Honesty

ေနာက္က်ေနၿပီ. ေၿခကုန္သုတ္ မွ။ ေတြးၿပီး ရထား ဘူတာရဳံထဲ ကိုဝင္ လုိက္ တယ္။ ေမာ႕ၿကည္႕လိုက္ ေတာ႕ ကိုယ္စီး မဲ႕ ရထား က ၂ မိနစ္ သာ လိုေတာ႕တယ္။ ရထား ဝင္ လာေတာ႕မယ ္။ ထံုးစံ အတိုင္း ဘယ္သူ႕ ကို မွ မၿကည္႕ၿဖစ္ဘဲ ေခါင္း စိုက္စုိက္ နဲ႕ escalator ေပၚတက္လိုက္တယ္။ မ်က္စိ က ၿမင္မိတယ္ ။ ေရြွေရာင္ ဟန္းခ်ိန္ေလး တစ္ခု ကုိယ္႕ကုိ မ်က္စ ပစ္ ၿပရင္း သူလဲ escalator စီး ေနတယ္။ ငဳံ႕ ေကာက္ လိုက္ မိတယ္./ ဘယ္ သူ မွ လဲ ကုိယ္႕ ကို ၿကည္႕မေန။ ကိုယ္လဲ ဟန္းခ်ိန္းေလး ကုိင္ လို႕ေယာင္ နန နဲ႕ ရပ္ေနမိတယ္။ ဘယ္သူ႕ကို ၿပန္ ေပးရ ပါ႕။ ဒါ ကိုယ္႕ေရွ႕တင္ က်ခဲ႕တာ ၿဖစ္ နုိင္တယ္။ အားလံုးက မီး ရ ထား ေပၚ တိုးတက္ ဘို႕ အာရဳံဘဲ ရွိေန ၿကတယ္။ ကိုယ္႕ ကုိ ဘယ္သူ မွ လဲ ၿကည္႕မေန။

စိတ္ထဲ ေပၚ လာတာက ထံုးစံ အတိုင္း ေပါက္တတ္ ကရ အေတြး။ ဒါ ဘယ္လိုၿဖစ္တာ ပါလိမ.္။ ေမာင္ေကာင္းထက္ စာအုပ္ထဲ ကလို ဘုရားသခင္ က ငါ႕ ကို ခ်ီးၿမွင္.တာလား။ ဒါ မွ မဟုတ္ ရုိးသား မွူဴ ကိ စမ္းသပ္တာလား။ စိတ္ထဲ မွာ လဲ ရွဳတ္ ေထြး သြားတယ္။ ငါ ယူလိုက္ ရေကာင္း မလား ။ ၿပန္ေပး လုိက္ ရေကာင္း မလား ။ ဒါ အစစ္ လား ။ ဒါ အတုလား ။ ကိုယ္လဲ မေဝခဲြ တတ္ ။ ကဲ ၿပန္ေပးဘို႕သာ ၿပင္ လုိက္ေတာ႕. ။ ဒါ စကၤာပူ။ ေနရာ တကာ မွာ ကင္ မရာေတြနဲ႕./ အခုေလာက္ ဆို မင္းသမီး ေတာင္ ၿဖစ္ၿပီး ေလာက္ၿပီ။ ေတာ္ ၿကာေန အိမ္လိုက္ လာ မွ အခက္ ေတြ႕မယ္။ သံေယာဇဥ္ၿဖတ္။ ေပ်ာက္တဲ႕ သူလဲ နွေမ်ာ ရွာမယ္။ ကံေကာင္းရင္ သူ ၿပန္ ရလိမ္႕ မေပါ႕။ စဥ္းစားၿပီး သကာလ အင္။ ေနာက္ က်ေနပါၿ႔ပီ ဆိုမွ ေအာက္ ကိုၿပန္ ဆင္း control station က သူ ကို အပ္။ သူက ေက်းဇဴး တဲ႕။ အင္း…. ဒီလိုလဲ မၿဖစ္ ေသးၿပန္ဘူး။ ေက်းဇဴး ဆိုရင္ လန္႕တယ္။ အစ္ကုိရယ.္.. ၿဖတ္ပိုင္းေလး သူမ်ားကုိ မစ ပါ။ တကယ္လို႕ တေယာက္ေယာက္ လုိက္လာ ရင္ကိုယ္ၿပန္အပ္ ထားတယ္ ဆိုတဲ႕ သက္ေသ ေလး ရွိေအာင္လို႕ပါ။

မွူွ်ဴိးရုိး ရွိတယ္ေလ။ ကိုယ္႕အေဖ က အရာရွိ။ ဟုိေခတ္ က ေက်ာက္စိမ္းေမွာင္ ခို ေတြ ကို ဖမ္းၿပီး ေက်ာက္စိမ္း ေတြ ကို သိမ္းတဲ႕ တာဝန္ ယူဘူးတယ္ ။ ေက်ာက္စိမ္း ကို လဲ ရင္ ရတယ္ ဆိုဘဲ။ ဒါေပမဲ႕ အေဖ မလုပ္ဘးူ သမီး လို႕ အေဖ ကေၿပာတယ္။ အေဖ စိတ္ေအး လက္ေအး ေနခ်င္တယ္။ ရဲၿမင္ ရင္ လန္႕ေနရမဲ႕ အလုပ္ မလုပ္ လုိဘူး လို႕ ကိုယ္႕ ကို ေၿပာ ၿပ ဘူး တယ္။ ကိုယ္က အေဖ႕သမီးေလ ။ ႕ရုိးသား မွူ ကို အၿမဲ ေရွ႕တန္း တင္ပါတယ္ ။ အဲလုိ ေၿပာရင္ေတာ႕ Kmsl က သက္ၿပင္းခ် ပါတယ ္။