မမခင္ဦးေရ..ေကာင္းေသာညေလးပါ...ဒီေန႔ ထီထိုးရမယ္... ဟဲဟဲ...ပထမဆံု မင့္ခြင့္ရလို႔.. ဟီးဟီး... :P
:-) ဟုတ္ပ
အင္းေလး..... (နားမလည္ဘူးေျပာတာ :P )
i think idiots blocking remaining seats in the pic. rarely see in London.
မမ အတြင္းခံုေတြ ၀င္မထိုင္ဘဲ ထြက္ရလြယ္ေအာင္ ထိုင္ခ်င္ၾကတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ပဲၾကည့္တဲ့ လူ႔မေနာကို ေျပာတာလား ဟင္။
လူေတြက ေရြးခ်ယ္ခြင့္ဆုိတာ ရွိရင္ အလကားရတာေတာင္ အဲဒီထဲက အေကာင္းဆံုးဆုိတာကိုပဲ ေရြးမိၾကတတ္တာ သဘာ၀ပါပဲ။
ဘာဂ်ီးတုန္း ဂ်ီးေဒၚ.....။
ေကာင္းပါ႔။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဤအရာကို လူဟုေခၚသည္။
သေဘာေပါက္သလိုေတာ့ရိွသား ဟဲဟဲ မေပါက္ဘူးေျပာရင္ ထံုျပီးရင္ထံုျဖစ္မွာစိုးလို ့။လင္းထံု
နိနိန႔ဲ ထိုင္းအဲယားေ၀း ေျပာတ့ဲ အတိုင္းပဲ...။
ဟယ္ ျပတင္းေပါက္နားကခုံကုိ ပုိႀကိဳက္တာ။ ေလာကႀကီး ဘာေတြျဖစ္။
လူအမ်ားစုက အဲလိုပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕... ဒါနဲ႕ပဲ ကမၻာၾကီး ၂၃ ႏွစ္ပိုင္းတပိုင္း ဒီဂရီ ေစာင္းသြားတာေနမွာ ...က်ိန္းေသတာကေတာ့ မခင္ဦးေမက လူအမ်ားထဲက တေယာက္ မဟုတ္ဘူး... လူအနည္းထဲက တေယာက္... (ေျမွာက္ေျပာသြားတယ္ ... း)
ထိုင္စရာ ခံုမရွိေတာ့ရင္ေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ ့ တဆိတ္ေလာက္ဆိုၿပီး အတြင္းခံုမွာ ၀င္ထိုင္မွာပဲ။ အမ်ားၿပည္သူစီးဖို ့ထားတာပဲဗ်ာ တစ္ခံုတန္းလံုး တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ခ်င္လို ့ေတာ့ ဘယ္ရပါ့မလဲ။ တားတားတို ့ အမ္းမားက ဒီလိုဟုတ္ဘူး သိၿပီးသား ဟုတ္တယ္ဟုတ္ :P
မမေရ.. တိုက္ဆိုင္တယ္ဂ်...အဲဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျဖစ္ ေနတာ../အရင္တစ္ပတ္ကည ၁၁နာရီခြဲ ေလာက္ၾကီး 106 စီးျပန္လာေတာ့ လူေတြက်ပ္သိပ္ေနတာကို ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အေပါက္ပိတ္ထိုင္ေနတယ္။ သူ႕နားမွာ သာမီးတို႕ အပါအ၀င္ရပ္စီးေနတဲ့ လူေတြ အမ်ားၾကီး၊ ..။ ကုလား ၀၀ၾကီး တစ္ေယာက္ တက္လာျပီး အိတ္စ္က်ဳမီ ဆိုျပီး ေကာင္မေလးေဘး ျပတင္းေပါက္ခံုကို ၀င္တိုးထိုင္တယ္။ စိတ္ပုတ္လို႕ ကုလား ၀၀ၾကီးနဲ႕ တြဲထိုင္ရတယ္ဆိုျပီး ၂ ေယာက္သား တိုးတိုး ေျပာရယ္ရတာေပါ့။ (က်ယ္က်ယ္ေျပာျပန္ရင္ မထင္မွတ္ပဲ ျမန္မာျဖစ္ေနမွာစိုးလို႕)..:P:P..
အျမင္က်ယ္က်ယ္ ကို မ်က္လံုး ေမွးေမွးနဲ႕ ျဖည္းျဖည္းပဲ ၾကည့္သြားတယ္ မမဂိြ ၊၊ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ၊၊
ဒီလုိေခ်ာင္တဲ့ ဘတ္စ္ကားမ်ိဳး ရန္ကုန္မွာ ေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ၂ ဆပုိေပးရလည္း ခံုမရပါဘူး။ အထူးကားေတြလည္း မွတ္တပ္ရပ္ရတာက မ်ားပါတယ္။ http://winzaw-mdy.blogspot.com
ဒါက ဒီလိုရွိတယ္ မမရဲ ့... သူတို ့က အထာနဲ ့...ဒီမွာ ကေလးေတြကို ငယ္ကထဲက ေက်ာင္းမွာ သင္ထားတာရွိတယ္။ ဘတ္စ္ေတြမွာ ထိုင္ရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အျပင္ဖက္ မွာပဲထိုင္ဖို ့ သင္ထားတယ္။ ရဲစခန္းက ထုတ္တဲ့ စာေစာင္တြမွာလဲ ဒီလိုဘဲ ေရးထားတယ္...။ တခုခုဆိုရင္ အလြယ္တကူ ေရွာင္ရွားႏိုင္ေအာင္လို ့တဲ့။အတြင္းဖက္မွာထိုင္ရင္ တိတ္တိတ္ ဓါးေထာက္ၿပီး လုတာမ်ိဳး ျဖစ္မွာစိုးသတဲ့...။ တမ်ိဳးေတာ့ တမ်ိဳးၾကီးေတြပါဘဲ...
အထဲမွာထုိင္ေတာ့ ထြက္ရခက္လို႕ ထင္တယ္ခင္ဗ်
လူသားဆန္တဲ့လူေတြကိုေလးစားပါတယ္
အဲဒါမ်ိဳး အျမဲၾကံဳရပါတယ္။ အရင္ေရာက္တဲ့လူက အဝင္အထြက္ ခက္မွာစိုးလို႔ အဝမွာ ေရြးထိုင္ၾကပါတယ္(ေနာက္လူက တိုးဝင္ရမွာအားနာျပီး မထိုင္ေတာ့လဲ သူတစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထိုင္ရမယ္) ခက္တာက ေနာက္လူလာေတာ့ သူ႔ကို တိုးေဝွ႔ျပီး ဝင္ထိုင္ဖို႔ အားနာၾကေတာ့ မထိုင္ျဖစ္ၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ဘဲ ထိုင္ခံုေတြအလကားျဖစ္ကုန္ေတာ့တာဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဆို အားၾကီးစိတ္ဆိုးတယ္။ အဲဒါမ်ိဳး။ ဒါေပမယ့္ တိုးေဝွ႔ျပီးေတာ့ ဝင္မထိုင္ျဖစ္ေသးဘူး ခုထိ။ ဒီလိုဘဲ ၾကည့္ေနလုိက္ရတာဘဲ။
၁၆ႏွစ္အရြယ္ျဖစ္ေစ၊ အသက္ႏွစ္၁၀၀အရြယ္ျဖစ္ေစ အခ်စ္တန္ဖိုးကို ခံစားနားလည္တတ္တာ လူသားေတြရဲ႕သဘာ၀ပါ။ အခ်စ္တန္ဖိုးကိုဘယ္လိုလက္ခံနားလည္ၾကပံုခ်င္းတာ ကြာၾကတာပါ။ အခ်စ္တန္ဖိုးကို လူေတြကအမိ်ဳးမ်ိဳးလက္ခံထားတတ္တယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္ရ၊ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲရ ျဖစ္ခဲ႔ၾကတာလည္း လူသားအားလံုးပါပဲ။ အခ်စ္ကို ကိုယ္႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈအေနနဲ႔ လက္ခံတတ္သူရိွသလို ဘာမွမသိ ဘာမွနားမလည္လိုက္ပဲ လက္ခံလိုက္မိသူေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ။ အခ်ိဳ႕က စမ္းသပ္ခ်င္တဲ႔သေဘာနဲ႔စမ္းၾကည္႔ၾကတာပါ။ အခ်ိဳ႕က တဏွာ၊ကာမဂုဏ္ရဖို႔အတြက္ အဓိကထားႀကံဖန္ၾကတယ္။ အေျပာခ်ိဳခ်ိဳ အကိုင္အတြယ္နပ္နပ္နဲ႔ အခ်ိန္အခါအခြင္႔အေရး ေစာင့္ၾကည္႔ၿပီး အၿငိတြယ္ခ်စ္ျပတတ္တယ္။ ေက်ာရရံုတင္မက ေငြေၾကးပါ ခ်ဴစားသူေတြလည္း ပါလာတယ္။ အခ်စ္ကိုမသိနားမလည္ေသးသူေတြ ခံရတာ အမ်ားဆံုးပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔အမ်ားစုဟာ သူခ်စ္မိတဲ႔အတြက္ ေနာင္တမရတတ္ၾကဘူး။ ပိုလို႔ေတာင္ တန္ဖိုးထားလက္ခံခြင့္လႊတ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါက သူတို႔ရဲ႔ အခ်စ္အေပၚလက္ခံတန္ဖိုးထားနားလည္မႈပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အရသာေတြၿပီး ထပ္တလဲလဲ ခံစားၾကည္႔ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔မွာလည္းအခ်စ္တန္ဖိုးရိွၾကတာပဲ။ ဒါကို လူအမ်ားစုက နားလည္လက္ခံမႈမရိွဘူး။ ပ်က္စီးေနသူ၊ရြသူ၊ လင္ဆာေနသူ၊ ဖာေကာင္စသည္ျဖင္႔ ပစ္ပယ္ထားတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီလိုလူမ်ိဳးရဲ႕အခ်စ္ကိုခံရတဲ႔သူေတြ နားမလည္တာမ်ားတယ္။ ဒါလည္းသူ႔အျပစ္နဲ႔သူပါ။ သူတို႔က ျမာေပြတာကို။သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ကိုက အမ်ိဳးမိ်ဳးေျပာင္းခံစားခ်င္ၾကတာကို။ ေငြေၾကးျပည္႔စံုၿပီး ဘ၀အဆင္ေျပေနသူအမ်ားစုကေတာ႔ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ စြန္႔စားမႈဆန္ဆန္အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထား ေတာင္းတတတ္ၾကတယ္။ ရၾကတာမ်ားပါတယ္။ အခ်ိန္ေကာေငြေကာ လူေကာအသံုးခ်ႏိုင္တာေတာင္မွ တခါတေလ အဆင္မေျပမႈေလးေတြ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါမွလည္းသူတို႔အတြက္ အခ်စ္ဟာတန္ဖိုးပိုႀကီးတာေပါ့။ ဆင္းရဲတဲ႔သူေတြကေတာ့ နီးစပ္ရာ အခ်စ္၊ အားကိုးခ်စ္၊ မထူးခ်စ္ နဲ႔အမ်ားဆံုးႀကံဳတတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕အခ်စ္တန္ဖိုးကလည္း ခ်မ္းသာသူေတြေအာက္မေလွ်ာ့ပါဘူး။ ပညာတတ္သူေတြကလည္း သူတို႔တန္ဖိုးထားတဲ႔အခ်စ္ရိွသလို ပညာမတတ္သူေတြမွာလည္း သူတို႔တန္ဖိုးထားတဲ႔အခ်စ္ကိုယ္စီရိွၾကတာပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အခ်စ္ရွာရာမွာ နားလည္မႈရွိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ႔အခ်စ္ကိုရွာၾကဖို႔ အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ လူ႔ဘ၀သက္တမ္းက တိုတိုေလးပါ။ တတ္ႏိုင္လွ်င္ ကိုယ္ႀကိဳက္သူကိုရွာၿပီးခ်စ္ၾကပါ။ မရရင္လည္းစိတ္ညစ္မေနပါနဲ႔။ ကိုယ္႔အေပၚနားလည္ေပးႏိုင္သူကို ရွာၿပီးခ်စ္ၾကပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဖို႔ကအဓိကပါ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔ကိုလည္းခ်စ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္းခ်စ္၊ ထပ္တစ္ေယာက္ေတြ႔လည္း ခ်စ္တတ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တဲ႔စိတ္မ်ိဳးမထားပါနဲ႔။ အခ်စ္ဟာ ခြဲေ၀လို႔မရပါဘူး။အခ်စ္ဆံုးကိုေရြးခ်ယ္ၿပီး တသမတ္တည္းခ်စ္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကပါ။ မွားပါတယ္၊ခြင္႔လႊတ္ပါ ခ်စ္သူရယ္လို႔ ေတာင္းပန္ရမည္႔အစား အစကတည္းက တစ္ေယာက္တည္းကို တသမတ္တည္းခ်စ္ပါ။ ကိုယ္႔ကိုမခ်စ္ႏိုင္သူကို အတင္းအၾကပ္ခ်စ္ေအာင္မလုပ္မိပါနဲ႔။ အတင္းလုိက္ခ်စ္လို႔ ျပန္ခ်စ္ေကာင္းခ်စ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အတင္းမလုပ္ပါနဲ႔။ ခ်စ္ေၾကာင္းျပႏိုင္ပါတယ္။ ႀကိဳးစားၾကည္႔ႏိုင္ပါတယ္။ တဖက္သားက ျငင္းဆန္ရင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းျပန္ဆုတ္တတ္ပါ။ ကိုယ္႔အခ်စ္ကို လက္ခံနားလည္ေပးမည္႔သူကို ထပ္ရွာပါ။ ဖူးစာဆံုဖို႔ လူတိုင္းမွာအခြင္႔အေရးရိွၾကပါတယ္။ အလွမာန္တက္သူ၊ ေငြဂုဏ္မက္ေမာသူေတြအတြက္ အခ်စ္စစ္ရဖို႔ေတာ့အလြန္ခဲယဥ္းပါတယ္။ အမ်ားစုဟာ မိမိမႏွစ္သက္သူနဲ႔သာ ရၾကတာမ်ားၾကပါတယ္။ခ်စ္ေသာသူနဲ႔ေတြ႔ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာလက္တြဲႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကပါ။ နားလည္မႈတင္မကပါဘူး။ ဘ၀ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္လည္း အတူလက္တြဲႀကိဳးစားၾကပါ။ တုိးတက္ေအာင္ျမင္လည္း ကိုယ္႔လက္တြဲေဖာ္ကိုေမ႔ၿပီး မေဖာက္ျပန္မိေအာင္ ႏွစ္ဦးလံုးနားလည္မႈတည္ေဆာက္ၿပီး ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲအခ်စ္ႀကိဳးကိုလွလွပပတြယ္တတ္ေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားၾကပါ။ တစ္ဦးအခ်စ္ေလွ်ာ႔သြားတာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမိ်ဳးေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေပးထားရင္ အခ်စ္မျပယ္ပါဘူး။ အၿမဲႏွစ္ဦးလံုး အျပန္အလွန္ အခ်စ္ေတးဆိုေနရင္ အျခားသူ၀င္သီဆိုဖို႔အခြင့္မရႏိုင္ပါဘူး။ႏွစ္သစ္မွာ ခ်စ္သူေတြေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ခ်စ္ႏိုင္ပါေစ။ တန္ဖိုးထားတတ္ပါေစ။ ခ်စ္တတ္သူမ်ားလည္း မိမိအခ်စ္ကိုလက္ခံႏိုင္သူနဲ႔ေတြ႔ႏိုင္ပါေစ။ ၂၀၀၉ မွာအခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္နဲ႔ ခ်စ္တတ္သူမ်ား အၿမဲလက္တြဲႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီးနားလည္မႈေပးတတ္ၾကပါေစ။
Yes, we are :D
မမ.. ဒာတ္ပံုဘယ္ေရာက္သြားလဲ.... မွတ္မိတယ္ေနာ္.. ငွင္းငွင္း
Post a Comment
23 comments:
မမခင္ဦးေရ..
ေကာင္းေသာညေလးပါ...
ဒီေန႔ ထီထိုးရမယ္... ဟဲဟဲ...
ပထမဆံု မင့္ခြင့္ရလို႔.. ဟီးဟီး... :P
:-) ဟုတ္ပ
အင္းေလး..... (နားမလည္ဘူးေျပာတာ :P )
i think idiots blocking remaining seats in the pic. rarely see in London.
မမ အတြင္းခံုေတြ ၀င္မထိုင္ဘဲ ထြက္ရလြယ္ေအာင္ ထိုင္ခ်င္ၾကတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ပဲၾကည့္တဲ့ လူ႔မေနာကို ေျပာတာလား ဟင္။
လူေတြက ေရြးခ်ယ္ခြင့္ဆုိတာ ရွိရင္ အလကားရတာေတာင္ အဲဒီထဲက အေကာင္းဆံုးဆုိတာကိုပဲ ေရြးမိၾကတတ္တာ သဘာ၀ပါပဲ။
ဘာဂ်ီးတုန္း ဂ်ီးေဒၚ.....။
ေကာင္းပါ႔။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဤအရာကို လူဟုေခၚသည္။
သေဘာေပါက္သလိုေတာ့ရိွသား
ဟဲဟဲ မေပါက္ဘူးေျပာရင္ ထံုျပီးရင္ထံု
ျဖစ္မွာစိုးလို ့။
လင္းထံု
နိနိန႔ဲ ထိုင္းအဲယားေ၀း ေျပာတ့ဲ အတိုင္းပဲ...။
ဟယ္ ျပတင္းေပါက္နားကခုံကုိ ပုိႀကိဳက္တာ။ ေလာကႀကီး ဘာေတြျဖစ္။
လူအမ်ားစုက အဲလိုပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕... ဒါနဲ႕ပဲ ကမၻာၾကီး ၂၃ ႏွစ္ပိုင္းတပိုင္း ဒီဂရီ ေစာင္းသြားတာေနမွာ ...
က်ိန္းေသတာကေတာ့ မခင္ဦးေမက လူအမ်ားထဲက တေယာက္ မဟုတ္ဘူး... လူအနည္းထဲက တေယာက္... (ေျမွာက္ေျပာသြားတယ္ ... း)
ထိုင္စရာ ခံုမရွိေတာ့ရင္ေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ ့ တဆိတ္ေလာက္ဆိုၿပီး အတြင္းခံုမွာ ၀င္ထိုင္မွာပဲ။ အမ်ားၿပည္သူစီးဖို ့ထားတာပဲဗ်ာ တစ္ခံုတန္းလံုး တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ခ်င္လို ့ေတာ့ ဘယ္ရပါ့မလဲ။ တားတားတို ့ အမ္းမားက ဒီလိုဟုတ္ဘူး သိၿပီးသား ဟုတ္တယ္ဟုတ္ :P
မမေရ.. တိုက္ဆိုင္တယ္ဂ်...အဲဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျဖစ္ ေနတာ../အရင္တစ္ပတ္ကည ၁၁နာရီခြဲ ေလာက္ၾကီး 106 စီးျပန္လာေတာ့ လူေတြက်ပ္သိပ္ေနတာကို ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အေပါက္ပိတ္ထိုင္ေနတယ္။ သူ႕နားမွာ သာမီးတို႕ အပါအ၀င္ရပ္စီးေနတဲ့ လူေတြ အမ်ားၾကီး၊ ..။ ကုလား ၀၀ၾကီး တစ္ေယာက္ တက္လာျပီး အိတ္စ္က်ဳမီ ဆိုျပီး ေကာင္မေလးေဘး ျပတင္းေပါက္ခံုကို ၀င္တိုးထိုင္တယ္။ စိတ္ပုတ္လို႕ ကုလား ၀၀ၾကီးနဲ႕ တြဲထိုင္ရတယ္ဆိုျပီး ၂ ေယာက္သား တိုးတိုး ေျပာရယ္ရတာေပါ့။ (က်ယ္က်ယ္ေျပာျပန္ရင္ မထင္မွတ္ပဲ ျမန္မာျဖစ္ေနမွာစိုးလို႕)..:P:P..
အျမင္က်ယ္က်ယ္ ကို မ်က္လံုး ေမွးေမွးနဲ႕ ျဖည္းျဖည္းပဲ ၾကည့္သြားတယ္ မမဂိြ ၊၊ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ၊၊
ဒီလုိေခ်ာင္တဲ့ ဘတ္စ္ကားမ်ိဳး ရန္ကုန္မွာ ေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ၂ ဆပုိေပးရလည္း ခံုမရပါဘူး။ အထူးကားေတြလည္း မွတ္တပ္ရပ္ရတာက မ်ားပါတယ္။
http://winzaw-mdy.blogspot.com
ဒါက ဒီလိုရွိတယ္ မမရဲ ့... သူတို ့က အထာနဲ ့...
ဒီမွာ ကေလးေတြကို ငယ္ကထဲက ေက်ာင္းမွာ သင္ထားတာရွိတယ္။ ဘတ္စ္ေတြမွာ ထိုင္ရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အျပင္ဖက္ မွာပဲထိုင္ဖို ့ သင္ထားတယ္။ ရဲစခန္းက ထုတ္တဲ့ စာေစာင္တြမွာလဲ ဒီလိုဘဲ ေရးထားတယ္...။ တခုခုဆိုရင္ အလြယ္တကူ ေရွာင္ရွားႏိုင္ေအာင္လို ့တဲ့။
အတြင္းဖက္မွာထိုင္ရင္ တိတ္တိတ္ ဓါးေထာက္ၿပီး လုတာမ်ိဳး ျဖစ္မွာစိုးသတဲ့...။
တမ်ိဳးေတာ့ တမ်ိဳးၾကီးေတြပါဘဲ...
အထဲမွာထုိင္ေတာ့ ထြက္ရခက္လို႕ ထင္တယ္ခင္ဗ်
လူသားဆန္တဲ့လူေတြကိုေလးစားပါတယ္
အဲဒါမ်ိဳး အျမဲၾကံဳရပါတယ္။ အရင္ေရာက္တဲ့လူက အဝင္အထြက္ ခက္မွာစိုးလို႔ အဝမွာ ေရြးထိုင္ၾကပါတယ္(ေနာက္လူက တိုးဝင္ရမွာအားနာျပီး မထိုင္ေတာ့လဲ သူတစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထိုင္ရမယ္) ခက္တာက ေနာက္လူလာေတာ့ သူ႔ကို တိုးေဝွ႔ျပီး ဝင္ထိုင္ဖို႔ အားနာၾကေတာ့ မထိုင္ျဖစ္ၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ဘဲ ထိုင္ခံုေတြအလကားျဖစ္ကုန္ေတာ့တာဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဆို အားၾကီးစိတ္ဆိုးတယ္။ အဲဒါမ်ိဳး။ ဒါေပမယ့္ တိုးေဝွ႔ျပီးေတာ့ ဝင္မထိုင္ျဖစ္ေသးဘူး ခုထိ။ ဒီလိုဘဲ ၾကည့္ေနလုိက္ရတာဘဲ။
၁၆ႏွစ္အရြယ္ျဖစ္ေစ၊ အသက္ႏွစ္၁၀၀အရြယ္ျဖစ္ေစ အခ်စ္တန္ဖိုးကို ခံစားနားလည္တတ္တာ လူသားေတြရဲ႕သဘာ၀ပါ။ အခ်စ္တန္ဖိုးကိုဘယ္လိုလက္ခံနားလည္ၾကပံုခ်င္းတာ ကြာၾကတာပါ။ အခ်စ္တန္ဖိုးကို လူေတြကအမိ်ဳးမ်ိဳးလက္ခံထားတတ္တယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္ရ၊ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲရ ျဖစ္ခဲ႔ၾကတာလည္း လူသားအားလံုးပါပဲ။ အခ်စ္ကို ကိုယ္႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈအေနနဲ႔ လက္ခံတတ္သူရိွသလို ဘာမွမသိ ဘာမွနားမလည္လိုက္ပဲ လက္ခံလိုက္မိသူေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ။ အခ်ိဳ႕က စမ္းသပ္ခ်င္တဲ႔သေဘာနဲ႔စမ္းၾကည္႔ၾကတာပါ။ အခ်ိဳ႕က တဏွာ၊ကာမဂုဏ္ရဖို႔အတြက္ အဓိကထားႀကံဖန္ၾကတယ္။ အေျပာခ်ိဳခ်ိဳ အကိုင္အတြယ္နပ္နပ္နဲ႔ အခ်ိန္အခါအခြင္႔အေရး ေစာင့္ၾကည္႔ၿပီး အၿငိတြယ္ခ်စ္ျပတတ္တယ္။ ေက်ာရရံုတင္မက ေငြေၾကးပါ ခ်ဴစားသူေတြလည္း ပါလာတယ္။ အခ်စ္ကိုမသိနားမလည္ေသးသူေတြ ခံရတာ အမ်ားဆံုးပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔အမ်ားစုဟာ သူခ်စ္မိတဲ႔အတြက္ ေနာင္တမရတတ္ၾကဘူး။ ပိုလို႔ေတာင္ တန္ဖိုးထားလက္ခံခြင့္လႊတ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါက သူတို႔ရဲ႔ အခ်စ္အေပၚလက္ခံတန္ဖိုးထားနားလည္မႈပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အရသာေတြၿပီး ထပ္တလဲလဲ ခံစားၾကည္႔ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔မွာလည္းအခ်စ္တန္ဖိုးရိွၾကတာပဲ။ ဒါကို လူအမ်ားစုက နားလည္လက္ခံမႈမရိွဘူး။ ပ်က္စီးေနသူ၊ရြသူ၊ လင္ဆာေနသူ၊ ဖာေကာင္စသည္ျဖင္႔ ပစ္ပယ္ထားတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီလိုလူမ်ိဳးရဲ႕အခ်စ္ကိုခံရတဲ႔သူေတြ နားမလည္တာမ်ားတယ္။ ဒါလည္းသူ႔အျပစ္နဲ႔သူပါ။ သူတို႔က ျမာေပြတာကို။သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ကိုက အမ်ိဳးမိ်ဳးေျပာင္းခံစားခ်င္ၾကတာကို။ ေငြေၾကးျပည္႔စံုၿပီး ဘ၀အဆင္ေျပေနသူအမ်ားစုကေတာ႔ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ စြန္႔စားမႈဆန္ဆန္အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထား ေတာင္းတတတ္ၾကတယ္။ ရၾကတာမ်ားပါတယ္။ အခ်ိန္ေကာေငြေကာ လူေကာအသံုးခ်ႏိုင္တာေတာင္မွ တခါတေလ အဆင္မေျပမႈေလးေတြ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါမွလည္းသူတို႔အတြက္ အခ်စ္ဟာတန္ဖိုးပိုႀကီးတာေပါ့။ ဆင္းရဲတဲ႔သူေတြကေတာ့ နီးစပ္ရာ အခ်စ္၊ အားကိုးခ်စ္၊ မထူးခ်စ္ နဲ႔အမ်ားဆံုးႀကံဳတတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕အခ်စ္တန္ဖိုးကလည္း ခ်မ္းသာသူေတြေအာက္မေလွ်ာ့ပါဘူး။ ပညာတတ္သူေတြကလည္း သူတို႔တန္ဖိုးထားတဲ႔အခ်စ္ရိွသလို ပညာမတတ္သူေတြမွာလည္း သူတို႔တန္ဖိုးထားတဲ႔အခ်စ္ကိုယ္စီရိွၾကတာပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အခ်စ္ရွာရာမွာ နားလည္မႈရွိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ႔အခ်စ္ကိုရွာၾကဖို႔ အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ လူ႔ဘ၀သက္တမ္းက တိုတိုေလးပါ။ တတ္ႏိုင္လွ်င္ ကိုယ္ႀကိဳက္သူကိုရွာၿပီးခ်စ္ၾကပါ။ မရရင္လည္းစိတ္ညစ္မေနပါနဲ႔။ ကိုယ္႔အေပၚနားလည္ေပးႏိုင္သူကို ရွာၿပီးခ်စ္ၾကပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဖို႔ကအဓိကပါ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔ကိုလည္းခ်စ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္းခ်စ္၊ ထပ္တစ္ေယာက္ေတြ႔လည္း ခ်စ္တတ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တဲ႔စိတ္မ်ိဳးမထားပါနဲ႔။ အခ်စ္ဟာ ခြဲေ၀လို႔မရပါဘူး။အခ်စ္ဆံုးကိုေရြးခ်ယ္ၿပီး တသမတ္တည္းခ်စ္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကပါ။ မွားပါတယ္၊ခြင္႔လႊတ္ပါ ခ်စ္သူရယ္လို႔ ေတာင္းပန္ရမည္႔အစား အစကတည္းက တစ္ေယာက္တည္းကို တသမတ္တည္းခ်စ္ပါ။ ကိုယ္႔ကိုမခ်စ္ႏိုင္သူကို အတင္းအၾကပ္ခ်စ္ေအာင္မလုပ္မိပါနဲ႔။ အတင္းလုိက္ခ်စ္လို႔ ျပန္ခ်စ္ေကာင္းခ်စ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အတင္းမလုပ္ပါနဲ႔။ ခ်စ္ေၾကာင္းျပႏိုင္ပါတယ္။ ႀကိဳးစားၾကည္႔ႏိုင္ပါတယ္။ တဖက္သားက ျငင္းဆန္ရင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းျပန္ဆုတ္တတ္ပါ။ ကိုယ္႔အခ်စ္ကို လက္ခံနားလည္ေပးမည္႔သူကို ထပ္ရွာပါ။ ဖူးစာဆံုဖို႔ လူတိုင္းမွာအခြင္႔အေရးရိွၾကပါတယ္။ အလွမာန္တက္သူ၊ ေငြဂုဏ္မက္ေမာသူေတြအတြက္ အခ်စ္စစ္ရဖို႔ေတာ့အလြန္ခဲယဥ္းပါတယ္။ အမ်ားစုဟာ မိမိမႏွစ္သက္သူနဲ႔သာ ရၾကတာမ်ားၾကပါတယ္။
ခ်စ္ေသာသူနဲ႔ေတြ႔ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာလက္တြဲႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကပါ။ နားလည္မႈတင္မကပါဘူး။ ဘ၀ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္လည္း အတူလက္တြဲႀကိဳးစားၾကပါ။ တုိးတက္ေအာင္ျမင္လည္း ကိုယ္႔လက္တြဲေဖာ္ကိုေမ႔ၿပီး မေဖာက္ျပန္မိေအာင္ ႏွစ္ဦးလံုးနားလည္မႈတည္ေဆာက္ၿပီး ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲအခ်စ္ႀကိဳးကိုလွလွပပတြယ္တတ္ေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားၾကပါ။ တစ္ဦးအခ်စ္ေလွ်ာ႔သြားတာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမိ်ဳးေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေပးထားရင္ အခ်စ္မျပယ္ပါဘူး။ အၿမဲႏွစ္ဦးလံုး အျပန္အလွန္ အခ်စ္ေတးဆိုေနရင္ အျခားသူ၀င္သီဆိုဖို႔အခြင့္မရႏိုင္ပါဘူး။ႏွစ္သစ္မွာ ခ်စ္သူေတြေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ခ်စ္ႏိုင္ပါေစ။ တန္ဖိုးထားတတ္ပါေစ။ ခ်စ္တတ္သူမ်ားလည္း မိမိအခ်စ္ကိုလက္ခံႏိုင္သူနဲ႔ေတြ႔ႏိုင္ပါေစ။ ၂၀၀၉ မွာအခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္နဲ႔ ခ်စ္တတ္သူမ်ား အၿမဲလက္တြဲႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီးနားလည္မႈေပးတတ္ၾကပါေစ။
Yes, we are :D
မမ.. ဒာတ္ပံုဘယ္ေရာက္သြားလဲ.... မွတ္မိတယ္ေနာ္.. ငွင္းငွင္း
Post a Comment