ဘေလာ႕အသစ္မ်ားစြာထြက္လာသလို အေဟာင္းမ်ားလည္းေရးသူေရးႀကေရြ႕ နားသူမ်ားနားႀကသည္. . အေရးက်ဲသလုိ အေရးစိတ္သူမ်ားလည္းရွိ၏. စီေဘာက္ကုိ မုန္းသူမ်ားရွိသလုိ ခ်စ္သူမ်ားလည္းရွိ၏.စီေဘာက္ကုိ ၿဖတ္သူမ်ားလည္းရွိ၏. ကုိယ္႕ကုိ ခ်စ္သူမ်ားရွိသလုိ မုန္းသူမ်ားလည္းရွိ၏။ အၿမင္ကပ္သူမ်ားလည္းရွိ၏။ ကုိယ္လည္းေရးခ်င္သလုိ မေရးခ်င္သလုိၿဖစ္မိ၏။ေရးၿပီးတုိငး္လည္းဖ်က္ခ်င္စိတ္ၿဖစ္မိ၏.ယခင္ကကဲ႕သုိ႕ မေ႔ပ်ာ္ရြင္။ အရာမ်ားစြာနင္႕ညိသလုိခံစားရ၏။ လြတ္လပ္ေပါ႕ပါးေသာစိတ္မ်ားေပ်ာက္ကြယ္ေန၏။ ေပ်ာက္ကြယ္ေနလ််င ကြန္ၿ႔ပဴတာကုိ ေခတၱပိတ္လုိက္ရ၏။ ေပ်ာ္ရြင္က ၿပန္ေရးရ၏။ ယခုလည္းေရးေနဆဲၿဖစ္၏။ သုိ႕ရာတြင္...
Friday, April 30, 2010
Thursday, April 29, 2010
Yangon 3
မုိးလင္းရင္ေေတာ႕ထံုးစံအတုိင္းမုန္႕ဟငး္ခါးဘဲ.သိတ္ေကာငး္ပံုမရေပမဲ႕စားရတာဘဲ။သိတ္ၿငငး္စရာ မရွိဘူး. သူမ်ားဝယ္ေက်ြးတာရယ္။အနားမွာရွိတာဘဲစားရတာေပါ႕။ ေကာငး္တဲ႕ဆုိင္ သြားစားပါလား ဆုိောတ႕လဲ မုိးလင္းရင္ ခ်က္ခ်င္း လမ္းမထြက္ခ်င္ေသးဘဲ ဟုိလွည္႕ ဒီလွည္႕လုပ္ခ်င္ေသးတဲ႕ အက်င္႕ေႀကာင္႕ သိတ္ေစာေစာမထြက္ၿဖစ္ဘူး။
အဲသေတာ႕ ဘာၿဖစ္သလဲဆုိေတာ႕ေနပူထိတာေပါ႕။ က်ြတ္က်ြတ္ပူတဲ႕ေနနဲ႕ အတူလမး္ေပၚမွာ ကုိယ္ရွိတယ္။ ၿပဳိက္ၿပုဳိက္က်တဲ႕ ေခ်ြးေတြနဲ႕အတူ ကုိယ္ရွိတယ္။ ေနပူလုိ႕ အေတာ္မ်ားမ်ားအိမ္ထဲေနတဲ႕အခိ်န္မွာ ကုိယ္လမ္းေပၚမွာရွိတယ္။ အမ်ိဳးေတြအိမ္ ေနရာတစ္ကာ မွာရွိေပမဲ႕ ေရေတာင္ဝင္ခ်ိဳးရမွာပ်င္းတယ္။ အိမ္သာကေတာ႕ အင္တာနက္ဆုိင္ ေရာက္ရင္ဝင္လုိက္ တာဘဲ။ အိုေကတယ္။
ပန္းဆုိးတန္းက သယ္ငယ္ခ်ငး္အိမ္ကုိေရာက္တယ္။ မုန္႕ေက်ြးမယ္ဆုိလုိ႕လိုက္သြားတယ။္ မုန္႕ဟင္းခါး + ထမင္း+ ပဲၿပဳတ္+ ဘဲဥနဲ႕ငါးေၿခာက္+ ခရမ္းသီးမီဖုတ္+ ၊ ? + သေဘာၤသီး+ မုန္႕လက္ေဆာငး္ ထညက္နဲ႕။
ၿပီးေတာ႕ကုိယ္တိုိ႕ ၿမုဳိ႕ထဲကုိကားနဲ႕ လွည္႕ႀကည္႕ႀကတယ္။ အႀကိဳေန႕အစပိုင္း.။
မွတ္ခ်က္
ကုိယ္႕ရင္ထဲမွာခံစားခ်က္မိ်ဳးစုံၿဖစ္ေနတယ္။
Labels:
yangon trip 3
Wednesday, April 28, 2010
Yangon 2
သၾကၤန္မဏပ္ေတြကုိ လိုက္ႀကည္႕တယ။္ ဘယ္လုိမ်ားေနမလဲလုိ႕ ႀကည္႕တယ။္ စည္ကားမဲ႕ပံုဘဲ။ ေနရာေတြကေတာ႕မမွတ္မိေတာ႕ဘူး ၾကံဳသလို ၾကံဳတဲ႕ေနရာမွာ ပံုေတြ ရုိက္လာတာမို႕လို႕။
သြားရငး္လာရငး္နဲ႕ လမ္းေဘး အသုတ္စံုစားခ႔ဲဲံဲဲရတယ။္ စားခဲ႕ရသမွ်ထဲမွာ အဲဒါ အႀကိဳက္ဆံုးဘဲ။ ႀကိဳက္လုိ႕နစ္ပဲြစားတယ္။ ထမင္းသုပ္ တစ္ပြဲ ေခါက္ဆြဲံုသုပ္တစ္ပြဲ။ သိမ္ၿဖူဴလမ္းေဘး လုိ႕ထင္တယ္။ တစ္ပြဲ ခုနစ္ရာက်ပ္လို႕ထင္တာဘဲ ။ .ထင္တာေတြမ်ားေနတယ္။
၃၅ လမ္းထပ္က ရုပ္ရွင္ရံု. ဝါဆုိဖေယာငး္တုိင္ဆုိတဲ႕ကားရဳံတင္ေနတယ္။
အဲဒါကေတာ႕တရုတ္တန္းက ဝက္သားထုပ္ပါ။ ပံုေတြကေတာ႕ေမွွာင္တယ္။ ေမွာင္ဆုိ ညဘက္ရုိက္တာကုိး။
သြားရငး္လာရငး္နဲ႕ လမ္းေဘး အသုတ္စံုစားခ႔ဲဲံဲဲရတယ။္ စားခဲ႕ရသမွ်ထဲမွာ အဲဒါ အႀကိဳက္ဆံုးဘဲ။ ႀကိဳက္လုိ႕နစ္ပဲြစားတယ္။ ထမင္းသုပ္ တစ္ပြဲ ေခါက္ဆြဲံုသုပ္တစ္ပြဲ။ သိမ္ၿဖူဴလမ္းေဘး လုိ႕ထင္တယ္။ တစ္ပြဲ ခုနစ္ရာက်ပ္လို႕ထင္တာဘဲ ။ .ထင္တာေတြမ်ားေနတယ္။
၃၅ လမ္းထပ္က ရုပ္ရွင္ရံု. ဝါဆုိဖေယာငး္တုိင္ဆုိတဲ႕ကားရဳံတင္ေနတယ္။
ညဘက္ဆုိ တရုတ္တန္းဘက္ဘဲသြားစားရတာမ်ားတယ္/ သူကနဲနဲ စားစရာမ်ားတယ္။ ဒါေပမဲ႕လဲမစားၿဖစ္ပါဘူး သိတ္ၿပီး အခုတစ္ေလ အိမ္က ဟင္းေကာငး္ေကာငး္ေတြ ခ်က္ေက်ြးတယ္ .ေက်ြးတယ္ဆုိတာ ဟင္းေကာငး္တယ္ ဆုိတာ ကိုယ္ႀကိဳက္ တတ္တာေလးေတြ အိမ္ထမင္းကုိ ပိုမက္ေမာၿဖစ္ေတာ႕အၿပင္စာသိိတ္မစားၿဖစ္ဘူး. အိမ္ထမင္းဆုိတာ ကိုယ္က လဲစလံုးအိမ္မွာ ဟင္းမွ မခ်က္ဘဲ. အဲသေတာ႕ ခ်က္ေက်ြးရင္စားခ်င္တယ္။ အၿပင္စာကေတာ႕ ဝယ္စားရတာဘဲ ေလ. ဆုိၿပီးသိတ္မစားၿဖစ္ေတာ႕ဘူး။
အဲဒါကေတာ႕တရုတ္တန္းက ဝက္သားထုပ္ပါ။ ပံုေတြကေတာ႕ေမွွာင္တယ္။ ေမွာင္ဆုိ ညဘက္ရုိက္တာကုိး။
မွတ္ခ်က္
ေရးၿပီးသြားေတာ႕ထုိင္စဥ္းစားေနတယ္။ အရည္မရအဖတ္မရေတြၿဖစ္ၿပီး. နာမည္ႀကီးခ်င္လို႕ ဆက္ ေရးေနတာလား လို႕ စဥ္းစားေနတယ္။ ဒါေတြကမေရးလဲရတာဘဲမဟုတ္လား.။ လူတိုငး္လဲသြား ေနႀကတာဘဲ။ ကုိယ္က ဘာလုိ႕ေရးခ်င္ရတာလဲ။ ဒါေတြ အထူးအဆန္းလုပ္လုိ႕ေရးစရာလား. .။
ေရးၿပီးသြားေတာ႕ထုိင္စဥ္းစားေနတယ္။ အရည္မရအဖတ္မရေတြၿဖစ္ၿပီး. နာမည္ႀကီးခ်င္လို႕ ဆက္ ေရးေနတာလား လို႕ စဥ္းစားေနတယ္။ ဒါေတြကမေရးလဲရတာဘဲမဟုတ္လား.။ လူတိုငး္လဲသြား ေနႀကတာဘဲ။ ကုိယ္က ဘာလုိ႕ေရးခ်င္ရတာလဲ။ ဒါေတြ အထူးအဆန္းလုပ္လုိ႕ေရးစရာလား. .။
Labels:
yangon trip 3
Tuesday, April 27, 2010
push
ရန္ကုန္ကို.......ရန္ကုန္ကို...
ၿပန္မယ္ဆုိၿပီးခြင္႕ကိုနစ္လေလာက္ကစနွဴး. တစ္လခြဲေလာက္ႀကိဳတင္ၿပီးသကာလ. ခြင္႕ရသြားတယ္။
ၿပန္ခ်င္လြန္းလို႕ေတာ႕လဲမဟုတ္ဘူး.ဒါေပမဲ႕ ဒီမွာထုိင္ေနလဲ အင္တာနက္နဲ႕ဘဲ မ်က္နွာအပ္ထား တာမ ထူး ပါ ဘူး ေလ.သြားလုိက္ပါီဥးိမယ္ဆိုၿပီး လက္မွတ္ဝယ္လုိက္တယ္ ။
ဝယ္လုိ္က္ေတာ႕လဲေရာက္သြားတာေပါ႕။ဒီတစ္ခါေတာ႕ေလသိတ္မရွည္ဘူးလို႕ဆံုးၿဖတ္ထားပါတယ္။
ေရးစရာေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိသလုိ.မေရးဘူးလို႕ဆံုးၿဖတ္ထားတာေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ေရးခ်င္ေပမဲ႕ လဲ မ ေရးသင္႕ တာေတြရွိသလုိ. မေရးခ်င္တာေတြလဲရွိတယ္။ ရင္ထဲမွာခံစားခ်က္မ်ိဳးစံုၿဖစ္ေနတယ္။
ကုိယ္ဘေလာ႕ေရးတာဟာ ကုိယ္႕အတြက္လား. ေရးခ်င္လို႕ေရးေနတာလား. ကုိယ္႕အေတြ႕အႀကံဳေတြကုိ မ်ွေဝေနတာလား။ နာမည္ႀကီးခ်င္လို႕ ေရးေနတာလား.ကိုယ္႕ဘာသာကုိယ္ ဇေဝဇဝါၿဖစ္လုိ႕ေနတယ္။
ဇေဝဇဝါၿဖစ္ေနတာ အသာထား.ေရးခ်င္တာ. ေရးနုိင္တာေလးေတြ ေရးပါဦးမယ္။ အထုတ္ၿပင္တာ ကေတာ႕ရုိးေနပါၿပီ. ထံုးစံအတိုငး္ လက္ဆဲြအိတ္ထဲက ကုိယ္႕အတြက္ အ႕ွက်ွီလံုခ်ည္။ က်န္တဲ႕ ၂၄ လက္မ အိတ္နစ္လံုးကအမ်ိဳးေတြ အတြက္.။ မနုိင္လုိ႕ အခမဲ႕ကူလီထမး္ၿခင္း အက်ိဳးကို စာမဖြဲ႕ခ်င္တဲ႕သူတစ္ေယာက္က ကုူညီထမ္းေပးသြားပါတယ္။ အေပးအယူကုိ မေမွွ်ာ္လင္႕ဘူးလို႕ထင္မိတာဘဲ။
ဓါတ္႔ပံုေတြ အမ်ားႀကီးလဲရိုက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕လဲၿမင္ကြင္းေတြက ထပ္ေနတယ္။ ဒီကုိဘဲသြား ဒါဘဲလုပ္တတ္တဲ႕သူတစ္ေယာက္အတြက္ အသစ္အဆန္းမရွိဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ စလံုး ေလဆိပ္ ဓါတ္ပံုလဲရုိက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ရုိက္လို႕ရမရလဲဇေဝဇဝါၿဖစ္လုိ႕ေနမိၿပန္တယ္။ ဟုိနားမရ်ုိက္ရ ဒီနားမရိုက ္ရနယ္ေၿမမ်ားလားလို႕ ထင္ေယာင္ထင္မွားၿဖစ္ေနၿပန္တယ္။ ဒါေပမဲ ႕ေလဆိပ္ထဲမွာ ဓါတ္႔့ပံုမရိုက္ရလုိ႕ေတာ႕မၿမင္မိဘူးထင္တာဘဲ။
ေလဆိပ္ထဲကေန Chivas တစ္လံုးေတာ႕ဝယ္ၿဖစ္ပါတယ္ ရန္ကုန္မွာဘဲသိမ္းထားတယ္။ ကုိယ္႕ မိတ္ေဆြမ်ားကမေသာက္တတ္သူမ်ားၿဖစ္ေနႀကတယ္။ ေလယဥ္ေပၚက ပံု.ေတြ ေလယဥ္ေဘးက ပံုေတြေတာ႕သူမ်ားဦးသြားၿပန္ေတာ႕ခက္တယာ္။ ဘာမွ ကုိ ထည္႕စရာမက်န္ေတာ႕တာ။
ထည္႕ခ်င္တာကေတာ႕တစ္ခုဘဲရွိတယ္။ ေလယဥ္ထြက္ခါနီးဆုိ ေရေသာက္ခ်င္တယ။္ ဟုိတံုးကဆုိရင္ ေရဗူးကေလးယူသြားလုိ႕ရေပမဲ႕ အခုမရေတာ႕တဲ႕သကာလ ေရစင္ကေလးေတြ႕ေတာ႕ေရေသာက္ခ်င္မိတယ္။
Push လုိ႕ေရးထားတဲ႕ေရစင္ကေလးေဘးကုိေရာက္သြားတယ္။ push ဆုိတာဘာလဲ တြနိးပါ. ဖိပါ. မွန္တယ္ဟုတ္. ကုိယ္ဒီေလာက္မအပါဘူး။ အဲဒါကုိ ဖိလုိက္တယ္။ ဘာမွလဲမၿဖစ္ဘူး. ထပ္ဖိတတယ္ ဘာမွ မၿဖစ္ဘူး အားရပါးရ Push တယ္ အဲသဟာလဲဘာမွ မၿဖစ္ ေရမထြက္လာဘူး .ေဘးကၿဖတ္သြားတဲ႕ တစ္ေယာက္ကေတာ႕ ေမးကေလးထုိးၿပတာဘဲ။ေမးထုိ႕းၿပတာၿပတာဘဲရွိတယ။္ ဘာမွ လုပ္လုိ႕မရဘူး။ တုိ႕ကေတာ႕.......တုိ႔ကေတာ႔ ဖိမွာဘဲ ဆုိၿပီး ဆက္ဖိတာဘဲ။
ကယ္တင္ရွင္ေရာက္လာတယ္။ ေဟာ..ေတြ႕ၿပီလား push ေအာက္မွာ ဘုကေလးတစ္ခု…အဲသဟာကုိ ဖိမွ ေရကထြက္တာ. Push ဆုိတဲ႕စာတန္းႀကီးကုိဖိလုိ႕ဘာမွထြက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး. ရွင္းၿပီေနာ္။
ေမာင္ေလးညီမေလးမ်ားကိုခ်စ္လြန္းလို႕ရွငး္ၿပတယ္မွတ္ပါ။ဒီေန႕ေတာ႕ဂေလာက္ဘဲ။
အိပ္ၿပီ.
တာ႔တာ...
ၿပန္မယ္ဆုိၿပီးခြင္႕ကိုနစ္လေလာက္ကစနွဴး. တစ္လခြဲေလာက္ႀကိဳတင္ၿပီးသကာလ. ခြင္႕ရသြားတယ္။
ၿပန္ခ်င္လြန္းလို႕ေတာ႕လဲမဟုတ္ဘူး.ဒါေပမဲ႕ ဒီမွာထုိင္ေနလဲ အင္တာနက္နဲ႕ဘဲ မ်က္နွာအပ္ထား တာမ ထူး ပါ ဘူး ေလ.သြားလုိက္ပါီဥးိမယ္ဆိုၿပီး လက္မွတ္ဝယ္လုိက္တယ္ ။
ဝယ္လုိ္က္ေတာ႕လဲေရာက္သြားတာေပါ႕။ဒီတစ္ခါေတာ႕ေလသိတ္မရွည္ဘူးလို႕ဆံုးၿဖတ္ထားပါတယ္။
ေရးစရာေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိသလုိ.မေရးဘူးလို႕ဆံုးၿဖတ္ထားတာေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ေရးခ်င္ေပမဲ႕ လဲ မ ေရးသင္႕ တာေတြရွိသလုိ. မေရးခ်င္တာေတြလဲရွိတယ္။ ရင္ထဲမွာခံစားခ်က္မ်ိဳးစံုၿဖစ္ေနတယ္။
ကုိယ္ဘေလာ႕ေရးတာဟာ ကုိယ္႕အတြက္လား. ေရးခ်င္လို႕ေရးေနတာလား. ကုိယ္႕အေတြ႕အႀကံဳေတြကုိ မ်ွေဝေနတာလား။ နာမည္ႀကီးခ်င္လို႕ ေရးေနတာလား.ကိုယ္႕ဘာသာကုိယ္ ဇေဝဇဝါၿဖစ္လုိ႕ေနတယ္။
ဇေဝဇဝါၿဖစ္ေနတာ အသာထား.ေရးခ်င္တာ. ေရးနုိင္တာေလးေတြ ေရးပါဦးမယ္။ အထုတ္ၿပင္တာ ကေတာ႕ရုိးေနပါၿပီ. ထံုးစံအတိုငး္ လက္ဆဲြအိတ္ထဲက ကုိယ္႕အတြက္ အ႕ွက်ွီလံုခ်ည္။ က်န္တဲ႕ ၂၄ လက္မ အိတ္နစ္လံုးကအမ်ိဳးေတြ အတြက္.။ မနုိင္လုိ႕ အခမဲ႕ကူလီထမး္ၿခင္း အက်ိဳးကို စာမဖြဲ႕ခ်င္တဲ႕သူတစ္ေယာက္က ကုူညီထမ္းေပးသြားပါတယ္။ အေပးအယူကုိ မေမွွ်ာ္လင္႕ဘူးလို႕ထင္မိတာဘဲ။
ဓါတ္႔ပံုေတြ အမ်ားႀကီးလဲရိုက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕လဲၿမင္ကြင္းေတြက ထပ္ေနတယ္။ ဒီကုိဘဲသြား ဒါဘဲလုပ္တတ္တဲ႕သူတစ္ေယာက္အတြက္ အသစ္အဆန္းမရွိဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ စလံုး ေလဆိပ္ ဓါတ္ပံုလဲရုိက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ရုိက္လို႕ရမရလဲဇေဝဇဝါၿဖစ္လုိ႕ေနမိၿပန္တယ္။ ဟုိနားမရ်ုိက္ရ ဒီနားမရိုက ္ရနယ္ေၿမမ်ားလားလို႕ ထင္ေယာင္ထင္မွားၿဖစ္ေနၿပန္တယ္။ ဒါေပမဲ ႕ေလဆိပ္ထဲမွာ ဓါတ္႔့ပံုမရိုက္ရလုိ႕ေတာ႕မၿမင္မိဘူးထင္တာဘဲ။
ေလဆိပ္ထဲကေန Chivas တစ္လံုးေတာ႕ဝယ္ၿဖစ္ပါတယ္ ရန္ကုန္မွာဘဲသိမ္းထားတယ္။ ကုိယ္႕ မိတ္ေဆြမ်ားကမေသာက္တတ္သူမ်ားၿဖစ္ေနႀကတယ္။ ေလယဥ္ေပၚက ပံု.ေတြ ေလယဥ္ေဘးက ပံုေတြေတာ႕သူမ်ားဦးသြားၿပန္ေတာ႕ခက္တယာ္။ ဘာမွ ကုိ ထည္႕စရာမက်န္ေတာ႕တာ။
ထည္႕ခ်င္တာကေတာ႕တစ္ခုဘဲရွိတယ္။ ေလယဥ္ထြက္ခါနီးဆုိ ေရေသာက္ခ်င္တယ။္ ဟုိတံုးကဆုိရင္ ေရဗူးကေလးယူသြားလုိ႕ရေပမဲ႕ အခုမရေတာ႕တဲ႕သကာလ ေရစင္ကေလးေတြ႕ေတာ႕ေရေသာက္ခ်င္မိတယ္။
Push လုိ႕ေရးထားတဲ႕ေရစင္ကေလးေဘးကုိေရာက္သြားတယ္။ push ဆုိတာဘာလဲ တြနိးပါ. ဖိပါ. မွန္တယ္ဟုတ္. ကုိယ္ဒီေလာက္မအပါဘူး။ အဲဒါကုိ ဖိလုိက္တယ္။ ဘာမွလဲမၿဖစ္ဘူး. ထပ္ဖိတတယ္ ဘာမွ မၿဖစ္ဘူး အားရပါးရ Push တယ္ အဲသဟာလဲဘာမွ မၿဖစ္ ေရမထြက္လာဘူး .ေဘးကၿဖတ္သြားတဲ႕ တစ္ေယာက္ကေတာ႕ ေမးကေလးထုိးၿပတာဘဲ။ေမးထုိ႕းၿပတာၿပတာဘဲရွိတယ။္ ဘာမွ လုပ္လုိ႕မရဘူး။ တုိ႕ကေတာ႕.......တုိ႔ကေတာ႔ ဖိမွာဘဲ ဆုိၿပီး ဆက္ဖိတာဘဲ။
ကယ္တင္ရွင္ေရာက္လာတယ္။ ေဟာ..ေတြ႕ၿပီလား push ေအာက္မွာ ဘုကေလးတစ္ခု…အဲသဟာကုိ ဖိမွ ေရကထြက္တာ. Push ဆုိတဲ႕စာတန္းႀကီးကုိဖိလုိ႕ဘာမွထြက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး. ရွင္းၿပီေနာ္။
ေမာင္ေလးညီမေလးမ်ားကိုခ်စ္လြန္းလို႕ရွငး္ၿပတယ္မွတ္ပါ။
အိပ္ၿပီ.
တာ႔တာ...
Labels:
yangon trip 3
Monday, April 12, 2010
Sunday, April 11, 2010
ထပ္ႀကြားစ္.
သူငယ္ခ်ငး္ဆုိင္က မုန္႕ေက်ြးမယ္ဆုိၿပီးမွ်ားတယ္။ ပင္နိစူလာၿပန္ေရာက္သြားၿပန္တယ။္ သႀကၤန္ဘာမ်ားရွိမလဲလုိ႕ ..ဘာမွ မရွိဘူး. ဆုိင္တဆုိင္က အေအးေဝတယ္. ယူေသာက္ႀကပါခင္ဗ်ားလို႕ဆုိတယ္ ဝမွာစုိးလို႕. ဆီးခ်ိဳၿဖစ္မွာစုိးလုိ႕. ေအးဘူးမေသာက္ဘူး.ဆုိေတာ႕ ယူမေသာက္ခဲ႕ေတာ႕ဘူး ။
ေရမေလာင္းရဘူးလုိ႕ောတ႕စာကပ္ထားတယ။္ အဲသဟာေႀကာင္႕ေရမေလာင္းႀကဘူး ကုိယ္သြားတာလဲေစာေနတယ္။ ထမင္းဝါ ထပ္စားတယ္။ (ရွမ္းထမငး္ခ်ဥ္= ထမင္းဝါ) .
စားၿပီး အေပၚထပ္တက္. ေအာက္ကုိႀကည္႕ အေပၚကိုႀကည္႕ ေဘးကုိႀကည္႕ ညာကုိႀကည္႕ ဘယ္ကုိႀကည္႕. ဟုိႀကည္႕ဒီႀကည္႕ႀကည္႕တယ။္
ဂ်င္းေဘာငး္ဘီဝတ္ထားတဲ႕တစ္ေယာက္လက္ထဲက အထုတ္ေတြ မနုိင္မနငး္နဲ႕လြိဳင္နုိင္း ဆုိင္ထဲက ထြက္လာတယ္။ ၈်င္းေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီးတီရွပ္စြပ္လုိက္ရင္ လွသြားတာဘဲဆုိတဲ႕တစ္ေယာက္ကုိ ၿဖတ္ကနဲသတိရသြားတယ။္ ေသခ်ာပါတယ။္ သူဒီေန႕လြိဳင္နိြဳင္းက ေန ဝယ္ေက်းြးမယ္လုိ႕ အတြင္းသတင္းရထားတယ။္. မနည္းပါလား သယ္သြားတာ. က်ြတ္ကြ်တ္အိတ္ႀကီးနဲ႕သုံးထုတ္ထင္တယ။္ မနုိင္မနင္း လူက ပိန္ပိန္ အထုတ္က ႀကီးႀကီး…..ဒါေတြေႀကာင္႕တို႕က ပံုကုိ ဘေလာ႕ေ႔ပၚမတင္တာ သဴ႕လုိ လွတပတ ဆိုရင္ေတာ႕တစ္မ်ိဳး....... လိုက္ေခၚလုိက္ရင္ေကာငး္မလားစဥ္းစား. ေနပါေစေတာ႕ေလ. သဴလန္႕သြားဦးမယ္ ရွိပါေစေတာ႕ဆုိၿပီး.....
ဘူဂစ္ေရာက္သြားၿပန္တယ္ မေန႕က နာရီတစ္လံုး ၃၅ က်ပ္နဲ႕ဝယယ္ၿပီးၿပီ စိတ္ထဲဘဝင္မက်တာနဲ႕ ထ္ၿပီးသြားဝယ္တာ ၂၅ က်ပ္.
တစ္ခါပန္ဒီစူလာၿပန္ေရာက္လာၿပန္တယ္။ တုိ႕ဟူးေနြးထပ္စားတယ္။
ေအာက္္ဆင္းၿပီး အုိရင္ရန္တယ္ေဟာက္စ္ကေန စိတ္မေက်ပြဲ ဖာလူဒါ တစ္ပြဲေသာက္တယ္။ မဝဘူး အရည္က်ဲတယ္။ အေအးေသာက္ရသလိုဘဲ။ ေကာငး္ေတာ႕ေကာင္းတယ္။ ေလးက်ပ္ခြဲ။
မနက္ကလူရွငး္တယ။
ေန႕လည္ လူမ်ားလာတယ္ တိုပါရုိးနဲ႕ ဆမ္ဘာဝမ္းက ကူးလာတာလားမသိ.
အရင္တံုးကဝက္ဝက္ကြဲစည္. အေပၚကိုတက္လုိ႕မရေအာင္စည္. အလည္မွာလလည္း စင္ရွိတယ္။ ပြဲရွိတာေပါ႕။ အေပၚကေနႀကည္႕ႀက. ေရေတြေလာင္းႀက..အခုေတာ႕ပံုမွန္ဘဲ ညေနေစာငး္ရင္ေတာ႕မေၿပာတတ္ဘူး. ခုေတာ႕ၿပန္လာၿပီ။
မွတ္ခ်က္
အရင္တံုးက စည္ခဲ႕တာ သတိရလုိ႕ယူက်ဴမွာၿပန္ရွာတယ္။
linpaing — May 12, 2007 — Myanma rual dance at Peninsula Plaza Myanmar Family Thingyan 2007 Performers: Thiri, In Gyin, Pyi Pyi, Gan Gaw
ေရမေလာင္းရဘူးလုိ႕ောတ႕စာကပ္ထားတယ။္ အဲသဟာေႀကာင္႕ေရမေလာင္းႀကဘူး ကုိယ္သြားတာလဲေစာေနတယ္။ ထမင္းဝါ ထပ္စားတယ္။ (ရွမ္းထမငး္ခ်ဥ္= ထမင္းဝါ) .
စားၿပီး အေပၚထပ္တက္. ေအာက္ကုိႀကည္႕ အေပၚကိုႀကည္႕ ေဘးကုိႀကည္႕ ညာကုိႀကည္႕ ဘယ္ကုိႀကည္႕. ဟုိႀကည္႕ဒီႀကည္႕ႀကည္႕တယ။္
ဂ်င္းေဘာငး္ဘီဝတ္ထားတဲ႕တစ္ေယာက္လက္ထဲက အထုတ္ေတြ မနုိင္မနငး္နဲ႕လြိဳင္နုိင္း ဆုိင္ထဲက ထြက္လာတယ္။ ၈်င္းေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီးတီရွပ္စြပ္လုိက္ရင္ လွသြားတာဘဲဆုိတဲ႕တစ္ေယာက္ကုိ ၿဖတ္ကနဲသတိရသြားတယ။္ ေသခ်ာပါတယ။္ သူဒီေန႕လြိဳင္နိြဳင္းက ေန ဝယ္ေက်းြးမယ္လုိ႕ အတြင္းသတင္းရထားတယ။္. မနည္းပါလား သယ္သြားတာ. က်ြတ္ကြ်တ္အိတ္ႀကီးနဲ႕သုံးထုတ္ထင္တယ။္ မနုိင္မနင္း လူက ပိန္ပိန္ အထုတ္က ႀကီးႀကီး…..ဒါေတြေႀကာင္႕တို႕က ပံုကုိ ဘေလာ႕ေ႔ပၚမတင္တာ သဴ႕လုိ လွတပတ ဆိုရင္ေတာ႕တစ္မ်ိဳး....... လိုက္ေခၚလုိက္ရင္ေကာငး္မလားစဥ္းစား. ေနပါေစေတာ႕ေလ. သဴလန္႕သြားဦးမယ္ ရွိပါေစေတာ႕ဆုိၿပီး.....
ဘူဂစ္ေရာက္သြားၿပန္တယ္ မေန႕က နာရီတစ္လံုး ၃၅ က်ပ္နဲ႕ဝယယ္ၿပီးၿပီ စိတ္ထဲဘဝင္မက်တာနဲ႕ ထ္ၿပီးသြားဝယ္တာ ၂၅ က်ပ္.
တစ္ခါပန္ဒီစူလာၿပန္ေရာက္လာၿပန္တယ္။ တုိ႕ဟူးေနြးထပ္စားတယ္။
ေအာက္္ဆင္းၿပီး အုိရင္ရန္တယ္ေဟာက္စ္ကေန စိတ္မေက်ပြဲ ဖာလူဒါ တစ္ပြဲေသာက္တယ္။ မဝဘူး အရည္က်ဲတယ္။ အေအးေသာက္ရသလိုဘဲ။ ေကာငး္ေတာ႕ေကာင္းတယ္။ ေလးက်ပ္ခြဲ။
မနက္ကလူရွငး္တယ။
ေန႕လည္ လူမ်ားလာတယ္ တိုပါရုိးနဲ႕ ဆမ္ဘာဝမ္းက ကူးလာတာလားမသိ.
အရင္တံုးကဝက္ဝက္ကြဲစည္. အေပၚကိုတက္လုိ႕မရေအာင္စည္. အလည္မွာလလည္း စင္ရွိတယ္။ ပြဲရွိတာေပါ႕။ အေပၚကေနႀကည္႕ႀက. ေရေတြေလာင္းႀက..အခုေတာ႕ပံုမွန္ဘဲ ညေနေစာငး္ရင္ေတာ႕မေၿပာတတ္ဘူး. ခုေတာ႕ၿပန္လာၿပီ။
မွတ္ခ်က္
အရင္တံုးက စည္ခဲ႕တာ သတိရလုိ႕ယူက်ဴမွာၿပန္ရွာတယ္။
linpaing — May 12, 2007 — Myanma rual dance at Peninsula Plaza Myanmar Family Thingyan 2007 Performers: Thiri, In Gyin, Pyi Pyi, Gan Gaw
ၾကြားပုိစ္
ရွိတာ အကုန္ထုတ္…
woodland, Singapore
chicken rice, Malay, burger Malay
ၿမီးရွည္သုပ္. ရွမ္းထမင္းခ်ဥ္ လြိဳင္နုိငး္ စကာၤ႔ပူ.
city hall Singapore
bag 1,3, 3,4,5. bugis
အလကားေၿပာတာ.
က်န္ေသးတယ္။အမ်ားႀကီး..........
woodland, Singapore
chicken rice, Malay, burger Malay
ၿမီးရွည္သုပ္. ရွမ္းထမင္းခ်ဥ္ လြိဳင္နုိငး္ စကာၤ႔ပူ.
city hall Singapore
bag 1,3, 3,4,5. bugis
အလကားေၿပာတာ.
က်န္ေသးတယ္။အမ်ားႀကီး..........
Labels:
shopping
Thursday, April 8, 2010
review
ဘေလာ႕ေရးတာေတာ္ေတာ္ႀကာသြားၿပီမဆုိသာေပမဲ႕ နဲနဲေတာ႕ႀကာၿပီဆုိရမယ္။ ၂၀၀ရ က စေရးတာ ဆုိေတာ႕. ..ေရးစက အေတာ္လက္သြက္တယ္။ အေတြးေတြလဲ အမ်ားႀကီးဘဲ။ ေရးစရာေတြလဲ အမ်ားႀကီးဘဲ။ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္တယ္။ ေရးရတာကိုေပ်ာ္ေနတယ္။
နဲနဲႀကာလာတယ္။ ဘေလာ႕စြဲသြားတယ္။ သဲႀကီးမဲႀကီးၿဖစ္လာတယ္။ ေန႕လဲ ဘေလာ႕ ညလဲ ဘေလာ႕ၿဖစ္လာတယ္။ ခြင္႕ကုိးရက္ယူၿပီး အိမ္မွာဘဲထုိင္ၿပီး ဘေလာ႕ ေနတဲ႕ အၿဖစ္ၿဖစ္လာတယ္။ အၿပင္သြားဘုိ႕ စိတ္ကူးမရွိဘူး. သူငယ္ခ်ငး္နဲ႕ စကားေၿပာဘုိ႕ စိိတ္ကူးမရိွဘူး ဘေလာ႕ဘဲေရးခ်င္တယ။္ ဘေလာ႕ဘဲဖတ္ခ်င္တယ္။ ဘေလာ႕ထဲ႕ သိတဲ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ဘဲစကားေၿပာခ်င္တယ္။ ကြန္ၿပဴတာႀကီးကုိ ဘဲသဲႀကီး မဲႀကီးစိုက္ႀကည္႕ေနမိတယ္။ အလကားေနရင္း refresh လုပ္ေနမိတယ။္
အၿပင္လူကဖံုးဆက္လာရင္ေတာင္စိတ္မရွည္ခ်င္ဘူး.ထြက္သမ်် ဘေလာ႕ကိုသဲႀကိီးမဲႀကီး မလြတ္လုိက္ရေလ ေအာင္စားေမးပဲြေၿဖရေတာ႕မဲ႕အတုိငး္ ထြက္သမ်ွကို မလြတ္ေစရေအာင ္ဖတ္တယ္။ ေရးလဲေရးတယ ္. စီပံုးမွာလဲခ်က္တယ္။ အခ်ိန္ေတြအရမ္းသံုးၿဖစ္တယ္။
ဘေလာ႕ထဲက သူငယ္ခ်ငး္ေတြကိုလဲပိုခ်စ္လာတယ္။သူတုိ႕နဲ႕ဘဲစကားေၿပာခ်င္ေတာ႕တယ္. ဘယ္သူလဲမသိ ဘယ္ဝါလဲမသိ. တစ္ကယ္တန္းေၿပာရင္ ခင္ၿဖစ္ဘို႕ခဲယဥး္တဲ႕သူေတြ ကုိ ခင္ၿဖစ္လာတယ္။ သံေယာဇဥ္ၿဖစ္လာတယ္. / ကုိယ္ခင္သလုိသူကမခင္တာတုိ႕ သူက သဳူ႕ကုိပိုခင္တာပါေလ.တုိ႕ . ။ သူက ေတာ႕သူ႕ဆီေတာ႕သြားတယ္ သူ႕ ဆီေတာ႕ မလာဘူးတုိ႕ဘာတုိ႕နဲ႕ ဝမ္းနည္းပက္လက္ၿဖစ္လာတယ္။ ညညလဲမအိပ္လုိ႕ လူလဲ မ်က္တြငး္ ေဟာက္ပက္ၿဖစ္ေနၿပီ။
အခုတစ္ေလာ အရမး္ပင္ပန္းတယ္။. မုိးလင္းမိုးခ်ဳပ္. အလုပ္လဲမ်ားတယ္။ အလုပ္ထဲလဲ စိတ္ေရာက္တယ္။ တန္းရွင္း လဲမ်ားတယ္။ ဒါေတာင္အလုပ္ခြင္က environment က အန္မတန္ေကာငး္ပါတယ္။ ပင္ပန္းလုိ႕ ဘဲလား။ ဘေလာ႕ၿငီးလာလုိ႕လားမသိ. ။ ဘေလာ႕မေရးခ်င္တာမဟုတ္.။ ေရးစရာမရွိသလုိခံစားလာရတယ။္ ေရးၿပီးသား ေတြကလည္း တင္မယ္လုပ္လုိက္ရင္ ဟုိဟာဒိီဟာနဲ႕ဘဲၿငိသလိုနဲ႕ တင္ဘုိ႕ကိုဝန္ေလးလာတယ္။
ကြန္မက္ေတြကို ေရာက္ေလရာမွာ စိတ္ကူးေပါက္သလို ေရးေနရာ ကေန သူကစိတ္ဆုိးသြားတယ္တို႕ ေနာက္ကုိ ဆင္ၿခင္မွပါေလတို႕ .သူက ဒီဂြင္လိုခ်င္လို႕ ဆင္ထားတာ ကုိယ္က ေယာင္ၿပီးအဲသလုိ ကြန္မက္သြားေပးမိတယ္တို႕။ ဖတ္ ေနရာ႕ ကေနကလိကလိၿဖစ္လာလို႕စိတ္ကူးေပါက္သလိုခ်ေရးလုိက္ရင္ အခင္အမင္ ပ်က္ရခ်ည္ရဲ႕ တုိ႕။ ေမတၱာရွင္မေလးၿငိမ္းၿငိမး္အိ လို႕ကုိ္ယ္႕ကုိယ္ကုိေက်ၿငာေနရရင္းန႕ကုိ ဲ မနုသိီဟဖင္နစ္ခြနဲ႔ပါေလ လို႕ ေၿပာတဲ႕သူကလည္းရွိလာတယ္။
ဘေလာ႕ေတြ ကိုဖတ္တဲ႕နွဳးံလဲက်လာတယ္။ ထြက္သမ်ွကုိ အကုန္ဖတ္ၿဖစ္ရာက မ်က္စိထဲဝင္လာတဲ႕ ဖတ္ခ်င္တာေလးေတြေလာက္ ဘဲဖတ္ၿဖစ္လာတယ္။ ဘေလာ႕ေရးဘုိ႕ ကုိလည္း ဝန္ေလး လာတယ္။ ဖတ္လို႕ သာေကာငး္တယ္ မေကာငး္ဘူးေၿပာႀကတာ။ ေရးရတဲ႕သူမွာ အေတာ္အခ်ိန္ေပးရတယ္။ မေရးခင္ အေတြးေလးေတြရွိတယ္ တစ္ခါတစ္ေလ အေတြေးလးဘဲရွိတယ္။ ေရးလုိ႕မရေသးဘူး ေမြးထားရေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုး ခ်ေရးၿဖစ္လုိက္ေတာ႕မွဘဲအဲဒီအေတြးေတြ ကုိလြတ္ပစ္လုိက္လုိ႕ရသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြကုိ နေမ်ာလာမိတယ္။ တစ္ခါေရးတစ္နာရီ. နစ္နာရီဆုိတာ နေမ်ာစရာ။ ဓါတ္ပံုေတြထည္႕ေတာ႕ေရြးရေသးတယ္ ပံုအမ်ားႀကီးထဲ ကေကာင္းတဲ႕ပံုကိုေရြးရတယ္။ ေနရာၿပန္ခ်ရတယ္။ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးေပးရတယ္။
ေရးခ်င္စိတ္နဲ႕ ေရးရင္ေတာ႕လည္းကိစၥမရွိဘူး။. နာမည္ေက်ာ္ႀကားလာတဲ႕ အခါက်ေတာ႕ ေရးခ်င္တိုင္း ေရးလုိ႕ မၿဖစ္ေတာ႕ဘူး. ခါတုိင္း စိတ္ကူးေပါက္ရာ တစ္ေႀကာငး္ ေရးၿပီးတင္လိုက္ေပမဲ႕ အခုဝန္ေလးလာတယ္။ ကုိယ္႕ နာမည္ေတြ႕လို႕လာဖတ္တယ္ ဆုိရင္ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေယာင္လုိ႕ နိပ္လုိက္တယ္ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ လာဖတ္တဲ႕ သူကုိတစ္ေႀကာငး္ထဲေသာ မက္ေဆ႕ခ်္နဲ႕ ဧည္႕ခံရမွာ အားနာသလုိၿဖစ္မိလို႕ အဲဒီတစ္ေႀကာငး္ထဲ ေသာအေတြးေတြကုိ မခ်ၿဖစ္ဘူး။
နာမည္ႀကီးတယ္ ဆုိၿပီးပိုစ္အသစ္တင္တယ္ဆုိရင္ ကြန္မက္ေလးေတြ ခ်က္ၿခငး္ ေရာက္ လာတတ္တာမို႕ လို႕အက်င္႕႔ပ်က္ၿပီး ကြန္မက္ မေမ်ွာ္တတ္ ရာကေန ကြန္မက္ေမ်ွာ္တတ္သလုိၿဖစ္လာတယ္။ တစ္ခါက ဆုိးဆုိးရြားရြား... တင္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ႀကာ ေအာင္ ကြန္မက္တစ္ခုမွ မတက္လာဘူး. အခ်ိ္န္ အေတာ္ႀကာတယ။္ ၿီပီးမွ ကြန္မက္ တစ္ခုကုိၿမင္လုိက္ရတာမွာ ..ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးတင္ပါ၏ လုိ႕ေတာင္ တီးတုိးညည္းုိမိတယ္. အဲသလုိၿဖစ္လာတာကုိကုိယ္႕ဘာသာကုိယ္မုန္းလာတယ္။
ကုိယ္႕အတြက္ ကုိယ္ေရးေနရာကေန ပရိတ္သိတ္အတြက္ေရးသလိုၿဖစ္လာတယ္။ ကုိယ္ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳကုိ ေရွ႕ရဳွခ်င္လုိ႕ ေပါက္တတ္ကရေရးဘို႕ ခ်ေရးေနရာရေန ေစတနာေတြ မ်ားလာတယ္။ လာဖတ္တာ တစ္စံု တစ္ခုဘဲ ရသြားေစခ်င္ သလုိလုိ..ဖတ္လုိ႕မေကာငး္မွာ ကိုဘဲ အားနာသလုိ လုိၿဖစ္လာတယ္။
အခုေတာ႕ၿပန္စဥ္းစားတယ္။ ေရးခ်င္တာဘဲေရးေတာ႕မယ္။ ပရိတ္သတ္အတြက္ မစဥ္းစားေတာ႕ဘူး ပညာလဲမရ အရည္လဲမရ အဖတ္လဲမရ. မရခ်င္တာမရ. တစ္ေႀကာင္းထဲ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္. နစ္ေႀကာငး္ထဲ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္..ပိရသိတ္ႀကိဳက္ဘုိ႕ထက္ ကုိယ္႕စိတ္ခ်မ္းသာမွဳကုိဘဲ ေရွွ႕ရူေတာ႕မယ္ဲ။ဒါမွ ဘဲ ကုိယ္စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။
အားေတာ႕နာသား. ပိတ္သတ္ႀကီးကုိ...
နဲနဲႀကာလာတယ္။ ဘေလာ႕စြဲသြားတယ္။ သဲႀကီးမဲႀကီးၿဖစ္လာတယ္။ ေန႕လဲ ဘေလာ႕ ညလဲ ဘေလာ႕ၿဖစ္လာတယ္။ ခြင္႕ကုိးရက္ယူၿပီး အိမ္မွာဘဲထုိင္ၿပီး ဘေလာ႕ ေနတဲ႕ အၿဖစ္ၿဖစ္လာတယ္။ အၿပင္သြားဘုိ႕ စိတ္ကူးမရွိဘူး. သူငယ္ခ်ငး္နဲ႕ စကားေၿပာဘုိ႕ စိိတ္ကူးမရိွဘူး ဘေလာ႕ဘဲေရးခ်င္တယ။္ ဘေလာ႕ဘဲဖတ္ခ်င္တယ္။ ဘေလာ႕ထဲ႕ သိတဲ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ဘဲစကားေၿပာခ်င္တယ္။ ကြန္ၿပဴတာႀကီးကုိ ဘဲသဲႀကီး မဲႀကီးစိုက္ႀကည္႕ေနမိတယ္။ အလကားေနရင္း refresh လုပ္ေနမိတယ။္
အၿပင္လူကဖံုးဆက္လာရင္ေတာင္စိတ္မရွည္ခ်င္ဘူး.ထြက္သမ်် ဘေလာ႕ကိုသဲႀကိီးမဲႀကီး မလြတ္လုိက္ရေလ ေအာင္စားေမးပဲြေၿဖရေတာ႕မဲ႕အတုိငး္ ထြက္သမ်ွကို မလြတ္ေစရေအာင ္ဖတ္တယ္။ ေရးလဲေရးတယ ္. စီပံုးမွာလဲခ်က္တယ္။ အခ်ိန္ေတြအရမ္းသံုးၿဖစ္တယ္။
ဘေလာ႕ထဲက သူငယ္ခ်ငး္ေတြကိုလဲပိုခ်စ္လာတယ္။သူတုိ႕နဲ႕ဘဲစကားေၿပာခ်င္ေတာ႕တယ္. ဘယ္သူလဲမသိ ဘယ္ဝါလဲမသိ. တစ္ကယ္တန္းေၿပာရင္ ခင္ၿဖစ္ဘို႕ခဲယဥး္တဲ႕သူေတြ ကုိ ခင္ၿဖစ္လာတယ္။ သံေယာဇဥ္ၿဖစ္လာတယ္. / ကုိယ္ခင္သလုိသူကမခင္တာတုိ႕ သူက သဳူ႕ကုိပိုခင္တာပါေလ.တုိ႕ . ။ သူက ေတာ႕သူ႕ဆီေတာ႕သြားတယ္ သူ႕ ဆီေတာ႕ မလာဘူးတုိ႕ဘာတုိ႕နဲ႕ ဝမ္းနည္းပက္လက္ၿဖစ္လာတယ္။ ညညလဲမအိပ္လုိ႕ လူလဲ မ်က္တြငး္ ေဟာက္ပက္ၿဖစ္ေနၿပီ။
အခုတစ္ေလာ အရမး္ပင္ပန္းတယ္။. မုိးလင္းမိုးခ်ဳပ္. အလုပ္လဲမ်ားတယ္။ အလုပ္ထဲလဲ စိတ္ေရာက္တယ္။ တန္းရွင္း လဲမ်ားတယ္။ ဒါေတာင္အလုပ္ခြင္က environment က အန္မတန္ေကာငး္ပါတယ္။ ပင္ပန္းလုိ႕ ဘဲလား။ ဘေလာ႕ၿငီးလာလုိ႕လားမသိ. ။ ဘေလာ႕မေရးခ်င္တာမဟုတ္.။ ေရးစရာမရွိသလုိခံစားလာရတယ။္ ေရးၿပီးသား ေတြကလည္း တင္မယ္လုပ္လုိက္ရင္ ဟုိဟာဒိီဟာနဲ႕ဘဲၿငိသလိုနဲ႕ တင္ဘုိ႕ကိုဝန္ေလးလာတယ္။
ကြန္မက္ေတြကို ေရာက္ေလရာမွာ စိတ္ကူးေပါက္သလို ေရးေနရာ ကေန သူကစိတ္ဆုိးသြားတယ္တို႕ ေနာက္ကုိ ဆင္ၿခင္မွပါေလတို႕ .သူက ဒီဂြင္လိုခ်င္လို႕ ဆင္ထားတာ ကုိယ္က ေယာင္ၿပီးအဲသလုိ ကြန္မက္သြားေပးမိတယ္တို႕။ ဖတ္ ေနရာ႕ ကေနကလိကလိၿဖစ္လာလို႕စိတ္ကူးေပါက္သလိုခ်ေရးလုိက္ရင္ အခင္အမင္ ပ်က္ရခ်ည္ရဲ႕ တုိ႕။ ေမတၱာရွင္မေလးၿငိမ္းၿငိမး္အိ လို႕ကုိ္ယ္႕ကုိယ္ကုိေက်ၿငာေနရရင္းန႕ကုိ ဲ မနုသိီဟဖင္နစ္ခြနဲ႔ပါေလ လို႕ ေၿပာတဲ႕သူကလည္းရွိလာတယ္။
ဘေလာ႕ေတြ ကိုဖတ္တဲ႕နွဳးံလဲက်လာတယ္။ ထြက္သမ်ွကုိ အကုန္ဖတ္ၿဖစ္ရာက မ်က္စိထဲဝင္လာတဲ႕ ဖတ္ခ်င္တာေလးေတြေလာက္ ဘဲဖတ္ၿဖစ္လာတယ္။ ဘေလာ႕ေရးဘုိ႕ ကုိလည္း ဝန္ေလး လာတယ္။ ဖတ္လို႕ သာေကာငး္တယ္ မေကာငး္ဘူးေၿပာႀကတာ။ ေရးရတဲ႕သူမွာ အေတာ္အခ်ိန္ေပးရတယ္။ မေရးခင္ အေတြးေလးေတြရွိတယ္ တစ္ခါတစ္ေလ အေတြေးလးဘဲရွိတယ္။ ေရးလုိ႕မရေသးဘူး ေမြးထားရေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုး ခ်ေရးၿဖစ္လုိက္ေတာ႕မွဘဲအဲဒီအေတြးေတြ ကုိလြတ္ပစ္လုိက္လုိ႕ရသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြကုိ နေမ်ာလာမိတယ္။ တစ္ခါေရးတစ္နာရီ. နစ္နာရီဆုိတာ နေမ်ာစရာ။ ဓါတ္ပံုေတြထည္႕ေတာ႕ေရြးရေသးတယ္ ပံုအမ်ားႀကီးထဲ ကေကာင္းတဲ႕ပံုကိုေရြးရတယ္။ ေနရာၿပန္ခ်ရတယ္။ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးေပးရတယ္။
ေရးခ်င္စိတ္နဲ႕ ေရးရင္ေတာ႕လည္းကိစၥမရွိဘူး။. နာမည္ေက်ာ္ႀကားလာတဲ႕ အခါက်ေတာ႕ ေရးခ်င္တိုင္း ေရးလုိ႕ မၿဖစ္ေတာ႕ဘူး. ခါတုိင္း စိတ္ကူးေပါက္ရာ တစ္ေႀကာငး္ ေရးၿပီးတင္လိုက္ေပမဲ႕ အခုဝန္ေလးလာတယ္။ ကုိယ္႕ နာမည္ေတြ႕လို႕လာဖတ္တယ္ ဆုိရင္ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေယာင္လုိ႕ နိပ္လုိက္တယ္ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ လာဖတ္တဲ႕ သူကုိတစ္ေႀကာငး္ထဲေသာ မက္ေဆ႕ခ်္နဲ႕ ဧည္႕ခံရမွာ အားနာသလုိၿဖစ္မိလို႕ အဲဒီတစ္ေႀကာငး္ထဲ ေသာအေတြးေတြကုိ မခ်ၿဖစ္ဘူး။
နာမည္ႀကီးတယ္ ဆုိၿပီးပိုစ္အသစ္တင္တယ္ဆုိရင္ ကြန္မက္ေလးေတြ ခ်က္ၿခငး္ ေရာက္ လာတတ္တာမို႕ လို႕အက်င္႕႔ပ်က္ၿပီး ကြန္မက္ မေမ်ွာ္တတ္ ရာကေန ကြန္မက္ေမ်ွာ္တတ္သလုိၿဖစ္လာတယ္။ တစ္ခါက ဆုိးဆုိးရြားရြား... တင္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ႀကာ ေအာင္ ကြန္မက္တစ္ခုမွ မတက္လာဘူး. အခ်ိ္န္ အေတာ္ႀကာတယ။္ ၿီပီးမွ ကြန္မက္ တစ္ခုကုိၿမင္လုိက္ရတာမွာ ..ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးတင္ပါ၏ လုိ႕ေတာင္ တီးတုိးညည္းုိမိတယ္. အဲသလုိၿဖစ္လာတာကုိကုိယ္႕ဘာသာကုိယ္မုန္းလာတယ္။
ကုိယ္႕အတြက္ ကုိယ္ေရးေနရာကေန ပရိတ္သိတ္အတြက္ေရးသလိုၿဖစ္လာတယ္။ ကုိယ္ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳကုိ ေရွ႕ရဳွခ်င္လုိ႕ ေပါက္တတ္ကရေရးဘို႕ ခ်ေရးေနရာရေန ေစတနာေတြ မ်ားလာတယ္။ လာဖတ္တာ တစ္စံု တစ္ခုဘဲ ရသြားေစခ်င္ သလုိလုိ..ဖတ္လုိ႕မေကာငး္မွာ ကိုဘဲ အားနာသလုိ လုိၿဖစ္လာတယ္။
အခုေတာ႕ၿပန္စဥ္းစားတယ္။ ေရးခ်င္တာဘဲေရးေတာ႕မယ္။ ပရိတ္သတ္အတြက္ မစဥ္းစားေတာ႕ဘူး ပညာလဲမရ အရည္လဲမရ အဖတ္လဲမရ. မရခ်င္တာမရ. တစ္ေႀကာင္းထဲ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္. နစ္ေႀကာငး္ထဲ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္..ပိရသိတ္ႀကိဳက္ဘုိ႕ထက္ ကုိယ္႕စိတ္ခ်မ္းသာမွဳကုိဘဲ ေရွွ႕ရူေတာ႕မယ္ဲ။ဒါမွ ဘဲ ကုိယ္စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။
အားေတာ႕နာသား. ပိတ္သတ္ႀကီးကုိ...
Labels:
general
Thursday, April 1, 2010
jalan.jalan.
ဟာ…..အစ္မ ပိုစ္အေဟာင္းႀကီးဆုိၿပီးပြစိပြစိ မလုပ္ႀကပါနဲ႕။ တစ္ကယ္ပါ။ အသစ္ပါ။ အသစ္စက္စက္။ ေသခ်ာရွဳပါ။ မက္ေဒၚနယ္ ဘရိတ္ဖတ္။ ခါတုိငး္စာတာက ညေနဘက္ big mac . အဲသလုိ ကြဲၿပားပါတယ။္ ဟုိေန႕႕ကရန္ကုန္ကေလယဥ္ရံုးကသယ္ခ်င္းဒီမွာသင္တန္းလာတက္တာ သူခဏအခ်ိန္ေပးလို႕ေၿပးေတြ႕တာမွ သူ႕ကုိဧည္႕ခံတာဆုိၿပီးကုိယ္စားခ်င္တာစားတာ။ ဘာမွန္းမသိလုိ႕ဆားထုပ္ေတြ ငရုတ္ေကာငး္မုန္႕ထုပ ္ေတြေတာင္ယူလာ ေသးတယ္။ ရွက္ေတာ႕မရွက္ပါဘူး. ဘာၿဖစ္လဲ။
ခွ်ာြခ်ဳးကန္မွာစားတာ။ သက္ေသနဲ႕တစ္ကြေၿဖဆုိပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူကတစ္ၿခား သယ္ခ်ငး္ေတြ နဲ႕ စန္ဆုိဆာသြားတယ္။ ဟင္. လုိက္ပါဘူး လုိက္စရာလား။ ေမာလြန္းလုိ႕။
ၿပီးေတာ႕အဲဒီကေနရထားပတ္စီးလုိက္တာ expo သြားမလို႕ဘဲ။ စီးတီးေဟာ မွာ လူေတြ သိတ္မ်ားတာနဲ႕ ရုိင္ဖယ္အထဲစီးသြားၿပီးအဲဒီကမွ တစ္ခါရထားၿပန္ေၿပာငး္တယ္။ ပတ္စီးတယ္ေခၚမွာေပါ႕။ လုပ္စားေနက်ပါ။
ရထားေၿပာငး္စီးတယ္ ။
Expo ေရာက္ပါၿပီ. ဘာသြားလုပ္သလဲ။ အေႀကာငး္သိေတြကသိႀကမွာ. မိတ္ကပ္နွုွဳတ္ခန္းနီ သြားဝယ္တာပါ။ အေစာႀကီးေရာက္သြားတာကို နွဴတ္ခမ္းနီမ်ားကုန္သြားပတဲ႕။ က်န္တာကအားလံုး ၁၅ က်ပ္ႀကီးဘဲမ်ားပါတယ။္ ဘတ္ဂ်တ္က တဆယ္ဘဲရွိေတာ႕ဂြက်တယ္။ လမး္စရိတ္ေက်ေအာင္လို႕မနည္းကုိၿဖစ္ညွစ္ၿပီး ၄၅ က်ပ္ဘုိး ဝယ္လိုက္ရတယ္။
စင္စင္ေၿပာတဲ႕ဝယ္ခုိင္းတဲ႕သဟာေကာငး္တယ္သာဆုိ အားႀကီးရုပ္ဆုိးတာဘဲ။ ေစ်းကလဲသံုးဆယ္ဝန္းက်င္ မတတ္နုိင္ပါ။
ေဘးနားကကားကြင္းမွ မ်ားလွတဲ႕ကားေတြ ႀကည္႕ၿပီး ေဇာ္ဝင္းရွိန္ရဲ႕ သူီခ်င္းေလးကို စိတ္ထဲကေနညည္းမိတယ္။ ဒိေလာက္မ်ားတဲ႕ကားေတြ ထဲငါ႕ကားတစီးမွ မပိုင္ပါလားဆိုၿပီး..
မုန္႕လဲမစားေတာ႕ဘူး ပန္နီစူလာမွ ဘဲစားေတာ႕မယ္ဆုိၿပီး။ စီးတိီးေဟာၿပန္ေရာက္လာတယ္။
အဲဒါနဲ႕ဘဲဖ်ားသြားေရာ. eပန္းလဲပန္းတယ္။ဖ်ားလဲဖ်ားတယ္။
Labels:
general
Subscribe to:
Posts (Atom)