ၿပီးခဲ႕တဲ႕ရက္ပိုင္းက ရန္ကုန္သြားတယ။္ သြားခ်င္လြန္းလို႕ေတာ႕မဟုတ္ဘူး။ ရန္ကုန္သူက ရန္ကုန္သြားရမွာဘဲ. ကုိယ္ၿမန္မာနုိင္ငံသားက ၿမန္မာနုိင္ငံကုိသြားရမွာဘဲ.။ အလုပ္ရွိသည္မရွိသည္ၿဖစ္ေစ. မိဘ ရွိေတာ႕သည္ မရွိသည္ၿဖစ္ေစ. သြားရမွာဘဲ။ ကုိယ္တို႕က တခ်ိန္မွာ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ရမွာဘဲ။ အဲဒီအခါမွာ ၿမန္မာၿပည္နဲ႕ သိတ္ၿပီးအဆက္မသြယ္ မၿပတ္သြားဘဳိ႕အတြက္ အခုကတည္းက အားရင္ အားသလို ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ဘုိ႕အတြက္ လုိတယ္။ အဲဒီအတြက္ ၿပန္ပါတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ႕သိတ္ရွည္ရွည္မေရးေတာ႕ဘူးလို႕ ဆံုးၿဖတ္ပါတယ္။ ေရးခ်င္တာေလာက္ဘဲ ေရးပါေတာ႕မယ။္
ရန္ကုန္ကုိဘာလို႕ၿပန္ေနသလဲ။ ၿပန္ခ်င္လို႕ၿပန္ပါတယ္။ ဘာလုပ္စရာရွိသလဲေမးရင္ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိပါဘူး. ရန္ကုန္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ အထိအေတြ႕ကိုလုိခ်င္လုိ႕ၿပန္ပါတယ။္ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိရင္ေတာင္ ကုိယ္႕လူမ်ိဴးေတြ ရဲ႕စကားသံကုိအားရပါးရနားေထာင္ခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ္တစ္သက္လံုးစားခဲ႕တဲ႕ စားစရာေတြ ကုိစားခ်င္လို႕ၿပန္ပါတယ္။
သြားတဲ႕ေန႕က မေက်မခ်မး္ၿဖစ္မိတာကေတာ႕ အေစာၿကီး check in လုပ္တာမွာ ေနာက္ဆံုးခံု ကုိေပးလုိက္တာဘဲ။ ကိုယ္ကေတာ႕ ဘယ္သိမလဲ.. ေပ်ာ္ေနတာ ေပါ႕။ေၿပာလုိက္ေသးတယ္။ window seat ေနာ္ဆုိေတာ႕ အုိေကတဲ႕ ၀င္းဒုိးဆိ ေပးလုိက္ပါ တယ္တဲ႕ ဆုိေတာ႕ေက်နပ္သြားေသးတယ။္ သြားထုိင္ႀကည္႕လုိက္ေတာ႕မွ သိတယ္။ ဘယ္ကလာ ၀င္းဒုိးဆိကေတာ႕ဆိပါရဲ႕ . ။ ထုိင္ခံုက ဘိတ္ဆံုးခံုဘဲ။ နံပါတ္ကေလး မွတ္ထားပါ. ၂ရ.။ အေနာက္မွာ toilet ဘဲရွိေတာ႕တယ္။ ခံုက လွန္လုိ႕လဲမရဘူး. မတ္မတ္ၿကီး။ ေညာင္းလုိက္တာ. ေတာက္ေလ်ာက္။ေတာ္ေသးရဲ႕ အလယ္ံခံုလူလြတ္ေပလို႕။ အဲသလိုဆုိေတာ႕ ေရဆဲြခ်သံကုိေတာက္ေလ်ာက္နားေထာင္သြားရတာေပါ႕။ လူေတြကလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိရင္ အေညာငး္ေၿပထလမ္းေလ်ာက္ရင္းနဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ ႀကတယ္ထင္ပါရဲ႕။တန္းေတာင္စီရေသးတယ္။ အၿပန္က်ေတာ႕ ခံုနံပါတ္ ၁၅ ။ အဲဒီက တည္းက သံသယေတာ႕ရွိသား။ ေတာင္ပံဘဲၿဖစ္ရမယ္လုိ႕ ။ အေတြ႕အႀကံဳရွိတယ္ေလ။ ခံုန႔ပါတ္ ၁ရ ကို ရဘူူးတယ္။ အဲဒါလည္းေတာင္ပံဘဲၿမင္ရတယ္ထင္တယ္။ ။ ေအာက္ကုိငံဳ႕ႀကည႕္လို႕မရဘူး။ ကုိယ္ရဲဥပဓိရဳပ္ကခန္႕ၿငားတဲ႕အခါ္ ရလိုက္တဲ႕ခံုေတြ က ဘိတ္ဆံုးခံုတို႕.. ေလယဥ္ေတာင္ပံဘဲၿမင္ရတဲ႕ ေနရာတု႕ိ အဲသလို မ်ဳိးေတြဘဲရတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါလည္းမဟုတ္. နစ္ခါလည္းမဟုတ္။
လြမ္းစရာေလးေၿပာရရင္ အဲဒိီေန႕ က ရန္ကုန္ ကုိအ၀င္မွာ နာမည္ႀကီး ဘေလာ႕ဂါ အေပါက္ဆုိးဆုိးရုပ္ဆုိးဆုိးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႕ပါတယ္။ ကုိယ္က အ၀င္. သူက အၿပန္ေပါ႕။ မွန္ကေလးၿခားတယ္။ ေခၚရေကာင္းနုိးမေကာငး္နုိး. သဴကုိႀကည္႕ၿပီး နစ္မိနစ္ေလာက္စဥ္းစားေနေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးမေခၚခဲ႕မေတာ႕ဘူး။ သူကေတာ႕ သိလုိ္က္မွာမဟုတ္ဘူး. ။ ကိုယ္႕မွာေတာ႕ ၀မ္းနညး္ေနမိေသးတယ္။ စကားေၿပာ လို႕လည္းမရဘူးေလ. မွန္ေတြကၿခားေနတယ္။
၀မ္းနည္းမိတာကို မုန႕္ဟင္းခါးနဲ႕အီႀကာေကြးနဲ႕ ေၿဖလုိက္ပါတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ႕သိတ္ရွည္ရွည္မေရးေတာ႕ဘူးလို႕ ဆံုးၿဖတ္ပါတယ္။ ေရးခ်င္တာေလာက္ဘဲ ေရးပါေတာ႕မယ။္
ရန္ကုန္ကုိဘာလို႕ၿပန္ေနသလဲ။ ၿပန္ခ်င္လို႕ၿပန္ပါတယ္။ ဘာလုပ္စရာရွိသလဲေမးရင္ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိပါဘူး. ရန္ကုန္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ အထိအေတြ႕ကိုလုိခ်င္လုိ႕ၿပန္ပါတယ။္ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိရင္ေတာင္ ကုိယ္႕လူမ်ိဴးေတြ ရဲ႕စကားသံကုိအားရပါးရနားေထာင္ခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ္တစ္သက္လံုးစားခဲ႕တဲ႕ စားစရာေတြ ကုိစားခ်င္လို႕ၿပန္ပါတယ္။
သြားတဲ႕ေန႕က မေက်မခ်မး္ၿဖစ္မိတာကေတာ႕ အေစာၿကီး check in လုပ္တာမွာ ေနာက္ဆံုးခံု ကုိေပးလုိက္တာဘဲ။ ကိုယ္ကေတာ႕ ဘယ္သိမလဲ.. ေပ်ာ္ေနတာ ေပါ႕။ေၿပာလုိက္ေသးတယ္။ window seat ေနာ္ဆုိေတာ႕ အုိေကတဲ႕ ၀င္းဒုိးဆိ ေပးလုိက္ပါ တယ္တဲ႕ ဆုိေတာ႕ေက်နပ္သြားေသးတယ။္ သြားထုိင္ႀကည္႕လုိက္ေတာ႕မွ သိတယ္။ ဘယ္ကလာ ၀င္းဒုိးဆိကေတာ႕ဆိပါရဲ႕ . ။ ထုိင္ခံုက ဘိတ္ဆံုးခံုဘဲ။ နံပါတ္ကေလး မွတ္ထားပါ. ၂ရ.။ အေနာက္မွာ toilet ဘဲရွိေတာ႕တယ္။ ခံုက လွန္လုိ႕လဲမရဘူး. မတ္မတ္ၿကီး။ ေညာင္းလုိက္တာ. ေတာက္ေလ်ာက္။ေတာ္ေသးရဲ႕ အလယ္ံခံုလူလြတ္ေပလို႕။ အဲသလိုဆုိေတာ႕ ေရဆဲြခ်သံကုိေတာက္ေလ်ာက္နားေထာင္သြားရတာေပါ႕။ လူေတြကလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိရင္ အေညာငး္ေၿပထလမ္းေလ်ာက္ရင္းနဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ ႀကတယ္ထင္ပါရဲ႕။တန္းေတာင္စီရေသးတယ္။ အၿပန္က်ေတာ႕ ခံုနံပါတ္ ၁၅ ။ အဲဒီက တည္းက သံသယေတာ႕ရွိသား။ ေတာင္ပံဘဲၿဖစ္ရမယ္လုိ႕ ။ အေတြ႕အႀကံဳရွိတယ္ေလ။ ခံုန႔ပါတ္ ၁ရ ကို ရဘူူးတယ္။ အဲဒါလည္းေတာင္ပံဘဲၿမင္ရတယ္ထင္တယ္။ ။ ေအာက္ကုိငံဳ႕ႀကည႕္လို႕မရဘူး။ ကုိယ္ရဲဥပဓိရဳပ္ကခန္႕ၿငားတဲ႕အခါ္ ရလိုက္တဲ႕ခံုေတြ က ဘိတ္ဆံုးခံုတို႕.. ေလယဥ္ေတာင္ပံဘဲၿမင္ရတဲ႕ ေနရာတု႕ိ အဲသလို မ်ဳိးေတြဘဲရတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါလည္းမဟုတ္. နစ္ခါလည္းမဟုတ္။
လြမ္းစရာေလးေၿပာရရင္ အဲဒိီေန႕ က ရန္ကုန္ ကုိအ၀င္မွာ နာမည္ႀကီး ဘေလာ႕ဂါ အေပါက္ဆုိးဆုိးရုပ္ဆုိးဆုိးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႕ပါတယ္။ ကုိယ္က အ၀င္. သူက အၿပန္ေပါ႕။ မွန္ကေလးၿခားတယ္။ ေခၚရေကာင္းနုိးမေကာငး္နုိး. သဴကုိႀကည္႕ၿပီး နစ္မိနစ္ေလာက္စဥ္းစားေနေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးမေခၚခဲ႕မေတာ႕ဘူး။ သူကေတာ႕ သိလုိ္က္မွာမဟုတ္ဘူး. ။ ကိုယ္႕မွာေတာ႕ ၀မ္းနညး္ေနမိေသးတယ္။ စကားေၿပာ လို႕လည္းမရဘူးေလ. မွန္ေတြကၿခားေနတယ္။
၀မ္းနည္းမိတာကို မုန႕္ဟင္းခါးနဲ႕အီႀကာေကြးနဲ႕ ေၿဖလုိက္ပါတယ္။
29 comments:
ဘာေၾကာင္႔သြားလဲ သိသလိုလုိပဲ.အဟဲ စုံေထာက္ႀကီး လုပ္သြားတယ္
mm
ပိုက္ပိုက္ေပါေတာ့ ခဏ ခဏ ျပန္လည္ႏိုင္တာေပါ့ မမ ရယ္...အားက်လိုက္တာေနာ္။ ဒီတစ္ခါေတာ႕သိတ္ရွည္ရွည္မေရးေတာ႕ဘူးဆိုလိုိ႔ ၀မ္းနည္းမိတယ္..။ေရးပါ..မ်ားမ်ားေရးပါ။ ဖတ္ဖို႔ အျမဲအဆင္သင့္ရိွတဲ့ စာဖတ္သူပါ......
"ရန္ကုန္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ အထိအေတြ႕ကိုလုိခ်င္လုိ႕ၿပန္ပါတယ။္ "
အဲဒီ ရန္ကုန္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ထဲမွာ တီဘီ ေငြ႕ တို႕၊တုတ္ေကြးေငြ႕ တို႕ေရာပါေသးလား ငွင္.
ျပန္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ အားက်တယ္။ အဲ့ဒိမုန္းဟင္းခါးကလည္း စားေကာင္းမယ့္ပံုပဲေနာ္။ သေရေတာင္က်တယ္။ အဟိ ငတ္ႀကီးက်တာ။
ခင္မင္လွ်က္
ညီမေလးပါးလံုး
ျပန္ခါနီး ခုံနံပါတ္ေတြေမးဦးမယ္ေနာ္။ ဘယ္နားကအေတာင္ပံလည္းဘယ္နားက တိြဳင္းလက္လည္းဆိုတာကုိေပါ့။ အဟိ ဒါမွျပန္ရင္သက္ေသာင့္သက္သာရွိမွာ။
မုန္႔ဟင္းခါးေလးစားခ်င္တယ္...
အခ်ိန္လဲေပးနိုင္..
ပိုက္ပိုက္လဲအဆင္ေျပရင္ ...
နွစ္တိုင္းျပန္သင့္ပါတယ္...
Xထံု
မွန္လိုက္ေလ အန္တီကြန္။
တစ္ေန႔တစ္ခ်ိန္ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ၾကမွာပဲ ဆိုတဲ့ စကားက ရင္ထဲထိသြားတယ္။ အေနာ္ေၿပာခ်င္တာလဲ အဲဒါမ်ိဳးပဲ။
ခံစားခ်က္ၿခင္းတူကုန္ၿပီ။
ခမမ
ဒီေန့ေတာ့ ဒီမုန့္ဟင္းခါးပန္းကန္ၾကီး မ်က္စိထဲကထြက္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး..
လြမ္းစရာေလးထဲမွာ ေလယာဥ္ေပၚမတက္ခင္ ဘေလာ့ဂါႏွစ္ေယာက္နဲ့ ဖုန္းေျပာခဲ့ေသးတယ္ ဆိုတာေရာ မပါဘူးလားငွင္..
ၿပန္ေတာင္သတိရသြားၿပီ စားခဲ့တဲ့မုန္႔ဟင္းခါးကို။
မမ ခဏခဏျပန္ေနတယ္..
အားက်ေအာင္လုပ္ေနပါလားေနာ္...
သိပ္ရွည္ရွည္မေရးဘူးမလုပ္ပါနဲ႔
ေရးပါ ေရးပါ
ဒီကရန္ကုန္သူလဲ ရန္ကုန္မျပန္နုိင္ေသးေတာ့ ျပန္နုိင္တဲ့သူဆီက အေငြ႔အသက္ေလးေတြ မွ်ေ၀ခံစားပါရေစ..
း((
အရီးကြမ္း
ရန္ကုန္ၿပန္လိုက္ စလံုးလာလိုက္နဲ့
ေမ့ေလ်ာ့ၿပီးေတာ့
ေတာ္ၾကာ ကားလမ္းကူးရင္
ၿပႆနာတက္ေနဦးမယ္
ဘယ္ညာ မွားမွာဆိုးလို ့
း))
အယ္..ျမိဳးက ဘေလာဂါ၂ေယာက္တဲ့..
သူတို႔၂ေယာက္ပဲထည့္ေျပာေနတယ္..
ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေမ့ပစ္ထားတယ္..
ေအးေလ..သူတို႔လို စလံုးကမွ မဟုတ္တာကို..
မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ ျပန္သြားသည္..။။
Xထံု
အင္းးး ၀မ္းနဲတာေလးကုိ အဲ့လုိ ေျဖလုိက္ေတာ့ ၀မ္းမ်ားသြားတာေပါ့ေနာ့္ အဟီးးးးးးး ေျဖပုံေလး ၾကိဳက္ပါ့
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
မ်ားက ဘေလာ့ဂါမွ မဟုတ္တာကို..
ထည့္ေျပာရမဲ့စာရင္းထဲမွာ မပါပါဘူးေလ.. :(
တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ေတာ.ၿမန္မာၿပည္ၿပန္မွာပဲ
အသက္၅၀ ေလာက္ၾကရင္ ေမၿမိဳ. ဒါမွမဟုတ္ေတာင္ၾကီးဘက္မွာ ၿခံဝယ္ၿပီးေအးေဆးေနမယ္(တရားမရွိတာေၿပာပါတယ္ အဲဒီေလာက္အထိ ခံၿခင္မွခံမွာကို.. ဟိဟိ )ခုေတာ.ၿမန္မာၿပည္နဲ.ေဝးေဝးမွာၾကိုးစားလိုက္အံုးမယ္
"နာမည္ႀကီး ဘေလာ႕ဂါ အေပါက္ဆုိးဆုိးရုပ္ဆုိးဆုိး ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္"
ဘယ္သူလဲမသိ? @_@
ဟား..ဟား..ဟား...
ေလယာဥ္စီးရင္း.....
ေရတံခြန္က ေရက်သံကိုပါ နားစြင့္သြားတယ္..
ရုပ္ဆိုးဆုိး ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္.. းP
ခင္မင္စြာျဖင့္
စည္သူ။
မုန့္ဟင္းခါးခ်ားခ်င္တယ္...
တီေခအိုအမ္...ေနာက္တစ္ခါခ်က္စားရင္
ေခၚလိုက္ေနာ္...ဟီး
အ႐ုပ္ဆိုးဆုိးဘေလာ့ဂါ ဆိုတာ မဟုတ္မွလြဲေရာ ဟို ဂ်ဴလုိင္လမွာ ရက္နဲ႔လ ဂဏန္းတူ ေမြးတယ္ဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္လားဟင္။ ဘေလာ့ဂါ လူၾကမ္းမင္းသားဆုေတာင္ ရလုိက္ပါေသးေရာ။ ဟုတ္လားဟင္ ???
(ဒါနဲ႔ မမ ရန္ကုန္ျပန္တာ တကယ္ေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ေနတယ္ ထင္တာ။ မမက တကယ္ပဲ လူေ႐ြးၿပီး ေျပာသြားတာေပါ့ေနာ္။ ခ်စ္တဲ့လူေတြပဲ ေျပာသြားတာေပါ့။ မခ်စ္တဲ့လူေတြက် ေျပာမသြားဘူးေပါ့။ သိလုိက္ပါၿပီ။)
၀မ္းနည္းတာကို ေျဖနည္းေတာ့ ႀကိဳက္တယ္၊အီႀကာေကြးပါ
ထည္႕ျပီးအလြမ္းေျဖတာကိုးေနာ္၊ ဆန္းသစ္ပါေပတယ္ ၊
ကိုမဆလာအတြက္ေရာ ဘာပါလာေသးလဲ
အဲဒီ အေပါက္ဆိုးဆုိး ဘေလာ္ဂါကို က်ေတာ္ ေျပာလုိက္မယ္ အင္း ဘေလာ္ဂါလူၾကမ္းဘြဲ႕ေပးမယ္ဆိုပဲ.. အရီးတားတို႔ကေတာ့ လုပ္တယ္။
မုန္းဟင္းခါး စားခ်င္သဗ်.. က်ေတာ္ ၾကိဳက္တာကေတာ့ လွည္းတန္းေစ်း ေရွ႕က ေရႊဆိုင္ေဘး လမ္းၾကားက ဟန္ညႊန္ မုန္႔ဟင္းခါး စားခ်င္တယ္ဗ်ာ က်န္တာေတာ့ ပါးစပ္ထဲ သိပ္မေတြ႕ဘူး
ဝမ္းနည္းတာကို အစားအေသာက္နဲ႔ ေၿဖလို႔ရတယ္? ေကာင္းလိုက္တာ...မွတ္ထားမယ္ း)
အားက်တယ္ဗ်ာ
ရန္ကုန္ ခဏခဏျပန္ေနတာ....
ေသခ်ာတာေပါ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မလိုဘူးအစ္မ ျပန္သာျပန္..ျပန္ပါေရႊဟသၤာေရ..(အဲ မွားတြားပီ သီခ်င္းနဲ႕)
“နာမည္ႀကီး ဘေလာ႕ဂါ အေပါက္ဆုိးဆုိးရုပ္ဆုိးဆုိးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္”
ဆိုတာ ဘယ္သူလဲဟင္..။
ျပန္လဲ ျပန္ ေရးလဲ ေရးပါ မမရယ္၊ မျပန္နိုင္ေသးေတာ့ အလြမ္းေျပတာေပါ့၊ ေရးပါေနာ္
'' ကုိယ္႕လူမ်ိဴးေတြ ရဲ႕စကားသံကုိအားရပါးရနားေထာင္ခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ္တစ္သက္လံုးစားခဲ႕တဲ႕ စားစရာေတြ ကုိစားခ်င္လို႕ၿပန္ပါတယ္။''
အေပါက္ဆုိးဆုိး ရုပ္ဆုိးဆုိး တဲ့၊ ကုိဘ မ်ားလားလုိ႔.. ေကာင္ေလးဆုိတာနဲ႔ မဟုတ္နုိင္ေလာက္ပါဘူးလုိ႔
အဟတ္
မ်ားတုိ ့က မျပန္နုိင္ေတာ့ ျပန္တဲ့သူ ေရးတာေလးပဲ ေစာင့္ဖတ္ေနရတာ ဒီလို မျကည္စားပါနဲ ့ ၀မ္းနည္းလြန္းလို ့
ဝမ္းနည္းတာကို မုန္႔ဟင္းခါး၊ ငရုပ္သီးမွဳန္႕ မ်ားမ်ားနဲ႕ ေျဖလိုက္ေတာ့ ဝမ္းမ်ားသြားေရာ.. ဗိုက္ပါနာသြားတယ္ မဟုတ္လား မမ ...
sdl
္မုန္႕ဟင္းခါး ေတာ္ေတာ္စားခ်င္သြားတယ္ .. :D
မမနဲ႔အတူ လိုက္သြားခ်င္လိုက္တာ...
(အခုမွ စာအေၾကြးေတြ စုလာဖတ္ရတယ္ မမေရ..ခြင္႔လႊတ္..)
Post a Comment