္ဒိုနီး႐ွား ေရာက္သြားရင္း၊ ကိုရီးယား သြားလည္ဖို႔ စဥ္းစားရင္း အိႏိၵယ ေရာက္သြားရင္း အဲသလို ျဖစ္ေနတယ္ ...အဟိဟိ...။
ကိုရီးယားမင္းသားႀကီး Uhm Tae Woong နဲ႔ကလည္း ခုထိ ခ်ိန္းမရ ျဖစ္ေနလို႔ မေရာက္ျဖစ္ေသးတာ မမကြန္ ....အဟိဟိ....:))
ဖတ္လို. ေကာင္းပါတယ္...ေဒၚေဒၚခင္ေရ့
Post a Comment