ရန္ကုန္ေရာက္တဲ႕ညဘဲ႕ကားပ်က္တယ္ ။ကားက ပ်က္ခ်င္ေနတာ ၿပင္မဲ႕သူမလာေသးလုိ႕မပ်က္တာၿဖစ္မယ္။ ညဘက္ ကုိကုိက သယ္ခ်ငး္လာေခၚသြားတယ။္ သယ္ခ်ငး္ၿပန္လုိက္ပို႕လိမ္႕မယ္။ ကိုယ္႕ဘာသာကုိယ္ၿပန္ခ်င္တဲ႕အခ်ိန္ၿပန္လုိ႕ ေၿပာ သြား တယ။္ ေညာငး္ညာေနပံုရတယ္။
ည ဆယ္နာရီခြဲေလာက္ၿပန္တယ္။ စိန္၈်ြန္းေစ်း. (ဘယ္နားမွာလဲလုိ႕ေမးရင္မေၿဖဘူး) နားေရာက္ေတာ႕ oil မီးနဲ႕ charge မီးလငး္လာတာနဲ႕ လန္႕ၿပီးလမ္းေဘးကို ေမွးရပ္လုိက္တယ္။ စက္ၿပန္နွုိးေတာ႕ ၈ီးဂီးဘဲ ၿမည္တယ္ နွဳိးလုိ႕မရေတာ႕ဘူး မ်ိဳးစံုနည္းလမ္းသံုးၿပီးနွုိးတယ္ မရေတာ႕ဘူး တကၠစီတစ္စီးလာနွုိးေပးေတာ႕ တစ္ေပေလာက္ေရြ႕သြားၿပီးရပ္သြားၿပန္တယ္။ ေရာက္တဲ႕ညဆုိေတာ႕ hand phone arrange မလုပ္ရေသးဘူး hand phone မပါဘူး. ဖံုးဆက္လုိ႕မရဘူး။ တကၠစီနဲ႕ ခဲအုိဆီသြားတယ္။ ခဲအုိလုိက္လာတယ္။ စက္ကရိယာပ့ုံူးကုိင္ၿပီး သူလဲ နွဴိးလို႕မရဘူး။ သူ႕ကားကုိလည္းထုတ္လုိ႕မရဘူး တစ္ေနရာေရာက္ေနတယ္။ အဲသည္ေတာ႕ တကၠစီနဲ႕ဘဲသူ႕႕ုိသြားေခၚ အဲဒီတၠစိနဲ႕ဘဲၿပန္လာ အသြားအၿပန္. သူလဲ ၿပင္မရဘူး. အဲဒါဆုိ ကားဆြဲမွၿဖစ္မယ္ဆုိၿပီး. ႀကိဳးၿပန္ယူမယ္ဆုိၿပီး သူ႕အိမ္တစ္ခါၿပန္လာႀကၿပန္တယ။္ ႀကိဳးထုတ္ၿပီးသူက ဆဲြနည္းသင္ေပးတယ္ သူက အေရွ႕ကေမာင္းမယ္။ ကုိယ္က အေနာက္က ေမွးေမာငး္. ႀကိဳးက တန္းေနရမယ္။ ႀကိဳးေလ်ာ႕သြားရင္ ကုိယ္ေမာငး္တဲ႕ကားကုိအရွိန္ေလွ်ာ႕ရမယ္ သူ႕လက္ကုိႀကည္႕ေနရမယ္။ ေမာငး္ဆုိေမာငး္ ေလွ်ာ႕ဆုိေလွ်ာ႕ ရပ္ဆုိရပ္. ဟာ မလြယ္ဘူး အဲဒီအေတြ႕အႀကံဳမ၇ွိဘူး။ ေမာငး္ဘုိ႕မရဲဘူးၿဖစ္တယ္။ သူ႕ကား ကုိသြားယူၿပီးအေရွ႕ကေနဆဲြမယ္ ဆုိတယ္။ အားလည္းနာ ေမာင္းလဲမေမာင္းရဲတာနဲ႕ ေနပါေစေတာ႕ကားကုိ အဲဒီမွာဘဲ ထားခဲ႕ေတာ႕မယ္မနက္မွ ဝပ္ေလ််ာ႕ကလူနဲ႕ဘဲလားဆြဲေတာ႕မယ္လု႕ ိဆံုးၿဖတ္လုိက္တယ္။ ကုိကုိ႕ဆီဖံုးဆက္မရပါ. ဖံုးပိတ္ထားသည္။ အခ်ိန္တန္ၿပန္လာမယ္လု႕ိနားလည္ထားပံုရ၏။
ေနာက္ဆံုးဆံုးၿဖတ္ၿပီး ေနာက္တၠစီတစ္စီးနဲ႕အဲဒီကားဆီၿပန္လာ လုိအပ္တာေတြၿပန္ထုတ္. အဲဒီကားက offer ေပးၿပန္္တယ္။ သူအေရွ႕ကဆြဲေပးမယ္ အေနာက္က ေမာင္းဘုိ႕. ေနပါေစေလ ေတာ႕ဆုိၿပီး နေမ်ာေမ်ာနဲ႕ၿပန္လာတယ္ ငါ႕ကားေလးေတာ႕မနက္ႀကရင္ ရ်ိပါေတာ႕မလားလုိ႕ႀကံဖန္စိတ္ပူမိေနေသးတယ္။ ေဟာ္တယ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ကုိကုိက လမ္းေလ်ာက္ရင္းေစာင္႕ေနတယ္ သနားပါတယ္။ သူ႕ဖံုးပိတ္ထားတာ သူေမ႕ေနတယ္။ သူ႕ေဟာ္တယ္ဖံုးကုိလည္းေရာက္ေရာက္ခ်ငး္ညၿဖစ္တဲ႕ကုိယ္က နံပါတ္မယူထားမိေသးေတာ႕ communication ေတြအားလံုးေအာက္ကုန္တယ္။
အဲဒါနဲ႕ အက်ီိဳးအေႀကာငး္ရွငး္ၿပေတာ႕ ဒါဆုိ ကားသြားဆြဲတာေပါ႕ ဆုိၿပီး ဘာလုိ႕မေမာငး္ရဲရတာလဲ ဆုိၿပီးအဆူခံရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ဘဲ အံႀကိတ္ၿပီး ေမာငး္ရတယ္။ တကၠဏီက အေ၇ွ႕ကဆြဲ ကုိယ္က အေနာက္က ေမာငး္ .. ဘာမွ ေႀကာက္စရာမရွိဘူးဆုိေပမဲ႕အသည္းယားတာဘဲ။ ကားကလဲေပါ႕လုိက္တာ. နဲနဲေေလးဆြဲရံုနဲ႕ေၿပးေၿပးသြားတာ ဘရိတ္ထိန္းထားရတယ။္ ေရွ႕ကားကိုလဲ ဝင္တုိက္မိမွာ စိုးေတာ႕ေယာင္ေယာင္ၿပီးဘရိတ္ႀကီးနင္းနငး္ထားတာ သဴ႕ကားကုိ ဆြဲထားသလိုဘဲ တံုန္႕ေအာင္လုပ္ေနမိတယ္။ သူ႕ကားကုိဝင္တုိက္မိမွာစိုးလို႕ ခပ္ေစာငး္ေစာငး္လဲ လုိက္ေသးတယ္။ တည္႕တည္႕လုိက္ပါ. တည္႕တည္႕လုိက္မွ တည္႕တည္႕ဆြဲလုိ႕ရမွာေပါ႕ လုိ႕တၠစီ ဆရာကဆူတယ္။ ကိုကုိဘာလုိ႕မေမာင္းလဲဆုိေတာ႕အစတည္း က သူသိတ္ေမာငး္ေလ႕မရွိဘူး အားႀကီးစိတ္ဆတ္တယ္။ တစ္ခုခုဆုိ စိတ္တုိတာကအရင္ ကုိယ္ကဘဲေခ်ာ႕လြန္းလုိ႕လားမသိ.။
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ဝပ္ေလ်ာ႕နားကိုေရာက္သြားတယ။္ ဒီအတုိင္းဘဲကားထုိးထားခဲ႕ၿပီး အဲသည္တကၠစီနဲ႕ဘဲ ၿပန္လာတယ္။ မနက္သံုးနာရီထုိးသြားတယ္။ ကားခစုစု ေပါင္းသံဳးေသာငး္ေလာက္ရွင္းလုိက္ရတယ္။
ည ဆယ္နာရီခြဲေလာက္ၿပန္တယ္။ စိန္၈်ြန္းေစ်း. (ဘယ္နားမွာလဲလုိ႕ေမးရင္မေၿဖဘူး) နားေရာက္ေတာ႕ oil မီးနဲ႕ charge မီးလငး္လာတာနဲ႕ လန္႕ၿပီးလမ္းေဘးကို ေမွးရပ္လုိက္တယ္။ စက္ၿပန္နွုိးေတာ႕ ၈ီးဂီးဘဲ ၿမည္တယ္ နွဳိးလုိ႕မရေတာ႕ဘူး မ်ိဳးစံုနည္းလမ္းသံုးၿပီးနွုိးတယ္ မရေတာ႕ဘူး တကၠစီတစ္စီးလာနွုိးေပးေတာ႕ တစ္ေပေလာက္ေရြ႕သြားၿပီးရပ္သြားၿပန္တယ္။ ေရာက္တဲ႕ညဆုိေတာ႕ hand phone arrange မလုပ္ရေသးဘူး hand phone မပါဘူး. ဖံုးဆက္လုိ႕မရဘူး။ တကၠစီနဲ႕ ခဲအုိဆီသြားတယ္။ ခဲအုိလုိက္လာတယ္။ စက္ကရိယာပ့ုံူးကုိင္ၿပီး သူလဲ နွဴိးလို႕မရဘူး။ သူ႕ကားကုိလည္းထုတ္လုိ႕မရဘူး တစ္ေနရာေရာက္ေနတယ္။ အဲသည္ေတာ႕ တကၠစီနဲ႕ဘဲသူ႕႕ုိသြားေခၚ အဲဒီတၠစိနဲ႕ဘဲၿပန္လာ အသြားအၿပန္. သူလဲ ၿပင္မရဘူး. အဲဒါဆုိ ကားဆြဲမွၿဖစ္မယ္ဆုိၿပီး. ႀကိဳးၿပန္ယူမယ္ဆုိၿပီး သူ႕အိမ္တစ္ခါၿပန္လာႀကၿပန္တယ။္ ႀကိဳးထုတ္ၿပီးသူက ဆဲြနည္းသင္ေပးတယ္ သူက အေရွ႕ကေမာင္းမယ္။ ကုိယ္က အေနာက္က ေမွးေမာငး္. ႀကိဳးက တန္းေနရမယ္။ ႀကိဳးေလ်ာ႕သြားရင္ ကုိယ္ေမာငး္တဲ႕ကားကုိအရွိန္ေလွ်ာ႕ရမယ္ သူ႕လက္ကုိႀကည္႕ေနရမယ္။ ေမာငး္ဆုိေမာငး္ ေလွ်ာ႕ဆုိေလွ်ာ႕ ရပ္ဆုိရပ္. ဟာ မလြယ္ဘူး အဲဒီအေတြ႕အႀကံဳမ၇ွိဘူး။ ေမာငး္ဘုိ႕မရဲဘူးၿဖစ္တယ္။ သူ႕ကား ကုိသြားယူၿပီးအေရွ႕ကေနဆဲြမယ္ ဆုိတယ္။ အားလည္းနာ ေမာင္းလဲမေမာင္းရဲတာနဲ႕ ေနပါေစေတာ႕ကားကုိ အဲဒီမွာဘဲ ထားခဲ႕ေတာ႕မယ္မနက္မွ ဝပ္ေလ််ာ႕ကလူနဲ႕ဘဲလားဆြဲေတာ႕မယ္လု႕ ိဆံုးၿဖတ္လုိက္တယ္။ ကုိကုိ႕ဆီဖံုးဆက္မရပါ. ဖံုးပိတ္ထားသည္။ အခ်ိန္တန္ၿပန္လာမယ္လု႕ိနားလည္ထားပံုရ၏။
ေနာက္ဆံုးဆံုးၿဖတ္ၿပီး ေနာက္တၠစီတစ္စီးနဲ႕အဲဒီကားဆီၿပန္လာ လုိအပ္တာေတြၿပန္ထုတ္. အဲဒီကားက offer ေပးၿပန္္တယ္။ သူအေရွ႕ကဆြဲေပးမယ္ အေနာက္က ေမာင္းဘုိ႕. ေနပါေစေလ ေတာ႕ဆုိၿပီး နေမ်ာေမ်ာနဲ႕ၿပန္လာတယ္ ငါ႕ကားေလးေတာ႕မနက္ႀကရင္ ရ်ိပါေတာ႕မလားလုိ႕ႀကံဖန္စိတ္ပူမိေနေသးတယ္။ ေဟာ္တယ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ကုိကုိက လမ္းေလ်ာက္ရင္းေစာင္႕ေနတယ္ သနားပါတယ္။ သူ႕ဖံုးပိတ္ထားတာ သူေမ႕ေနတယ္။ သူ႕ေဟာ္တယ္ဖံုးကုိလည္းေရာက္ေရာက္ခ်ငး္ညၿဖစ္တဲ႕ကုိယ္က နံပါတ္မယူထားမိေသးေတာ႕ communication ေတြအားလံုးေအာက္ကုန္တယ္။
အဲဒါနဲ႕ အက်ီိဳးအေႀကာငး္ရွငး္ၿပေတာ႕ ဒါဆုိ ကားသြားဆြဲတာေပါ႕ ဆုိၿပီး ဘာလုိ႕မေမာငး္ရဲရတာလဲ ဆုိၿပီးအဆူခံရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ဘဲ အံႀကိတ္ၿပီး ေမာငး္ရတယ္။ တကၠဏီက အေ၇ွ႕ကဆြဲ ကုိယ္က အေနာက္က ေမာငး္ .. ဘာမွ ေႀကာက္စရာမရွိဘူးဆုိေပမဲ႕အသည္းယားတာဘဲ။ ကားကလဲေပါ႕လုိက္တာ. နဲနဲေေလးဆြဲရံုနဲ႕ေၿပးေၿပးသြားတာ ဘရိတ္ထိန္းထားရတယ။္ ေရွ႕ကားကိုလဲ ဝင္တုိက္မိမွာ စိုးေတာ႕ေယာင္ေယာင္ၿပီးဘရိတ္ႀကီးနင္းနငး္ထားတာ သဴ႕ကားကုိ ဆြဲထားသလိုဘဲ တံုန္႕ေအာင္လုပ္ေနမိတယ္။ သူ႕ကားကုိဝင္တုိက္မိမွာစိုးလို႕ ခပ္ေစာငး္ေစာငး္လဲ လုိက္ေသးတယ္။ တည္႕တည္႕လုိက္ပါ. တည္႕တည္႕လုိက္မွ တည္႕တည္႕ဆြဲလုိ႕ရမွာေပါ႕ လုိ႕တၠစီ ဆရာကဆူတယ္။ ကိုကုိဘာလုိ႕မေမာင္းလဲဆုိေတာ႕အစတည္း က သူသိတ္ေမာငး္ေလ႕မရွိဘူး အားႀကီးစိတ္ဆတ္တယ္။ တစ္ခုခုဆုိ စိတ္တုိတာကအရင္ ကုိယ္ကဘဲေခ်ာ႕လြန္းလုိ႕လားမသိ.။
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ဝပ္ေလ်ာ႕နားကိုေရာက္သြားတယ။္ ဒီအတုိင္းဘဲကားထုိးထားခဲ႕ၿပီး အဲသည္တကၠစီနဲ႕ဘဲ ၿပန္လာတယ္။ မနက္သံုးနာရီထုိးသြားတယ္။ ကားခစုစု ေပါင္းသံဳးေသာငး္ေလာက္ရွင္းလုိက္ရတယ္။