Friday, July 30, 2010

blogger ရဲ႕ day …today..


















စိတ္ညစ္ေနတာနဲ႕ ခြင္႕တစ္ရက္ယူလုိက္တယ္။ ပင္ပန္းတာထက္ စိတ္ညစ္တာစိတ္ညစ္တယ္။ ခြင္႕ဆုိတာ စိတ္ညစ္ရင္လဲယူဘို႕ဘဲ။ အေမရိကားက သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ဒီေန႕ေတြ႕မယ္။ မေတြ႕တာႀကာၿပီ.။ မေတြ႕တာႀကာတဲ႕ သူေတြနဲ႕ေခတ္စားေနလို႕လုိက္ေတြ႕တယ္မထင္ပါနဲ႕။ တုိက္ဆုိင္သြားတာပါ။ ေက်ာငး္ၿပီးက တည္းက မေတြ႕လုိက္ရတဲ႕သူငယ္ခ်င္းကုိေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ ေနာင ္ဘယ္ေတာ႕ၿပန္ေတြ႕ ရမွနး္မသိတဲ႕သူတစ္ေယာက္ကိုေပါ႕။ သူကေတာ႕ေတြ႕ရင္ဖက္မယ္လုိ႕ေၿပာတာဘဲ။ အထင္မလဲြပါနဲ႕ေလ. Hug လုပ္တာၿဖစ္မွာပါ။


ေက်ာင္းတံုးက ေတာ႕အငယ္တန္းက ေကာင္မေလးေတြ ကို ေတြ႕ရင္ ေခၚေခၚၿပီးစာသင္တာဘဲ။ အဲသလုိ

အေမရိကားမွာေဒၚလာဘယ္ေလာက္ရသလဲဆုိတာေတာ႕ေမးခဲ႕ပါဦးမယ္။ အားေတာ႕မက်ခ်င္ပါဘူး. အခု လက္ရွိဘဝမွာေပ်ာ္ပါတယ္။ ထမင္းနစ္နပ္ဘဲစားတာဘဲဟာ. အလုပ္လုပ္ၿပီးေတာ႕ လဲႀကက္ဥဘဲတစ္ပါတ ္သံုးရက္စားေနရတဲ႕ဟာ ေလာက္ပါတယ။္ ေဒၚလာတစ္ေသာင္းရစရာမလိုပါဘူး။

အခုလုိ ဘေလာ႕ဂင္းေလးလုပ္.လိုက္ .. အလုပ္ထဲသြားၿပီး ဟုိေလွ်ာက္ေအာ္ ဒီေလ်ာက္ေအာ္// ေဒၚေရွာက္ေအာ္ လုပ္လုိက္..ကိုယ္႕ထက္ ပါဝါရိမ္းဂ်ားမ်ားတဲ႕သူနဲ႕ေတြ႕ရင္ေတာ႕ခပ္ကုပ္ကုပ္နဲ႕စိတ္ညစ္ၿပီး ခြင္႕ကေလးယူလုိက္. ဟုိသြားလုိက္ဒီသြားလုိက္ ငယ္ခ်စ္ေဟာငး္ကေလးနဲ႕ေတြ႕လုိက္..ငယ္ခ်စ္ေဟာငး္ကေလး ဝတုတ္ႀကီးၿဖစ္ေနမွာေတာ႕စုိးရိမ္သား.။ ဒီက အသစ္ကေလးေတြ ေတြ႕ေနတာ။ ဘဝဟာ ေနေပ်ာ္တတ္ရင္ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ ရ့ုးံ္မသြားရမွာ ပိုေပ်ာ္ေသးတယ္။အလုပ္ရွိၿပီး အလုပ္မသြားရတာလဲေပ်ာ္စရာေကာငး္တာဘဲ။

အခ်စ္ကေတာ႕မိန္႕ခြန္းအသစ္ေတြ ေခ်ြေနတယ္။ အလုပ္လုပ္မွ ထမင္းစားရတာမဟုတ္ဘူး. ပိုက္ဆံကုိလူနဲ႕ရင္းၿပီးရွာတာ သိတ္ပင္ပန္းတယ္။ အခ်ိန္ေတြ လဲအမ်ားႀကီးေပးရတယ္။ ဒီမွာမင္းသိလား ပိုက္ဆံကုိ ပိုက္ဆံနဲ႕ရွာရတယ္လုိ႕ ၾသဝါဒအသစ္ေတြ ေပးေနတယ္။ အမွန္ကေတာ႕သူ နပ္ခ်င္လို႕ ကုိယ္႕ကုိ အေႀကာငး္ၿပေနတာပါ. ဒါမ်ိဳးေတြ ရုိးေနၿပီေကာ.















မေန႕က တိမ္ေတြ လွတယ္ဆုိလုိ႕ တိမ္ေတြ ကုိေမာ႕ႀကည္႕မိတယ္။ လွပါတယ္ ။။ သုိ႕ေသာ္ၿငားလဲ သိတ္လွပါတယ္လုိ႕ေၿပာလုိ႕ေတာ႕မရဘူး. တိုက္ေတြ အေဆာက္အဦးေတြ ကြယ္ေနတာလဲၿဖစ္နုိင္တယ္။ ရန္ကုန္ၿပန္ၿဖစ္ရင္ေတာ႕ နယ္ဘက္ထြက္ၿပီး တိမ္ေတြ ကို ႀကည္႕ဦးမယ္။ အခုတစ္ေလာ တိမ္ေတြ က ပုဇြန္ဆီေရာင္ေတြ သန္းေနတယ္။
















ဝက္သားအၿပားဝယ္ၿဖစ္ေသးတယ္. ညကေတာ႕ ညစာကုိမစားလုိက္ရဘူး ပင္ပန္းလုိ႕အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ဝက္သားနဲ႕ႀကံမဆုိင္ soup ေလးက်ပ္ဘုိးဝယ္ထားတာလဲ ဆံုးသြားတာေပါ႕ အခု စားေတာ႕မွာ မဟုတ္ဘူး. ။ ႀကိဳက္တဲ႕အထဲမွာ ဝက္သားၿပား အဲဒါလဲပါတယ ္ေပါင္မုန္႕နဲ႕ညွပ္စားလုိက္။ ထမင္းနဲ႕စားလုိ္က္.အဲသလုိစားတယ္။ ခဏခဏေတာ႕မစားဘူး။










လမုန္႕လား ဘာမုန္႕လား အဲဒါ ကုိကုိ႕အတြက္ဝယ္သြားမလို႕ ေမးႀကည္႕ေတာ႕ၿမန္မာေငြ ေၿခာက္ေထာင္နီးပါး တဲ႕ လန္႕သြားတယ္။ နားႀကားမ်ားလြဲေနေလေရာ႕သလား။












အဲဒီတစ္ခုထဲကို အဲသေလာက္ေပးရမွာလားဆုိေတာ႕ဟုတ္တယ္တဲ႕ အားလံုးယူရင္ေတာ႕ ေလ်ာ႕ေပမယ ္ဆုိတာဘဲ ဘုရားဘုရား အဲဒါနဲ႕ အခ်စ္ကုိ အဲဒီမုန္႕နဲ႕ မလဲေတာ႕ဘူး. သူသိတာမွ မဟုတ္ဘဲ. ေလ ...ေလ........မဝယ္သြားလဲဘာမွ မၿဖစ္ပါဘူးေလ...ေလ..ဆုိၿပီး. ခ်စ္တာကေတာ႕ခ်စ္တာပါဘဲ ဝယ္ေတာ႕မဝယ္ရက္ပါဘူး. ။

















ယူက်ဴက သီခ်င္းေတြ.နားေထာင္ၿပီးစိတ္ေတြ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ၿဖစ္ေနတာ ခဏရပ္ၿပီး ေရသြားခ်ိဳးလုိက္ဥိီမယ။္ ဖံုးဆက္ႀကည္႕ဦးမွ.. အခ်စ္ေဟာငး္ဆီ..


ၿပန္ေရာက္ရင္သတငး္ပ႕ိုမယ္။

ေနာက္ဆက္တဲြ..
အခ်စ္ေဟာငး္ဝတုတ္ႀကီးဆုိရင္ေတာ႕ခ်စ္ေတာ႕ဘူး။


Thursday, July 29, 2010

ဘေလာ႕ဂါရဲ႕ည

ပင္ပန္းလုိ႕ခဏအိပ္ေပ်ာ္ရာက ေနကကုန္းရံုးထလာတယ္။ ညကုိ အိပ္ဖုိ႕နေမ်ာတယ္ လုပ္ခ်င္တာေတြ ကမ်ားတယ္။ ဒီပံုနဲ႕ဆုိ လံုးပါးပါးမယ္။ ရသမွ် ဘေလာ႕ပိုစ္ေတြ ကို မီွီသေလာက္လုိက္ဖတ္တယ္။ စီပံုးကုိ ဖတ္တယ္။ သြားေနက်ေလးေတြဆီသြားၿပီးအကဲခတ္တယ္။ ကြန္မက္ေတြုကိုဖတ္တယ္။ ကုိယ္က မေရာက္ေပမဲ႕ေရာက္လာတတ္တဲ႕သူေတြ ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

နုိင္ငံေရးဆုိတာဘာလဲဆုိတာမသိေပမဲ႕ ဘလုိင္းႀကီးဆဲဆုိေနတာမ်ိဳးေတာ႕လဲမလုိလားဘူး။ ဆဲတာ လုိ႕မေၿပာခ်င္ရင္လဲေၿပာခ်င္ရာသာေၿပာပါေတာ႕။ ဓါတ္ပံုေတြ ၿပန္ႀကည္႕တယ္။ ကုိယ္႕ဘာသာကုိယ္ပီတိၿဖစ္တယ္။တင္ဘို႕ကေတာ႕မဝံ႕ရဲၿပန္ဘူး. ဓါတ္ပံုတင္ရင္ဲ မလာဘူးဆုိတဲ႕သူေတြ ရွိသလုိ. စာေရးၿပန္လဲ အပလာပါဆုိတဲ႕သူေတြ ေႀကာင္႕ခက္တယ္။ အစကတည္းက အပလာႀကီးပါဆုိတာကုိလဲ လက္မခံႀကဘူး အာပလာမွာလဲ အပလာဒုကၡ ရွိတယ္။

ဘေလာကေတြ လည္ဖတ္ၿပန္ေတာ႕အၿမင္မေတာ္ရင္ေၿပာခ်င္တဲ႕ဝါသနာေႀကာင္႕လူမုန္းတယ္။ ကုိယ္႕ဘာသာကုိယ္ေရးတာကို ပရိတ္သတ္အတြက္ေရးတာပါဆုိတဲ႕သူတစ္ခ်ိဳ႕ကလဲရွိတယ္။ တင္မွ မတင္လုိက္ရရင္စားမဝင္အိပ္မေပ်ာ္တဲ႕သူေတြ လည္းရွိတယ္။

ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ေၿပာခ်င္ရာေၿပာ..ဖတ္ခ်င္ဖတ္ မဖတ္ခ်င္ေန. ေၿပာစရာလူသိတ္မရွိတဲသူတစ္ေယာက္အဖို႕ ေၿပာခ်င္ရာေၿပာေနနုိင္တဲ႕ဘေလာ႕တစ္ခုပိုင္တယ္ဆုိတာ သိတ္ဝမ္းသာစရာေကာင္းတာဘဲ ။ ေဘာင္ထဲက ေနဘုိ႕ေတာ႕လုိ္အပ္တာေပါ႕။

မွတ္ခ်က္
ရန္ကုန္ည နဲ႕ mix လုပ္လုိက္တယ္။ မေနနုိင္လုိ႕။







Tuesday, July 27, 2010

make up

မိတ္ကပ္ဘူးအသစ္ထုတ္လုိက္တယ္။ သံုးမယ္လုပ္ၿပီးနေမ်ာၿပိီးၿပန္သီမ္းလုိက္တယ္။ ရွိတာဘဲဆက္သံုးလုိက္ဦးမယ္ ။







Monday, July 26, 2010

ၾကယ္စံုတဲ႔ည

ညကမုိးခ်ဳပ္ေနတယ္။ သုတ္သုတ္ေလ်ာက္တယ္။ ဒိန္းကနဲၿမည္တယ္။ ဒံုးကနဲ ရင္ခုန္သြားတယ္။ ေကာငး္ကင္မွာ ႀကယ္ပြင္႕ေတြ စံုသြားတယ္။ ေငးေမာမိတယ္။ အဆက္မၿပတ္ႀကယ္ေတြ တက္လာတယ္။ ၿဖဴတစ္ခ်ဳ႕ိ ဝါတစ္ခ်ဳိ႕ နီတစ္ခ်ိဳ႕. .ၾကယ္ေတြ ၿပန္႕က်ဲသြားတယ္။ နေမ်ာသလုိၿဖစ္သြားတယ္။


































































ေကာငး္ကင္ကုိေမာ႕ႀကည္႕မိတယ္။ လကလငး္ထိန္ေနတယ္။ ၿပကၤဒိန္ႀကည္႕မိတယ္။ ဒုတိယဝါဆုိလၿပည္႕ ဓမၼစၾကာေန႕ ကဒီေန႕ဘဲ။ ၂၆ရက္ေန႕.


































မွတ္ခ်က္

ရံုးပိတ္တယ္။ လက္မနိပ္လုိ႕မရဘူး။

Friday, July 23, 2010

ေခါင္းစဥ္မရွိ



















ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး. လူေခၚလုိက္တာ။ ကြန္ၿပဴတာ ပ်က္သြားေတာ႕ လက္ပေတာ႕ အေဟာငး္ကေလး နဲ႕သံုးတာအဲဒီမွာ တင္ထားတဲ႕ပံုကုိ ၿပန္ယူထားတာပါ. မူရင္းဘယ္က ယူတာလဲ ဆုိတာေတာ႕ ေမ႔သြားၿပီ။ သူေလးဘယ္သူလဲ ဆုိတာေတာ႕သိမွာပါ. ဘာကြာၿခားသြားလဲ ဆုိတာလဲသိသင္႕ တယ္။ အၿငးငး္ပြါးေနဲ႕အေႀကာငး္ေလးေတြေကာသိသင္႕တယ္။













ဟုိရက္ေတြ ကလူလစ္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ဖံုးတစ္လံုးထပ္ဝယ္ၿဖစ္သြားတယ္။ ဘာလုပ္ဘုိ႕လဲ.... သိဘူးေလ. ဝယ္ခ်င္လုိ႕ဝယ္တာဘဲ။ ေဘ႕စစ္ဖန္ရွင္ဘဲပါတယ္။ ဖံုးေၿပာလုိ႕ရတယ္ မက္ေဆ႕ခ်္ပို႕လုိ႕ရတယ္။ ေစ်းသက္သာတယ္။ ၿမန္မာေငြ သံုးေသာငး္မၿပည္႕ဘူး။ အသစ္စက္စက္. တစ္ၿခားနုိင္ငံမွာဝယ္တာပါ။ မိန္းမမ်ားကတန္ရင္ဝယ္ႀကၿပီး ေယာက်ာ္းမ်ားက ႀကိဳက္ရင ္ေစ်းမဆစ္ဘူးဆုိတဲ႕နိယာမအရ။
































ဒးူရငး္သီးလဲ ေလးဘူးဝယ္ၿပီး နစ္ရက္နဲ႕ကုန္သြားတယ္။ ေခါငး္ေတြမူးသြားတယ္။ စားၿပီးမွ ေလၿဖတ္မွာေႀကာက္ေနေသးတယ္။ အိပ္ၿပီးနုိးလာရင္ လွဴပ္လုိ႕မွရပါမ႕လားစဥ္းစားၿပီး အခုတစ္ေလာ ရပ္ထားရတယ။္ ပိုက္ဆံရွိရက္နဲ႕ငတ္တာ ၿပိတၱာေပါ႕။

Wednesday, July 21, 2010

aa

ဒီေန႕ စိတ္ၿငိမ္ေဆးေသာက္ဘုိ႕ လိုအပ္ေနတယ္။ ေသာက္လဲၿပီးသြားၿပီ. သူငယ္ခ်င္းေလးတစ္ေယာက္ကုိ ၿပငး္ၿပငး္ထန္ထန္ သတိရေနတယ္။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းပါ။ ဆယ္တန္းေအာင္မွ သိခဲ႕ရေပမဲ႕ အေတာ္ေလးခင္ခဲ႕ႀကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လသာနစ္က လူေတြ သိတ္မရွိဘဲ ကုိယ္အေဖာ္သိတ္မရွိဘူးၿဖစ္တယ္။ သူနဲ႕ သူ႕သူငယ္ခ်ငး္ႀကားထဲကုိ ကုိယ္ဝင္ခင္လုိက္တယ။္ ကုိယ္႕ကုိလည္းလက္ခံၿပီးၿပန္ခင္ခဲ႕ႀကပါတယ္။ အိမ္ခ်င္းကလဲမ နီးမေဝးဆုိေတာ႕ကာ အသြားအလာရွိခဲ႕ႀကတယ္။ သူ႕အိမ္ကုိ သြားၿဖစ္သလို ကုိယ္႕အိမ္ကုိလည္းလာၿဖစ္တယ္။ ကုိယ္အိမ္ေရွ႕က ခံုတန္းလ်ားေလးမွာ စကားေတြ ထုိင္ေၿပာၿဖစ္ခဲ႕ႀကဘူးတယ္။

စာအတူက်က္တဲ႕အုပ္စုနဲ႕ မတူေပမဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအၿဖစ္ကေတာ႕ရွိေနခဲ႕ႀကတယ္။ ကုိယ္ရည္းစားရၿပီလုိ႕ဝန္ခံတာ ဟာ သူနဲ႕သူ႕သူငယ္ခ်င္းကို ပထမဆံုးဝန္ခံခဲ႕တယ္။ သူတို႕မယံုနုိင္ေအာင္ၿဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ လက္ခံခဲ႕ႀကတယ္။ သူရည္းစားရေတာ႕လဲကုိယ္သိခဲ႕တယ္။ သူ႕ရဲ႕ဇတ္လမ္းမပီတဲ႕ဇတ္လမ္းကေလးေတြ ကုိလည္းနားေထာင္ခဲ႕ရဘူးတယ္။ ေအးလည္းေအးတယ္။ အရပ္ ငါးေပ နစ္ေလာက္နဲ႕ ဆံပင္အရွည္ႀကီး. ဆံပင္လည္းေကာင္းတယ္။ တင္ပါးေရာက္တယ။္ မ်က္နာကေလးက အေခ်ာႀကိီးမဟုတ္ေပမဲ႕ ဆံ႔ပင္ရဲ႕အလွရယ္။ အ႔ရပ္ကေလးမနိမ္႕မၿမင္႕ရယ္။ သြယ္သြယ္ကုိယ္လံုးကေလးရယ္က သူ႕ရဲ႕အလွၿဖစ္ခဲ႕တယ္။ သူ႕မွာ တစ္ကယ္တန္းဇတ္လမး္က မယ္မယ္ရရမရွိခဲ႕ဘူး. ေအးတယ္လုိ႕ဆုိရမယ္။

စာလဲေတာ္တယ္။ ကုိယ္က တစ္ဖံုးဖံုးက်တဲ႕အခ်ိန္မွာ သူက ေအးေအးေဆးေဆးေဘဲ မွန္မွန္ေအာင္တယ္။ သူ႕အိမ္မွာတယ္ရီယာေခြးပုေလးေတြ ေမြးတယ္။ သူက ေခြးခ်စ္တတ္တယ္။ အဲဒီေခြးကေလးေတြ ကေရာငး္လုိ႕လဲရတယ္။ သဴ႕အိမ္သြားလည္ရင္ အိမ္ေပါက္ကေန အသံေပးၿပီးတာနဲ႕ေခြးကေလးေတြ ကဝုတ္ဝုတ္နဲ႕ေဟာင္ေတာ႕တာဘဲ။ ကုိယ္ကလဲေခြးတိဳ႕ ေႀကာင္တို႕ဆုိရင္ေႀကာက္တတ္ပါဘိနဲ႕။ အဲဒီေခြးကေလးေတြ ကုိေ နာက္ခန္းထဲထည္႕တံခါးပိတ္ ၿပီးမွ ကုိယ္ ဝင္လုိ႕ရတယ။္ ဒါေတာင္ အဲဒီခ်ာတိတ္ကေလးေတြ ကအထဲကေန ထုိးထုိးေဟာင္ေနေသးတယ္။

သူရည္းစားရတယ္ဆုိေတာ႕ကုိယ္လဲအံႀသရေသးတယ္။ ကုိယ္ိတို႕ထက္အသက္ႀကီးတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ ဘာလုပ္သလဲဆုိတာေတာ႕႕ကိုယ္တို႕လဲနားမလည္ဘူး. စီးပါြားေရးေတ ြလုပ္တယ္ဆုိတာဘဲနားလည္တယ္။ တပည္႕တပန္းလဲေပါတယ။္ မနက္ဆုိရင္ သူစားဘို႕ ဘရိတ္ဖတ္. ကုိတစ္ပည္႕တစ္ေယာက္နဲ႕ပို႕ခုိင္းတယ။္ ဘာစားခ်င္သလဲဘာလုပ္ခ်င္သလဲ ေရာက္လာတယ္။ ကားေရာက္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ဘဲမည္သုိ႕မည္ပံုၿဖစ္သည္မသိ. သူတုိ႕ ႀကိဳက္သြားႀကတယ။္ အဲဒီသူမွာ လက္မခံခ်င္စရာ တစ္ခ်ိဳ႕ရွိေပမဲ႕သူလက္ခံခဲ႕တယ္။ လက္ခံခဲ႕ရတယ္။ ကုိယ္က သိတ္မေက်နပ္ခ်င္ဘူး။ဒါေပမဲ႕လဲ သူကလက္ခံမွေတာ႕ကုိယ္လဲလက္ခံယံုဘဲ။

ဒါနဲ႕ဘဲ သူ ဘဝကုိ အဲဒီသူနဲ႕ဘဲ ေရွ႕ဆက္ခဲ႕တယ္။သူု႕မွာ ကေလးရွိတာကုိလည္းကေလးရွိတယ္လုိ႕သူက သိတ္ယံုခ်င္တာမဟုတ္ဘူး ငါရာသီမလာတာ ေလးလရွိၿပီဆုိတယ။္ ဟာ ေလးလဆုိ ကုိယ္ဝန္ၿဖစ္နုိင္တာေပါ႕ဆုိေတာ႕မွ မ်က္လံုးၿပဴးၿပီး အၿဖစ္မွန္ကုိ လက္ခံသြားရတယ္။ အဲဒီသူကလည္းသူ႕အေပၚတစ္ကယ္ေကာငး္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ဒီလူနဲ႕အိမ္ေထာင္က်တာ သူကံေကာင္းတယ္လုိ႕ ေတာင္ကုိယ္ထင္ လာမိတယ္။

ကုိယ္နုိင္ငံၿခားလာေပမဲ႕အဆက္အသြယ္ေတာ႕မၿပတ္ခဲ႕ႀကဘူး ကုိယ္ရန္ကုန္ေရာက္တုိငး္ သြားေတြ႕တဲ႕အထဲမွာသူပါတယ။္ ဒီလူိုနဲ႕သူ မိန္းကေလးေတြ္ေမြးတယ္။ တရုတ္လူမ်ိဳးမို႕ လုိ႕သားမေမြးတာကို သူစိတ္ဓါတ္က်လုိ႕မဆံုးဘူး။ ဒါေပမဲ႕လဲ ဘယ္တတ္နုိင္မလ ဲဒီကေလးေတြ ကုိအင္တာေနရွင္နယ္စကူး ထားတယ္။ ပညာေရးကုိအားေပးတယ။္ သူ႕ရဲ႕ပညာေရးကေတာ႕ အိမ္ေထာင္ၿပဴကတည္းကရပ္သြားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ဘဲြ႕လက္မွတ္ က ဘဲြ႕အေနနဲ႕ဘဲ ။အသံုးခ်တဲ႕ဆီမေရာက္ေတာ႕တာေတာ႕နေမ်ာစရာဘဲ။ စာလဲေတာ္ရဲ႕သားနဲ႕ အိမ္ေထာင္မွဳနဲ႕ဘဲ အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္။ ကေလးေတြ အေပၚနဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္အေပၚမွာဘဲသဴ႕အာရံုရွိေနခဲ႕တယ္။

တစ္ခ်ိန္မွာ သူ႕အတြက္ ကံမေကာငး္ေစဘို႕ၿဖစ္လာတယ္။ အေသးစိတ္ေတာ႕ကိုယ္မသိေတာ႕ဘူး။ သူနွာေခါင္းေရာဂါၿဖစ္တယ္။ နေခါင္းပိတ္တ။္ အဲဒီကေနေသြးေတြ စီးက်လာတယ္။ ေနာက္ဆံုးအသားစယူၿပီးဓါတ္ခဲြခန္းပို႕တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူသီလရွင္ဝတ္လုိက္သလားတရားစခန္းဝင္လုိက္သလားမသိဘူး သူကကုိယ္႕ကုိေတာ႕ေၿပာၿပတယ္။ သူ အသားစ အေၿဖကုိမႀကားရဲဘူးတဲ႕။ knowledge ရွိတဲ႕သူတစ္ေယာက္ဆုိေတာ႕လဲ ဘာၿဖစ္နုိင္မလဲဆုိေတာ႕ႀကိဳသိေနခဲဲ႕ပံုရတယ။္ အသားစအေၿဖက သူေႀကာက္ေနတဲ႕ကင္ဆာဆုိတာႀကီးၿဖစ္ေနခဲ႕တယ္။

ကုိယ္သူ႕ေနရာမွာစဥ္းစားလုိ႕မရခဲ႕ဘူး. သူဘယ္ေလာက္မ်ားေႀကာက္ရွာလိိမ္႕မလဲ။ ဘယ္ေလာက္မ်ားဝမ္းနညးလိမ္႕မလဲကုိယ္မေတြးရက္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကေလးေတြ က ငယ္လြန္းေသးတယ္။ သူ႕အတြက္အသက္အရြယ္ကကလဲ ငယ္ေသးတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ အရမး္ေနလို႕ေကာင္းတဲ႕အေနအထားနဲ႕အရြယ္ကုိ သူပိုင္ဆုိင္ထားတယ္ ရုပ္ကေလးေခ်ာသလုိ ေအာင္ၿမင္တဲ႕ေယာကက်ာ္တစ္ေယာက္နဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕သမီးကေလးေတြ ကိူသူပိုင္ဆုိင္ထားတယ္။ ဘယ္လုိအင္အားနဲဲ႕စြန္႕လြတ္ခဲ႕ရမလဲ .ကင္ဆာဆုိ တဲ႕ စကားလံုးဟာ ဘယ္ေလာက္ေႀကာက္ဘို႕ေကာငး္သလဲဆုိတာ ခံစားဘူးသူေတြ မွ ဘဲဲသိလိမ္႕မယ္ ကုိယ္သဴ႕ကုိအရမ္းသနားတယ္။ ဘယ္လုိ ေၿဖသိမ္႕ေပးခဲ႕ ရမွန္းစဥ္းစားမရခဲ႕ဘူး သူကဘဲ ကုိယ္႕ကုိ နစ္သိမ္႕ေနခဲ႕ေသးတယ္။ သိတ္စိတ္မေကာငး္မၿဖစ္ဘုိ႕

နင္ဘယ္လိုအင္အားေတြ နဲ႕ရပ္တည္ေနသလဲလုိ႕ကုိယ္သုူ႕ုိကုိေမးခဲ႕မိေသးတယ။္ ဒီလုိဘဲေပါ႕ တဲ႕ပထမဆံုးသူသိလုိက္ရတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ႕သူေဆာက္တည္ရာမရခဲ႕ဘူးတဲ။ ေနာက္ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕သူလက္ခံလုိက္ရတယ္။ အၿမဲတန္ေတာ႕လဲဘယ္ေႀကာက္လန္႕ေနနုိင္မလဲ။ ဘဝအတြက္ လုပ္စရာရွိတာေတြ ုလုပ္လဘုိ႕လုိအပ္ေနေသးတာဘဲတဲ႕။

သူ႕ရဲ႕ ကင္ဆာကလဲ ကုိယ္တုိ႕အားေပးစကားေၿပာႀကသလုိဘဲ နင္႕ကင္ဆာက ကင္ဆာမဟုတ္ဲတဲ႕ကင္ဆာပါကြာလုိ႕သူ႕႕ုိကုိအားေပးေလ႕ရွိႀကတယ္။ စၿဖစ္ကတည္းက အခုထက္ထိဆုိရင္ ဆယ္နစ္အထက္ ေလာက္ရွိမယ။္ သူေနသြားတာ။ သူ႕႕ကိုသနားတဲ႕သူတစ္ခ်ိဳ႕ကေလာကထဲကထြက္ခြာသြားခဲ႕ၿပီးၿပီ။ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ..သူက ဆက္လက္ရွင္သန္ေနခဲ႕တယ္။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မေမွ်ာ္လင္႕ဘဲဓါတ္လုိက္တံုးက ကုိယ္အရမး္ ေၿခာက္ၿခား သြားတဲ႕အခ်ိန္မွာ သူက ၿပန္အားေပးခဲ႕တယ္။ သူလာအိပ္ေပးရမလား. အိိမ္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက ္လြတ္ေပးရမလား ဆုိၿပီးအားေပးစကကားေတြ ဆုိခဲ႕တယ္။ ကုိယ္စိတ္ၿငစ္တယ္ဆုိတာေတြ ကုိလည္းရင္ဖြင္႕နားေထာင္ေပးခဲ႕တယ။္ ကုိယ္က အားရ႔ပါၚရင္ဖြင္႕ၿပီးကာမွ သူ႕ကုိအားနာတယ္။ ငါ႕ရဲစိတ္ညစ္စရာေတြ ဟာ နင္႕အတြက္ေတာ႕ အေသးအဖြဲပါဘဲ.နင္က ဘဝနဲ ယွဥ္ေနရတဲ႕အသက္ေဘးနဲ႕ရင္ဆုိင္ေနရတဲ႕သူ. ငါက ဒါေတြ လာေၿပာေနမိတာ အရမ္းအားနာတယ္ဆုိရင္ မနာဘုိ႕အေႀကာငး္သူဟာ ကုိယ္႕အတြက္ အၿမဲနားေထာင္ဘို႕ရွိတယ္လုိ႕ ေၿပာၿပထားတဲ႕သူ..

စလံုးကုိလာၿပီးခဲြစိတ္မွဳယူသြားေသးတယ။္ နာေခါင္းုကုိခဲြတာမွာ ဦးေခါငး္ေရခြံကုိ လွန္ခ်ၿပီး နာေခါင္းကုိခြဲစိတ္တာ စလံုးရဲ႕ခြဲစိတ္မွဳကလဲအံဘန္းဘဲ. ခဲြစိတ္မွဳ ကေတာ႕အေတာ္အခ်ိန္ႀကတယ္။ အဲဒိအခ်ိန္မွာ ကုိယ္က NUS မွာ ဘဝကုိ အသည္းအသန္ရွင္သန္ဘို႕အတြက္ ႀကိဳးစားေနရဲ႕အခ်ိန္ သူအားငယ္မွာစုိးလုိ႕ အခု ေအာ္စီေရာက္ေနတဲ႕ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႕ကုိသြားေစာင္႕ေပးတယ္။ ကုိယ္က မသြားနုိ္င္ခဲ႕ဘူး ညေနဧည္႕ခ်ိန္႕က်မွ SGH ႕ကုိလုိက္သြားရတယ္။ သူကေတာ႕ကုိယ္႕႕ုိကုိအၿမဲခြင္႕လြတ္တယ္ နင္႕ဘဝအဆင္ေၿပရင္ၿပီးတာပါဘဲလုိ႕အၿမဲေၿပာတယ္။

ေခါင္းကုိခဲြထားၿပီးၿပန္ခ်ဳပ္ထားတာ ဆံပင္ကုိ ဘီးကုပ္ကေလးစည္းထားသလုိဘဲ လက္ရာကေသသပ္လုိက္တာ.. ေဆးရံုမွာလဲသိတ္မႀကာဘူး ခ်က္ၿခင္းရက္ပိုင္းအတြင္းဘဲဆင္းရတယ္။ ၿပီးေတာ႕ chemo ..radio ေပးဘုိ႕ဆက္ေဆြးေနြးႀကရာမွာ စလံုးကစရိတ္သိတ္ႀကီးေတာ႕ယုိးဒယားဘဲသြားရေကာငး္နုိး..အခုလုိခြဲစိတ္တာနဲ႕ဘဲေပ်ာက္သြားၿပီလုိ႕ေတြးရေကာငး္နုိးနဲ႕ဘဲ သူရန္ကုန္ၿပန္သြားခဲ႕တယ္။ ကုိယ္မွတ္မိသေလာက္ သူေဆးလာကုတာ အိမ္ေၿမတစ္ကြက္ေရာင္းခဲ႕တယ္။ ကုန္ေတာ႕မကုန္သြားပါဘူး အခ်ိဳ႕က်န္ေသးတယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသားကလည္းစီးပြားေရးေကာင္းတယ္။ တစ္ကြက္ေရာင္းရင္ နစ္ေကြက္ၿပန္ရွာနုိင္တယ္။ ဘယ္လုိရွာသလဲဆုိတာေတာ႕ကုိယ္ေတြ လဲလုိက္မမွီဘူး။ သူ႕ႀကည္႕လုိက္ရင္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ ကုိယ္႕သူငယ္ခ်ငး္ကုိလည္းအေတာ္ဂရုစိုက္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေစမဲ႕စကားကုိဘဲအၿမဲဆုိေလ႕ရွိတယ္။

အေတာ္ႀကီးကုိေကာငး္ေနခဲ႕တယ္။ တစ္ခါ ၿပန္ၿပီးၿဖစ္ၿပန္တယ။္ relapse ေခါၚမလား. စလံုးေရာက္လာၿပန္တယ။ အိမ္တအိမ္မွာ အခန္းတခန္းႈငွားၿပီး ေဆးဆက္ကုတယ္။ အမ်ိဳးသားကေတာ႕ ႀကာရွည္ေနနုိင္ဘုိ႕ခက္ေတာ႕အေဖာ္နဲ႕ေတာ႕ထားခဲ႕တယ္။ သူ႕လဲက်န္းမာေရးအတြက္ဆုိေတာ႕သတၱိေမြးရွာၿ႔ပီး စလံုးမွာ ေနၿပီးလနဲ႕ခ်ီၿပီး ေဆးကုတယ္ ။ပိုက္ဆံေတြ လားကုန္မွာေပါ႕။ မကုန္ဘယ္ေနပါ႕မလဲ။ ကုိယ္နဲ႕ရံဖန္ရံခါေတြ႕တယ္။ ဖံုးေတြ ဆက္ႀကတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေၿပာအရွည္ႀကီးေၿပာႀကတယ္။ လူခ်င္းေတြ႕ဘုိ႕႕ဆုိတာကေတာ႕အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႕ကုိယ္သဴ႕ဆီ သြားဘုိ႕ခက္တာကုိ သူနားလည္မွဳေပးတယ္။ သိတ္နားလည္တတ္တဲ႕သူငယ္ခ်ငး္..

ေဆးကုၿပီးၿပန္သြားၿပန္တယ။္ အေတာ္ႀကာေကာငး္ေနၿပန္တယ္။ တစ္ခါ ၿပန္ၿဖစ္ၿပန္တယ္။ ၿပန္ေရာက္လာၿပန္တယ။္ ဓါတ္မွန ္ CT.. MRI အားလံုးရွုိက္တယ။္ ၿပန္ရွိေနတယ္လုိ႕ဆရာဝန္မ်ားကေၿပာတယ။္ metastasis ဆုိတဲ႕ၿပန္႕နံမွဳဦးေခါငး္ brain ထဲမွာရွီေနတယ္လုိ႕ေၿပာတယ္လုိ႕႕ကုိယ္႕ကုိေၿပာတယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာ အေနႀကာၿပီးဆုိေတာ႕သူအဂ္လိပ္လိုေၿပာတာ ေၿပာက်င္႕မရွိေတာ႕သူအတြက္ အခက္အခဲရွီတယ္။ နားေတာ႕လည္တယ္ သူေမးခ်င္တဲ႕ေမးခြန္႕ေတ ြကုိ သူအတြက ္ကုိယ္အေဖာ္မလုိက္ေပးနုိ္င္ခဲ႕ဘူး။ SGH မွာွရွိေနတဲ႕ၿမန္မာ အသုိင္းအဘုိင္းကုိ ရွာၿပီးအဆက္အသြယ္လုပ္ထားရတယ္။ သူလုိအပ္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ဒီလူေတြ ကထြက္လာၿပီးသူေရာက္တဲ႕အရပ္ကုိလုိက္လာၿ႔ီပီး သူသိခ်င္တာေတြ ကုိဝဳိင္းၿပီးကုူညီႀကတယ။္ ေနာက္ပိုင္းေတာ႕လာတာမ်ားေတာ႕သူလဲဇတ္ရည္လည္လာၿၿပီး သူကုိယ္တုိင္ ေမးနုိင္လာတယ္။ ဒိပံုနဲ႕ေတာ႕နင္ေတာ႕ဒီမွာ လူရည္လည္ေနၿပီလုိ႕ေတာင္ေနာက္က်ရတယ္။

ေနာက္ပိုင္းေတာ႕ဆရာဝန္မ်ားက ဘာေပးရမလဲဆုိတာ စဥ္းစားမရေတာ႕ဘူး လုပ္လုိ႕ရတာလဲကုန္သေလာက္ၿဖစ္ၿပီး. ဟုိဟုိဒီဒီကုိလည္းပ်႕နံေနၿပီဆုိေတာ႕ကာ ထပ္ခဲြဘုိ႕ဆုိတာကလဲ ခဲြၿပးိသားေခါငး္ ကုိ ထပ္လုပ္ဘုိ႕ဆုိတာ ခက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕သူ႕႕ုကုိ ေဆးေတာ႕မေပးေတာ႕ဘူး. တစ္ခါတစ္ေလ စလံုးကုိလာၿပီး ၿပန္ check up လုပ္ဘုိ႕ဘဲမွာေတာ႕တယ္ ဆုိလုိတဲ႕သေဘာက သူ႕အတြက္ ကုစရာ ေမွ်ာ္လင္႕စရာ သိတ္မရွိေတာ႕ဘူးဆုိတဲ႕သေဘာဘဲ. သူစိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ႀကိဳးစားၿပံဳးရွာေသးတယ္။ ငါေဆးကုဘုိ႕ယူလာတာ ေဆးမကုရဘူးဆုိေတာ႕လဲပိုက္ဆံေတြ ပိုေနတာေပါ႕ဟယ။္ ဟုိဟုိဒီဒီ shopping လုပ္ပလုိက္ဦးမယ္ဆုိၿပီး ဟုိဟာေလးဒီဟာေလးဝယ္ ပါတ္ိတ္ဆုိင္ ဒုိင္ကုိေရာက္. ကုိယ္ေတာင္ ပါတိတ္ဆုိင္ ဒုိင္မေရာက္ဘူးဘူး သူေရာက္တယ္။ မထူးဘူးဆုိၿပီးမေလးသြားမယ္လုပ္ေသးတယ္ ကုိယ္ကလဲလုိက္မပို႕နုိင္တာနဲ႕မသြားလုိက္ရဘူး။ ကုိယ္ဟာ သူငယ္ခ်င္းမပီသတဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ. သူကေတာ႕ခြင္႕လြတ္တာဘဲ ရပါတယ္ဟယ္ နင္အဆင္ေၿပရင္ၿပီးတာပါဘဲ ဆုိၿပီးခြင္႕လြတ္ၿမဲဖခြင္႕လြတ္တာပါဘဲ။

ၿပီးခဲ႕တဲ႕သႀကၤန္ရက္ပိုင္းက ကုိယ္ရန္ကုန္သြားေတာ႕သူ႕အိမ္သြားေတြ႕တယ္။ နေခါငး္ကင္ဆာကေနပ်႔နံမွဳေႀကာင္႕သူ႕အတြက္မ်က္နာမွာပံုပ်က္မွဳေတြ ရွိတယ။္ အမ်ိဳးသားကေတာ႕ခ်စ္တာဘဲ ဘယ္လိုမွ ေမတၱာပ်က္ပံုမရဘူး ကုိယ္လဲသူ႕႕ုိသိတ္မႀကည္႕ရက္လုိ႕လြဲလြဲႀကည္႕ရတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ မ်က္နာဟာ အေရးႀကီးတာဘဲ ဒါေပမဲ႕လဲသူကေတာ႕နဳတ္ခမ္းနီကေလးကေတာ႕ဆုိးတံုးဘဲ. ဘဝကို ႀကံ႕ခုိင္စြာနဲ႕ၿဖတ္သန္းသြားတဲ႕သူ႕ကုိ ေလးစားမိတယ္။ စလံုးလာတဲ႕အခါလဲ botany garden မွာသူထုိင္ေလ႕ရွိတယ။္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ေအးခ်မ္းမဳ တိတ္ဆိတ္မွဳကုိ ခံစားေနတယ္လုိ႕ေၿပာတယ္ ။တိတ္ဆိတ္စြာခံစားတယ္တဲ႕။

ၿပီးခဲ႕တဲ႕လပိုင္းေတြ ကသူေဆးရံုတက္တာ ကုိယ္မသိလုိက္ဘူး။ မေန႕က အတန္းေဖာ္ေတြရဲ႕ အီးေမလ္ေတြ ရတယ္။ သူမရွီေတာ႕ဘူးဆုိတဲ႕အေႀကာငး္...........ဒီေန႕ကုိယ္ၿငိမ္သက္ေနတယ္။ သတိရေနတယ္။ ၿပန္မေတြ႕ရေတာ႕ဘူးဆုိတာ ကုိ သတိရေနတယ္။ ခ်စ္ခင္သူေတြနဲ႕တစ္ခ်ိန္မွာခဲြရတယ္ဆုိတာကို သတိရေနတယ္။ သဴ႕အတြက္ကုိယ္ဆုေတာင္းေပးေနတယ္ ေနာက္ဘဝဆုိတာမ်ားရွီခဲ႕ရင္ အသက္ရွည္အနာမဲ႕ေႀကာငး္ၿဖစ္ေစဘုိ႕အတြက္ကုိယ္ဆုေတာင္းတယ္။ စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ႕သူတစ္ေယာက္မုိ႕အတြက္ေတာ႕ေကာငး္ရာကုိေရာက္မွာဘဲဆုိတာကိုေတာ႕ယံုႀကည္တယ္။

သူငယ္ခ်င္း…….....ငါ နင္႕ကုိ………….သတိရေနပါတယ္။။။။။။။။။။။။။။။။။။

Tuesday, July 20, 2010

အေတြးမ်ားနဲ႔ငါ














တိမ္တစ္ခု လွလုိ႕ လုိက္ရိုက္ေနတယ္။
မမိလုိက္ဘူး။








လြတ္သြားၿပန္တယ္။












Wahhhhhhhhh
မင္းဘယ္ေၿပးမလဲ မိခ်ိဳသဲ..










ေပါင္မုန္႕ဝယ္စားတယ္။



















ေစာင္းေနတဲ႕ဆုိင္..














ေဘာင္ခတ္ထားတဲ႕တိမ္.

Monday, July 19, 2010

predators














ရုပ္ရွင္ review လုပ္တာ ေကာင္းတယ္ဆုိၿပီးဝုိင္းပင္႕ႀကတာနဲ႕ ရံုေရွ႕ေရာက္သြားၿပန္တယ္။ ရုပ္ရွင္ရံုနဲ႕ easily accessible ၿဖစ္တာမေကာင္းသလုိ ဗုိင္းေကာငး္ေက်ာက္ဖိေနရာက လစ္ရင္လစ္သလို လစ္တတ္လို႕လဲၿဖစ္တယ္။ သုိငး္ဝတၳဳထဲက ေသြးေသာက္ဒါးလုိဘဲ အဲဒီဓါးက ေသြးေသာက္ၿပီးမွ ဒါးအိမ္ထဲၿပန္ဝင္သလုိ ကုိယ္အိမ္ကေနထြက္သြားၿီပီဆုိရင္လဲ မုိးစုပ္စုပ္ခ်ုဳပ္ အိပ္ခ်င္ေတာ႕မွ. ဒါမွ မဟုတ္ ညဆယ္နာရီ ဆုိင္ေတြ ပိတ္ပါၿပီဆုိၿပီး ဂ်ဳံးဂ်ဳံးဆုိေတာ႕မွ ဘဲ အိမ္ၿပန္ဘို႕ၿပင္ေသးတယ္ ဒါေတာင္ လမ္းေဘးက မပိတ္ေသးတဲ႕ဆုိင္ဝင္တာတို႕ ဒူးရငး္သီးကုိ ေစ်းေပါင္က်ိဳးသံုးဘူးတစ္ဆယ္ကေန ငါးဘူူူးတစ္ဆယ္ၿဖစ္တာေတြ သြားဝယ္ေသးတယ္။

ဘတ္စကားက ညတစ္နာရီငါးမီနစ္မွ last bus ကုိလည္းစီးဘူးတာ မႀကာခဏဘဲ။ အဲဒါမွ လြတ္ရင္ေတာ႕အခက္ဘဲ တကၠစီစီးရေတာ႕မယ္လုိ႕ ေတြးမိတာလဲခဏခဏဘဲ။

လစ္တံုးကမနး္ကတန္းသြားေတာ႕ အခ်ိန္က ကုိးလုိ႕ကန္႕လန္႕ၿဖစ္ေနတယ။ ္ ၁၁ ၄၅ ကားက ၿပသြားၿပီ. ၁၂ နာရီကားက ၿပေတာ႕မယ္ လက္မွတ္ဝယ္ေနတဲ႕သူေတြ ကလည္းအမ်ားႀကီး။ ေနာက္တစ္ပဲြက ၁၂ ၃၀..အဲဒါကုိေတာ႕လဲေစာင္႕မႀကည္႕လုိဘူး. Killing the time ဘဲဆုိေတာ႕ရယ္။ trailer လဲအေရွ႕မွာရွိနိုင္ေသးတယ္ေလဆုိၿပီး ၁၂ ကားကုိဘဲဆံုးၿဖတ္လုိက္တယ။္ အဲဒီကားကုိ တစ္ေန႕ထဲ ၁၂ ပြဲၿပပါတယ္။

အိမ္မက္ေတြ ကားက ေန႕လည္ မွ ၿပမွာ.. ေကာင္မေလးရည္းစားနစ္ေယာက္ထားတဲ႕ကားက ႀကည္႕လုိ႕ရေပမဲ႕ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာကားေတြ ဆုိရင္ မႀကည္႕တာႀကာၿပီ. ကုိယ္က မငး္သမီးေနရာမွ ေနလုိ႕မရေတာ႕မနာလုိၿဖစ္တာပါမယ္။

ဟုတ္မဟုတ္ေတာ႕မသိဘူး အသက္ႀကီးတဲ႕အမ်ိဳးသမီးက အသက္ငယ္တ႕ဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေခ်ာေခ်ာလွလွ..ထက္ထက္ၿမက္ၿမက္ေတြ ဆုိ မနာလုိၿဖစ္ တတ္တယ္လု ႕ႀကားဘူးတယ္။ ကုိယ္လဲၿဖစ္တတ္ပါတယ။္ သူတုိ႕ေခ်ာတာေလာက္မ်ားေတာ႕ ကုိယ္တုိ႕ငယ္ငယ္ကေတာ႕အသာေလးဘဲလုိ႕ဒါေပမဲဲ႕ ကုိယ္ေတြ က ေနာက္တန္းေရာက္သြားတာေတာ႕ ေနာက္တန္းေရာက္သြားတာဘဲ။ အဲဒါေႀကာင္႕အဲဒီေကာင္မေလးကားလဲပယ္လုိက္တယ။္ အခ်စ္ကုိ မခံစားတတ္………..ေတာ႕တာလဲပါတယ္ ခံစားခ်င္လုိ႕လဲမရေတာ႕ဘူးေလ. အသက္က ဘလုိက္ခိဳ်င္႕ေရာက္ေနၿပီဘဲ ။ wasting my time

လက္မွတ္ဝယ္တဲ႕သူေတြအေတာ္မ်ားတာရယ္ ေႀကာင္႕နဲနဲေနာက္က်သြားတယ္။ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲကုိ မငး္သားေတြေရာက္ေနႀကၿပီ. မည္သို႕မည္ပံုေရာက္သြားသလဲဆုိတာ လြတ္သြားတယ္။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္လူစုမိၿပီးအဲဒီလူအုပ္ လုိက္ လမ္းေလ်ာက္သြားႀကတယ္ ဘယ္ကုိဦးတည္ေလ်ာက္မွန္းလဲမသိ..ေသနတ္ေတြခ်ိန္လုိက္ လမ္းေတြ ေလ်ာက္လုိက္.. အခက္အခဲေတြေတြ႕လုိက္ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ ထဲေရာက္လုိ္က္ ကယ္တဲ႕သူကုိကယ္လုိက္ရ..ဒဏ္ရာရတဲ႕သူလဲဒဏ္ရာရ.

.ေနာက္ဆံုး စက္ရ့ုပ္လုိလူမ်ိဳးႀကိးနဲ႕ေတြ ႕တယ္။ သူနဲ႕တုိက္ခုိက္ရတယ္ .ပဲႊက ဘယ္လုိမွ မမ််ဘူး. ဟုိကစက္ရံုပ္လုိမ်ိဳး။ ဘယ္လုိလုပ္နုိင္မွာလဲ တစ္ဘက္သတ္ႀကီး.ဒီဘက္က တဖုတ္ဖုတ္ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ က်တယ္။ ရဴခင္းေတြ ကေတာ႕ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ႀကာလာေတာ႕ညည္းေငြ႕လာတယ္။

မၿပီးနုိင္တဲ႕လမ္းကုိေလ်ာကစက္ရုပ္ႀကီးနဲ႕ဖုိက္.။ ထမငး္လဲမစား.ေရလဲမေသာက္.
ပသာဒလဲမရွိ.ေတာထဲမွာဘဲ ဟုိဘက္ေလ်ာက္လုိက္ီဒီဘက္ေလ်ာက္လုိက္.အလန္႕တႀကား တုိက္ခုိက္မွဳေတြ လုပ္လုကိ္.ဒါနဲ႕ဘဲ ဇတ္သိမး္ခါနီးႀကမွ ေနာက္ဆံုးမင္းသားနုိင္သြားတယ္။ မင္းသားမငး္သမီးနစ္ေယာက္ဘဲက်န္တယ္။ အားလံုးၿပီးမွ ကယ္မယ္လို႕ထင္ရတဲ႕ လူေတြ ေလထီးနဲ႕ဆငး္လာႀကတယ္။ ဒါ………..ဘဲ..ႀကည္႕ဦးမယ္ဆုိရင္ေတာ႕ကုိယ္႕ဘာသာကုိ သြားႀကည္႕..ႀကိဳက္မႀကိ႕ုက္ တာဝန္မယူ။

Saturday, July 17, 2010

Tom Cruise and Cameron Diaz star in the action-comedy KNIGHT AND DAY

ေလဆိပ္တစ္ခုမွာ တြမ္ခရဳစ္ က ဟုိႀကည္႕ဒီႀကည္႕ႀကည္႕ေနတယ။္ မ်က္စိက က်ားရဲ.အဲ ေလ စြန္ရဲသဖြယ္ ပစ္ မွတ္ ကုိ လုိက္ရွာေနတယ။္ ေဟာ ေတြ႕သြားၿပီ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ၿပာရိၿပာယာ နဲ႕ ေလဆိပ္ထဲကကုိ ဝင္လာတယ္။ လက္ထဲမွာလက္ဆြဲ အိတ္ hand carry luggage တစ္ခုဘဲပါတယ္။ ခဏေနေတာ႕ မေမွ်ာ္လင္႕ဘဲ
နဲ႕ တြမ္ခရဳစ္ က မေတာ္တဆတမင္ဝင္တုိက္မိတယ္။ ပစၥည္းေတြ ႀကဲပလားသြားတယ။္ၿပန္ေကာက္ေပးတယ။္ စကားေၿပာႀကတယ္။ ဘာေတြ ေၿပာသလဲ မေမးပါနဲ႕ ကုိယ္လဲမသိဘူးထံုးစံအတုိင္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ကိစၥမရွိပါဘူး ၿဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေနာက္ကုိသတိထားဦးမွ. တစ္ေယာက္ထဲလား ဂရုစိုက္္ေနာ္ အဲသလုိမ်ိဳးေတြ ဘ ဲၿဖစ္မွာပါ.ကိုယ္႕ဘာသာကုိယ္နားလည္ယူ ဘာသာၿ႔ပန္လုိက္တယ္။

တစ္ခါ ေလယဥ္ေပၚမတက္ခင္မွာ ဝင္တုိ္က္ၿကၿပန္ေရာ တစ္ခါ.ေတာငး္ပန္ႀကၿပန္ေရာတစ္ခါ ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ခင္သြားတာေပါ႕။ အႀကံရတယ္။ေနာက္တစ္ခါ ေလဆိပ္ဆင္းရင္ ဘာမွ မသယ္ဘဲနဲ႕ အိတ္တစ္လံုးဘဲသယ္ၿပီးေနာက္က်မွသြားမယ္။ အဲသလုိၿပာယာၿပာယာ အိုက္တင္လုပ္မယ္ တစ္စံဳတစ္ေယာက္က ဝင္တုိက္ရငသူငယ္ခ်ငး္ၿဖစ္ရတာေပါ႕ မဟုတ္ရင္ ေလာကႀကီးက ပ်ငး္စရာႀကီး.။ မတုိက္ေတာ႕လဲဘာၿဖစ္လဲ ဘယ္သူသိတာမွတ္လုိ႕။

မိန္းကေလးမ်ားငယ္စဥ္ကာလမွ သိတ္ရွက္တတ္ၿပီး ႀကီးလာရင္. ..အဲေလမိန္းကေလးမ်ားလုိ႕ေၿပာရင္ အမွဳႀကီးမယ္ ကုိယ္ဘဲဆုိပါစို႕ အသက္ငယ္တံုးကရွက္တတ္သေလာက္ အခုႀကီးလာေတာ႕မရွက္တတ္ေတာ႕ဘူး။ ဟုိတံုးက ဖံုးဖံုးဖိဖိဝတ္ခဲ႕သမ်် အခု ေဖာ္တာေတြ ႀကိဳ႕္တယ္ ေပၚေလ. ႀကိဳက္ေလဘဲ။

ပံဳၿပင္ေလးေတာင္သတိရမိေသး.။ ရြာထဲမွာ လူဆုိးႀကီးေသာင္းက်န္းေနလုိ႕တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးမ်ားက တံခါးေသခ်ာပိတ္အိပ္ႀကသတဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ ကေတာ႕တစ္ခါးဖြင္႕အိပ္ႀကသတဲ႕။ ကုိ္ယ္သာဆုိရင္ ဖြင္႕မလားပိတ္မလားဆုိတာကိုေတာ႕မေၿပာ့့ပရေစနဲ႕။

အဲသလုိနဲ႕ ေလယဥ္ေပၚတက္ဘို႕လုပ္ႀကတယ္။ ကင္မရြန္ေဒစ္ က seat မရသလုိၿဖစ္တယ္။ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕ seat ရသြားၿပီး ေလယဥ္ႀကီးေကာငး္ကင္ေပၚတက္သြားတယ္တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အသိအမွတ္ ၿပဳႀကတယ္ ထုိင္တာေတာ႕အတူတူမထုိင္ႀကဘူး။အေရွ႕အေနာက္ လွမ္းစကားေၿပာႀကတယ္။ ကုိယ္သာဆုိရင္လးား အတူတူသြားထုိင္မွာပါ.ေအးေလ. စကားေၿပာတာဘဲ ဘာၿဖစ္လဲ ကုိယ္က ေအာ္မေၿပာတတ္ဘူး စကားေၿပာတာလဲခပ္တုိးတိုးဘဲ အိုက္တင္နဲ႕ ကုိယ္႕zif ကုိယ္ႀကားရံဳ ေလနဲ႕ ေၿပာတာဆုိေတာ႕အကြာအေဝးက ေဝးလုိ႕မၿဖစ္ဘူး.

လက္ေတြ႕မွာလဲ ဘတ္စကားကားေစာင္ဲရငး္နဲ႕ မ်က္မွန္း တန္းမိ တဲ႕ၿမန္မာအစ္ကုိႀကီးတစ္ေယညက္နဲ႕ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ရွိတယ္။ ပထမေတာ႕သူတို႕႕
ဘာသိ ဘာသာဘဲ. ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က သူတုိ႕ေဘးသြားထုိင္ၿပီးစကားသြားစေၿပာတာ.အခုမွ စသိတဲ႕သူတစ္ေယာက္ကိုိမိတ္ေဆြ ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ဘို႕ဆုိတာကိုယ္႕အတြ႕္ေတာ႕မခဲယဥး္လွပါဘူး. Custom service sector မွာလုပ္ေနလုိ႕လဲပါမွာေပါ႕။ အဲသလုိဘဲ ရုပ္ရွႈင္ႀကည္႕ရင္ မငး္သမီးေနရာကေနကုိယ္က လုိက္ခံစားေနတာ . ကုိမဆလာက သတိေပးရတယ။္ မင္းက မငိးသမီးမဟုတ္ဘူးမငး္သမီးအေမၿဖစ္ေနၿပီလုိ႕ဆုိတယ္. သဴ႕ဘာသာ သူ ဆုိလုိခ်င္တာဆု..ိ အဓိကကုိယ္စိတ္ခ်မး္သာရင္ၿပီးတာဘဲ။

ေလယဥ္ကလညး္လူနဲနဲေလး ခဏေနေတာ႕ ကင္မရြန္ေဒစ္ က အိမ္သာ အဲေလ. gents.\ loo…..toilet ထဲဝင္ၿပီး မိတ္ကပ္သြာဖုိ႕တယ္ .အခုေခတ္စားေနတဲ႕ အီးေမလ္ေတြၿပန္႕ေနတဲ႕ ေရွ႕မ်က္နာေနာက္ထားေတာ္မူႀကပါဆုိတဲ႕ ႊကားတထဲကမငး္သမီးလိုမ်ိဳး. ဟုိပင္႕ဒီပင္႕လုပ္တယ္။ ပါးစပ္ထဲကုိ ဘာေတါညာေတြဖ်နး္တယ္။

မငး္သားမငး္သမီးက နဲနဲေတာ႕ႀကီၚၿပီလုိ႕ ခေလးေတြကေၿပာခ်င္ရင္ေၿပာေပမဲ႕ကုိယ္႕အတြက္ ေတာ႕အရင္အတုငိဘဲ နဲနဲအိုလာသြားတာကလဲြလုိ႕ နစ္သက္ေနတံုးဘဲ။ ငယ္ခ်စ္ေတြကုိး..ဟုိတံုးက အဲသလုိဘဲ
သဘာဝေဘးအနရယ္ အတြက ္အလွဳေငြ ေကာက္တာ ထင္တယ္ အစိမ္း ၁၀၀ လဴရင္ တြမ္ခရဳစ္နဲ႕ တယ္လီဖ့ဳးန္ေၿပာခြင္႕ရတယ္။အဲဒီေခတ္က နုိင္ငံၿခားမေရာက္ေသးလုိ႕ေရာက္လုိ႕မ်ားကေတာ႕ လူလစ္တံုးသမလုိက္မယ္။

ၿပီးေတာ႕ ေလယဥ္ေပၚမွာ ပါလာတဲ႕သူေတြ နဲ႕ တြမ္ခရဳစ္ တုိက္ခုိက္ႀကတယ္။မငး္သားဘဲနုိင္တာေပါ႕ ေမးေနရေသးလား ေလယဥ္မယ္ေရာ ေလယဥ္ေမာင္းတဲ႕သူေတြေရာအားလံုးရွဳံးသြားတယ္ အမ်ားနဲ႕တစ္ေယာက္ တုိက္ခုိက္ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာကင္မရြန္ေဒစ္ ကလည္း အၿပတ္ရွဳိငး္ေနတယ္။ အခန္းထဲမွာ.. သူတြက္လာေတာ႕တြမ္ခရဳစ္ က အေအးခြက္ကေလးနစ္ခြက္ ကိုင္ၿပိးီေစာင္ၿပီး ေသာက္ေနတယ္။
စကားေတြ ေၿပာႀကတယ္။ သိတ္ေၿပာနုိင္ႀကတာဘဲ ကုိယ္လဲနားမလည္ေတာ႕ခက္တယ္။ခဏေနေတာ႕ေလယဥ္ႀကီးက ေမွာက္မလုိၿဖစ္တယ္။အဲဒါနဲ႕ တြမ္ခရဳစ္ ကေနေလယဥ္ဝင္ေမာင္းတယ္။ သူက ေလယဥ္လဲေမာင္းတတ္တယ္။ရုပ္ရွင္မုိ႕လုိ႕သာယံုလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေၿမၿပင္ေပၚကို ထုိးဆုိက္ၿပီးေလယဥ္လဲပ်က္မတတ္ၿဖစ္သြာတးယ္ သူနဲ႕သိခဲ႕တာ မေၿပာနဲ႕ေနာ္လုိ႕ တြမ္ခရဳစ္ ကမွာလုိက္တယ။္ တြမ္ခရဳစ္ မွာလုိ႕ကေတာ႕ ကုိယ္ကေတာ႕ေခါငး္ညိတ္မွာဘဲ။

တစ္ခါရဲေတြ လုိက္လာတယ္. ကင္မရြန္ေဒစ္ က သူလဲမသိဘူးလုိ႕ခံၿငင္းတာဘဲတြမ္ခရဳစ္ ေရာက္လာၿပီးကယ္ထုတ္သြားၿပန္ေရာ ဘယ္ကေန ဘယ္လုိေရာက္လာမွန္းမသိ.ရုပ္ရွင္မုိ႕လုိဳ႕ဘဲ။ ႀကည္႕လုိ႕ေတာ႕ေကာငး္ပါတယ္။ မယံဳရင္ ထေရလာကိုဖြႈင္႕ႀကည္႕ပါ။ ယူက်ဳမွာရွိတယ္။

ၿပီးတဲ႕သကာလႀကေတာ႕ တြမ္ခရဳစ္ က သူသြားမယ္တဲ႕ ကင္မရြန္ေဒစ္ကုိလုိက္မလားလုိ႕ေမးတယ္။ နားလည္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး ခန္႕မွနး္ႀကည္႕တာေၿခဟန္လက္ဟမ္ေတြ နဲ႕ ခန္႕မွန္းႀကည္႕ရတာေပါ႕။
သူ႕႕ုိကုိယ္သူလက္ညိဳးထိုးၿပီး with me တဲ႕ ။ ေနခဲ႕မယ္ဆုိရင္ without meဆုိၿပီး. ထြက္သြားၿပီး ကားအေကာငး္စားၿကီးတစ္စီးေပၚကေနထုိင္ၿပီးသြားေစာင္႕ေနတယ။္ ကင္မရြန္ေဒစ္ ခမ်ာ ေဝခဲြရခက္ေနရွာတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ႕သိတတယ္မဟုတ္လား .ကုိယ္႕လုိဘဲ သူလဲမၿငင္းနုိင္ပါဘူး.ပါသြားတယ္။

ကင္မရြန္ေဒစ္ လဲ အေတာ္ပိန္ေအာင္.အဲေလ ပိန္ေနတယ။ ပိန္ေနေတာ႕ဘာၿဖစ္သလဲ ..လွတာေပါ႕။ ဝတ္လုိ႕စားလုိ႕လဲအဆင္ေၿပတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပစ္ႀကခတ္ႀက..ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕ တြမ္ခရဳစ္းး ကုိ ကင္မရြန္ေဒစ္ က with me…… လား. Withoutme လား တစ္ၿပန္ေမးၿပီး အပိုင္သိမ္းသြားတယ္. ဟင္း။ ………..

Thursday, July 15, 2010

ဟုိေတြး ဒီေတြး.

ေခါင္းေတြ ကိုက္တယ္။ ကုိက္ဆုိ အိပ္တာကလည္းနဲတာကုိး.။ အလုပ္လည္းပင္ပန္းတယ္။ ဒါေလးမ်ား လူတုိင္း အဲေလ ဘောလ႕ဂါေတြ အိပ္ေရးပ်က္တာ အဆန္းလား။ ေခါင္းကုိက္တာ အဆန္းလားၿဖစ္မယ္။ အလုပ္မ်ားတယ္လုိ႕ေၿပာၿပန္ရင္လဲလူတုိငး္အလုပ္မ်ားတယ္ ဆုိမွာဘဲ။ ခဏခဏ ဘာၿဖစ္လုိ႕ ပိုစ္တင္တာလဲ . ဘေလာ႕ကုိ ေပၚလစ္ရွ္တုိက္လုိ႕ေၿပာလဲခံရမွာပါဘဲ။ နဲနဲလဲ မွန္ေပတာကုိး. ။ လူမလာရင္ဘဲ မေနတတ္မထုိင္တတ္သလုိ. ။ ကြန္မက္ေတ ြရပ္သြားၿပီဆုိရင္ဘဲ အသစ္တင္ရေတာ႕မလုိလုိ. ဇက္တီ ေၿပာသလုိ ေခါငး္နစ္ဘက္  အဲေလ ေခါင္းထဲကုိ လက္နစ္ဘက္ ထုိးေမြ႕ၿပီး ဘာၿဖစ္သြားတာလဲ ဘာၿဖစ္သြားတာလဲ လုိ႕တတြတ္တြတ္ရြတ္ရမလုိၿဖစ္တယ္။

 

ပုိစ္ေတြ တင္ၿပန္ေတာ႕ေကာ တက္လာလုိက္သမ် ပိုစ္ေတါ ဆုိတာမနည္းဘူး.ထြက္သမွ် ဘေလာ႕ေတြဆုိတာ ဖတ္လုိ႕မနုိင္ေတာ႕ဘူး ကုိယ္ကဘဲဖတ္အားက်သြားတာလား ဘေလာ႕ေတြ ကဘဲေရးအားတက္ ဘေလာ႕ေတြဘဲ မ်ားလာတာလား။  ဘေလာ႕ဆုိတာ ဘာလဲဆုိတာ အဓိပါယ္ဘဲမရွိေတာ႕တာလား မစ္ယူစ္. ေတါြမ်ားလာတာလား စကားေတြ လွည္႕ေၿပာေနႀကတာလား. သူက ေၿ႔ပာတာ ကို ကုိယ္က သြားနားေထာင္ၿပိး သူက ၿပန္ေၿပာတာကုိ ကုိယ္အဲေေလ ကုိယ္ေၿပာတာကို သူက အလွည္႕ အၿပန္အလွန္လာနားေထာင္ေပးတာလား. ကုိယ္သြားမွ သူလာမွာလား. သူလာမွ ကုိယ္သြားမွာလား ေကာငး္တယ္ခ်ည္းဘဲေၿ႔ပာရမွာလား အၿပစ္ေၿပာလုိ႕မရဘူးလား ရင္ထဲရွိတာ ေၿပာလုိ႕မရဘူးလား  

 

ေကာင္းတယ္ဆုိတဲ႕ဘေလာ႕ဆုိတာဘာလဲ သုတေပးတာလား ရသေပးတာလားေရးခ်င္တာ ေရးတာလား. ၿမင္သမွ် ရိုက္တာလား. စကားေတြ ေၿပာခ်င္လုိ႕ဘေလာ႕လုပ္ေနတာလား။ အရင္တ့ံဳးကလုိဖတ္လို႕ေကာငး္ေအာင္ေရးပါလား .ဆုိရင္လဲ .မေရးတတ္ေတာ႕ဘူး ၿပန္ေၿပာရမွာဘ

Tuesday, July 13, 2010

Flash back

kom.. kom နဲ႕ကုိယ္႕ကုိယ္ကုိ တစ္ဆယ္႕ေၿခာက္နစ္ထင္ၿပီး ေပ်ာ္ၿမဴးေနတာ အခုတစ္ေလာေတာ႕ နဲနျၿငိမ္ေနတယ္ မၿငိမ္လို႕လဲမရဘူး ကြန္ၿပဴတာ က လစ ္မိ တက္ ၿဖစ္ေနတယ္ စိတ္သြားတုိင္းကုိယ္မပါ။ ၿပင္ၿပီးၿပီလုိ႕ေတာ႕ သူငယ္ခ်င္း အီးစီအင္ဂ်င္နီယာက အေႀကာငး္ႀကားတယ္။ ဖန္ လဲလုိက္တာ ေကာငး္ သြားၿပီ ဆုိတယ္။ လက္ခ မပါဘဲ ပစစည္းဘုိးဘဲ က်တဲ႕သေဘာဆုိေတာ႕ လက္ပေတာ႕အသစ္ဝယ္စရာမလုိေသးဘူး ပိုက္ဆံကုန ္သက္သာမယ္ လုိ႕ေတာ႕ေမ်ာ္လင္႕ရတာဘဲ ဆက္သံုးႀကည္႕ရေသးတာေပါ႕. သြားေတာ႕မယူရေသးဘူး ပုိစ္တင္လုိက္တံုး ကခံစားရတာကိုဘဲတင္တာပါ. ။ ဝုိင္းၿပီး ကူညီႀက တာကုိ မေမ်ွာ္လင္႕ဘဲရလုိ႕ေက်းဇဴးတင္မဆံုးပါဘူး။

အဲသလုိနဲ႕ဘဲ ကုိယ္႕နာမည္ရင္းက ဘာလဲဆုိတာေတာင္ၿပန္စဥ္းစားေနရတယ္ နာမည္ရင္းနဲ႕အီးေမလ္ကို တစ္ပါတ္ တစ္ခါ နစ္ခါ သံုးခါ ေလာက္ဘဲ တာဝန္ ေက် ရံုစစ္ၿပီး ခဥမ ေမလး္ကေတာ႕အားတုိငး္ကုိ ဖြင္႕ထားေတာ႕တာဘဲ.


ငယ္သူခ်ငး္ေတြ အခ်ို႕ုိ ဖဘမွာၿပန္ေတြ႕တယ္ ကုိယ္တို႕ဘဲြ႕ရတဲ႕နစ္. ေက်ာငး္သား မ်ားအဖြဲ႕လဲ ဝက္ဆုိဒ္ရွိတယ္မဝင္ၿဖစ္ပါဘူး. ။

အခုတစ္ေလာရာသီဥတုဆုိးတယ္။ ေနမေကာာငး္ၿဖစ္ႀကသလုိ. ေသြးတုိးတာေတြလည္း ဥိီးေနာက္ေသြးေႀကာၿပတ္တာေတြ အခုတစ္ေလာ အ ေတာ္ႀကား ေနရတယ္။ ဆင္ၿခင္ဘုိ႕ဘဲ။


သူငယ္ခ်ငး္ုုု KT အေဖ ရဲ႕သတငး္လဲႀကားရတယ္ ဘာၿဖစ္မွန္းမသိသလုိ ဖံုးလဲမဆက္ၿဖစ္ေသးဘူး .။ စိတ္မေကား္ပါဘူး သူငယခ်င္း. . သူ႕အေဖက ကုိယ္႕အေဖနဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ။

ကုိယ္တုိ႕ အလုပ္ေလ်ာက္တံုးက လုိခ်င္တဲ႕ၿမိဳ႕ေတြ ကုိ စာရငး္ေပးရတယ္။ နံပါတ္စဥ္တစ္က ဘာာ. နံပါတ္စဥ္ နစ္က ဘာ. နာပါတ္စဥၤသ့ံုး ကဘာဆုိၿပီးေပးရယတ္. tz က ကုိယ္႕႕ုိကို အႀကံၿပဳတယ္။န့ံပါတ္စဥ္တစ္က ရန္ကုန္ နံပါတ္စဥၤနစ္ လုိခ်င္တာကလဲ ရန္ကုန္. နံပါတ္စဥ္ သံုး လုိခ်င္တာကလဲ ရန္ကုန္ လုိ႕ၿဖည္႕ခုိင္းတယ္။ ဟာ….မဟုတ္တာ ဆုိေတာ႕ နင္ကဘာလုိခ်င္လုိ႕လဲ ဆုိေတာ႕လဲအငး္ေလ ငါလဲ ရန္ကုန္ ဘဲလုိခ်င္တာ ပါဘဲ ရန္ကုန္သူဘဲဆုိေတာ႕ ေအး လုိခ်င္တာ ကုိ ေတာင္းရမွာ က ကုိယ္႕တာဝန္. ကုိယ္ေတာင္းမွ သူက သိမွာေပါ႕ ဆုိတာနဲ ကုိယ္လဲ တစ္..ရန္ကုန္ နစ္…… …ရန္ကုန္ သံဳး ရန္ကုန္ လုိ႕ ေရးလုိက္တယ္။ ရတယ္ဗ်ာ. ယံုမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး . ။


အလုပ္ခန္႕စာေတြ ကုိ တစ္ေနရာ ရံုးခန္းမွာ ေခၚၿပီးဖတ္ၿပတယ္။ ဘယ္သူက ဘယ္ၿမိဳ႕ ဘယ္သူက ဘယ္ၿမို႕ဆုိတာေတြ ကုိ ရင္တစ္ထိတ္ထိတ္ နဲ႕နားေထာင္ရတယ္။ ကုိယ္ရန္ကုန္ ရတယ္လုိ႕ဆုိတာနဲ႕ မ်က္နာကုိ စားပြဲေပၚကုိ ေမွာက္ခ်လုိ္က္မိတယ္။ ငိုမိမတတ္တဘဲ ရန္ကုန္ရဘိဳ႕ဆုိတာ အန္မတန္ခက္ပါတယ္။ၿမန္မာၿပည္တစ္လြားၿမိဳ႕ေပါင္းစံု ေနရာေပါငး္စံု ဘယ္နစ္ရာေရာက္မယ္ဆုိတာ မသိဘဲနဲ႕ အစိုးရအလုပ္ကို ဝင္ခ်င္လြန္းလုိ႕စြန္႕စြန္႕စားစား ေလ်ာက္မိတယ္။ အိမ္က အေမနဲ႕ အစ္မက သေဘာမတူဘူး နယ္ေရာက္မွာ စိုးလုိ႕ အေဖကေတာ႕ဘာမွ မေၿပာဘူး သူကုိယ္တုိင္ကလဲ ဝန္ထမ္းလုပ္လာတာဆုိေတာ႕သမီးက လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိေတာ႕ တားရခက္ေနတယ္။


ဆယ္တန္းေအာင္ ၿပီး တကသုိလ္ေတြ တက္တံုးကလဲအဲသလုိဘဲ တစ္.. …….တကၠသုိလ္. နစ……. တကၠသုိလ္. သ့့ုး………. တကၠသုိလ္. အဲသလုိဘဲ တခုတည္းေသာ ေက်ာငး္ကိုဘဲ ေဖာင္ထဲမွာ ၿဖည္႕တယ္။ အဲဒါမွ မရရင္လဲ ဘာမွ မလုိခ်င္ေတာ႕ဘူးေလ.။ ရခ်င္တာရ မထူးေတာ႕ဘူး. ဆုိၿပီး ခ်တာဘဲ ေတာ္ေသးတာေပါ႕ လုိခ်င္တာ ရသြားလုိ႕။ ္


ကုိယ္တုိ႕အလုပ္ေလ်ာက္တံုးက စာေမးပြဲလည္းေၿဖရတယ္ ခုေခတ္ ကေလးေတြ ဘယ္သိမလဲ။ စာက်က္ရေသးတယ္ ေက်ာငး္စာမဟုတ္တာေတြ သတင္းစာေတြ ဖတ္ရတယ္။ က််ဳရွင္လဲတက္ရတယ္။ အင္တာဗ်ဴးလဲဝင္ရတယ္။ ေၿခာက္ထပ္ရံုးမွာ သြားဗ်ဳးရတယ္။ ကုိယ္ကဘယ္သဴ ကုိမွ လဲလက္ေဆာင္မေပးခဲ႕ရပါဘူး။ ေတာ္လည္းမေတာ္ပါဘူး. ဒါေပမဲ႕ အဲဒီအခ်ိန္က ကိုယ္႕အေဖက ေလၿဖတ္ထားတယ္။ ေဆးပင္စင္ယူကာစ.. စကားေၿပာရင ္ နဲနဲလံုးတယ္။ ကုိယ္႕အေဖသည္ အန္မတန္မွ ရုိးသားေသာ ႀကိဳးစားေသာ ဝန္ထန္းတစ္ဦး ဆုိတာကုိ..ဒါကုိ သိတဲ႕ သူတစ္ခ်ိဳ႕ကသိႀကတယ္။ အေဖ႕က်န္းမာေရးေႀကာင္႕ဘဲလားမသိ. တုိက္ဆုိင္တာဘဲလားမသိ. သနားသြားလုိ႕ဘဲလားမသိဘူး. ကုိယ္ရန္ကုန္ ရသြားတယ္။


ေနာက္တစ္ခု


အေမရိကားက သူငယခ်င္း စလံုးလာမယ္တဲ။ ခ်ိန္းေနႀကတယ္ မေတြ႕တာႀကာၿပီ. နစ္ေပါင္းမနည္းေတာ႕ဘူး ။ သူကေတာ႕တာဝန္ေက်ပါတယ္။ ဘဲြ႕လြန္ေတြ အမ်ားႀကီးယူသြားၿပီးၿပီ. ကုိယ္ဘဲ ေရာက္တဲ႕ေနရာမွ က်န္ေနခဲ႕တယ္။ ေနာင္တကုိ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ႕ရမိတတ္တပါတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးကတည္းကဘဲ. မေတြ႕ရတာ. သူမသြားခင္ေန႕က ကိုယ္႕အိမ္လာနွဴတ္ဆက္တယ္ ကုိယ္အိမ္မွာမရွိလုိက္ဘူး။။ စာရြက္တစ္ရြက္ထဲမွာ သူကမန္းကတန္းၿခစ္ေပးထားခဲ႕တယ္။ ငါလာသြားတယ္ နင္မရွိလုိက္ဘူး နွဴတ္ဆက္ပါတယ္။ ဘာညာဘာညာဆုိတဲ႕စာရြက္ကေလး နစ္ေပါင္း အေတာ္ႀကာေအာင္သိမ္္းထားေသးတယ္။

ဘဝက နစ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္။ virtual world ထဲမွာ အေနမ်ားေနတယ္။ ၿပင္ပကုိေတာ႕ငဲ႕ႀကည္႕ဦးမွပါ။


အင္း………..ႀကည္႕ၿဖစ္ခဲ႕မယ္ဆုိရင္ေပါ႕။

Saturday, July 10, 2010

Error: CPU fan has failed

Error: CPU fan has failed then,computer goes sleep. try to wake him up so many time. he ignored.

look for lap top from dusty house. come out. clean the dust. do not konw how to on. connect with plug. then look for power. no power. change the plug . ready to use. slow. can not go through too many blog. like as usual. maketing can not. but size is ok. not very small. do not ask me how many inch. I donot know ~ 12 inch. IBM ThinkPad. A22m

luckily can see myanmar font.installed sometime back , so stilll can read . try to insall zaw gi key borad. half way error. do not know what to do. enginer not in town .

now uing IE> some blog comes as square. so copy and paste it to http://burglish.my-mm.org/latest/trunk/web/testarea.htmlife is very diffcult ,

want to type myanmar font still not ok. try to open my heart felling very difficult. but still can read. thanks God.

Wednesday, July 7, 2010

Yangon 10









ေၿမနီကုန္းဘက္မွာ လမ္းတစ္လမ္းထဲမွာ ဂီယာ ဆီသြားလဲတာ ဂီယာကို ေအာက္ကေနအေပါက္ရွာၿပီး ဆီကုိခက္ခက္ခဲခဲေလာင္းထည္႕ၿပီး ပိုက္ဆံနစ္ေထာင္က်ပ္က်တယ္လုိ႕ေၿပာတယ္။ ဆီကေတာ႕ကုိယ္ကဝယ္ေပးရတယ္။ မေက်န္ပလို႕ေနာက္တစ္ဆုိင္ကိုေၿပာေတာ႕ အဲဒီဆုိင္က ဟုိဘက္ဆိုင္ကုိလုိက္ေၿပာေပးၿပီးတစ္ေထာင္ၿပန္ေတာင္းေပးတယ္။ ဒါေလးေလာင္းထည္႕တာ နစ္ေထာင္က်ပ္ဆုိလုိ႕ လန္႕သြားတယ္။ တစ္ေထာင္ဆုိေတာ႕လဲေတာ္ေသးတာေပါ႕


















လမ္းေဘးကေန ေစ်းသည္ တြန္းလွည္းလာလုိ႕ကမန္းကတန္းဝယ္စားတယ။္ ၿမင္တဲကအတုိငး္တယ္လွီဖုန္းနဲ႕ ရုိက္လုိက္တယ္။ ကင္မရာ ကင္မရာနဲ႕ နစ္က်ပ္ခဲြေတြ ကုိသနားေသးတယ္။ ကင္မလာလသာ ထုတ္လုိက္ရင္ေစ်းသည္ လန္႕ေၿပးသြားမွာ ေသခ်ာတယ။္ အခုေတာ႕ေၿပာသလုိလုိ.. ခလုပ္ေတြ နိပ္သလုိလုိနဲ႕ အခုလုိၿပည္ပ (လ်ွာယားလုိက္တာ) နုိင္ငံၿခားက သူငယ္ခ်ငး္ေတြ ကိုမ်က္နာလုပ္နုိင္ပါတယ္။

















ၿပိီးေတာ႕ၿမိဳ႕ထဲၿပန္လွည္႕လာတယ္။ ်က်န္တာေတာ႕ကုိယ္႕ဘာသကုိယ္ဘဲၿဖည္႕ဖတ္လုိက္ပါ။ ေကာက္ည်င္း ထုတ္ကေလးက စားခ်င္စရာေလးေနာ္။ သာကူေလးေတြ ကလဲမုိက္တယ္။ ဒီလုိအလံုးေကလးေတ ြကို မုန္႕ႀကာေစ႕ေခၚတယ္ အုနးသီးကေလးကလတ္ဆတ္လိုက္တာ. ေကာက္ညွငး္ေပါင္းကေလးကလဲ တစ္မ်ိဳး ဆဲြေဆာင္.. ေနတယ္။ ဘလာဘလာေပါ႕။ မုန္က်ဲြသည္းကုိလည္း (ထင္တာဘဲ) ၿမင္ေအာင္ႀကည္႕သြားပါဦး. (႔ပံု ဇီးသီးသည္ မဗ်ိဳင္း)


















ၿမို႕ထဲသြာား ထေရးဒါးေဟာ္တယ္။ ဆူးေလ. ေပရွည္တဲ႕ကုလားကား။ အစရွိသလၿဖင္႕စိတ္ူကူေးပါက္တာေလးေတြ ကုိယ္႕ဘာသာဘဲ႕ုိကိုယ္ၿဖည္႕ဖတ္လုိက္ပါေတာ႕.


































အိပ္ၿပီ….အိပ္မွၿဖစ္မယ္။ မဟုတ္ရင္..ဥပုပ္ ဥပုဒ္ (ဥပုသ္)က်ိဳးလိမ္႕မယ္။













Sunday, July 4, 2010

Yangon 9

ရန္ကုန္ည (မငး္ဟာ ရုိးသားလြန္းတယ္။)

ပိုစ္မတင္ရင္ေခတ္မမွီမွာစိုးလုိ႕ရယ္။ ပိုစ္မတင္တတ္မွာ စုိးလုိ႕ရယ္။ ဒါတ္ပံုေတြ တင္တာေခတ္စားေနလို႕ရယ္။ ပဲြလန္႕တံုးဖ်ာခင္းခ်င္လို႕ရယ္။ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမွ်််ုိးေႀကာင္႕.......



ႀကာဇံေႀကာ္ဆုိဘဲ။












ဘာသည္လဲ.




















လမ္းေဒါင္႕.
















ကြန္ၿ႔႔ပူတာကေန ဓါတ္ပံုကုိ ပရင္႕ေအာက္ထုတ္ေပးတဲ႕ one of the ေနရာ။





















sugar cane



















လမ္းေဒါင္႕ again























လမ္းေဘးက ထမင္းဆုိင္ နဲ႕ႀကံရည္ဆုိင္တဲြရက္......ေအးခ်မး္စြာထုိင္နုိင္ပါသည္






















လမ္းမေပၚကဆုိင္တစ္ဆုိင္ ႀကိုဳးတစ္ေခ်ာငး္အက်ီေမ႕က်န္ခဲ႕လုိ႕သြားရွာတာ။























လမ္းနားကညေစ်းဆုိင္






















လမ္းေဘးကဆုိင္























ရွမ္းေခါက္ဆဲြ ၿမီးရွည္. ဘာညာဘာညာဆုိင္