အဲဒီေန႕မနက္က မနက္မုိးမလင္းခင္ညကုထံုးစံအတုိင္းေမာ႕ၿကည္႕ေတာ႕ လၿခမး္ေကြးကေလးေတြ႕တယ။္ မဲေနတယ္လို႕ ေတာ႔ေၿပာမွာဘဲ .အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿက္ည႕ရင္ေတာ႕ၿမင္ရမယ္။ ကုိယ္႕အတြက္ေတာ႕ အရာရာဟာ လြမ္းစရာဘဲ။ ဘာၿဖစ္လုိ႕ အဲဒီေန႕မနက္က ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဘဲ ေသာက္လုိက္ရသလဲမသိ. ကို္ယ္႕ဘာသာေတာင္ဝမး္နည္းြသြားတယ။္
ၿပည္လမး္ကုိ အေတာ္သံုးၿဖစ္တယ။္ ဒီအင္းယားလမ္းနဲ႕ၿပည္လမ္းေဒါင္႕ကလည္း ေန႕တုိင္းလုိပါဘဲလား ၿဖတ္ေနမိတယ္။ မွတ္မိတယ္မနက္ ခုနစ္နာရီမထိုးေသးပါဘူး လမ္းေပၚေရာက္ေနၿပီ။ ေၿကာ္ၿငာေတြ မ်ားတယ္လုိ႕ေၿပာဦးမလား။ ေစ်းေမးၿကည္႕လုိက္ပါဦး။
သြားရင္းလာရင္းနဲ႕ အမ်ိဴးအရင္း တစ္ေယာက္ကုိသတိရသြားတယ။္ မေတြ႕တာ ၁၅ နစ္ေလာက္ရွိေရာ႕မယ္။ ဖံုးဆက္ၿပီးမွ သြားပါလိဳ႕ အမ်ိဴးမ်ားကသတိေပးလုိက္ေပမဲ႕ ဒါကုိယ္႕အမ်ိဴးဘဲ ဘယ္အခ်ိန္သြားသြား။ ရွိေတာ႕ေတြ႕ယံုေပါ႕။မရွိေတာ႕လည္းမေတြ႕ရံဳဘဲဆုိၿပိး တံခါးသြားေခါက္ပါတယ္။ ရွိေနတယ။္ ေတြ႕ခဲ႕ရပါတယ္။ သံုးနာရီေလာက္ၿကာခဲ႕တယ္။ သူလဲေခြးခ်စ္သူပါဘဲ။ သူ႕ေခြးေလးတစ္ေကာင္ညက ဆံုးသြားလုိ႕ စိတ္ထိခုိက္ေနေလရဲ႔။ ဘုန္းၿကိးေက်ာင္းကို ဆြမး္ပို႕ေနခုိင္းတာ ေတြ႕ခဲ႕တယ။္ ဒီအမ်ိဴးကိုေရာသိသူမ်ားေပါၚလာ ဦးမလား။သိခ်င္မိေသးတယ။္
ၿပန္လာေတာ႕ ရန္ကုန္တကၠသုိယ္ ဘြဲ႕နင္းသဘင္ခမ္းမ အေနာက္ ကေန ေသခ်ာရပ္ၿပီး ဒါတ္ပံုရုိက္ယူပါတယ။္ လြမ္းလုိ႕ပါ။ ဘာလြမ္းစရာရွိသလဲလာမေမးပါနဲ႕။ ခံစားတတ္မွ. ၿဖစ္မွာပါ။ တကၠသုိယ္ရိပ္သာလမ္းေပၚက ငုဝါပင္ေတြပ္။ ပြင္႕ေနတံုးဘဲ။ ပင္လံုးၿပည္႔႔..