orchard

အလုပ္ပိတ္တယ္။ အားေနတယ္ဆုိၿပီးေတာ႕လို႕ေတာ႕ေၿပာလုိ႕ရေပမဲ႕အားၿပတ္ေနတယ္။ မလွူပ္ခ်င္ဘူး။ တစ္ေန႕လံုးၿငိမ္ေနတာဘဲ။အနားယူေနတယ္လုိ႕ေၿပာလုိ႕ရတယ္။ ညေနေတာ႕ လမ္းထြက္ဦးမွ ဆုိၿပီး စဥ္းစားတယ။္ သူမ်ားေတြ နုိင္ငံၿခားကေတာင္ စလံုးကို လာႀကတယ္။ ကုိယ္လဲ orchard သြားဦးမွ ဆုိၿပီး သြားတယ္။ မုိးေတာင္ခ်ဳပ္ေနၿပီ။ ဖံုးသံုးလံုးနဲ႕သြားတယ္။ တစ္လံုးကေတာ႕ ထားလုိက္ပါေတာ႕။ ေနာက္နစ္လံုးကေတာ႕ ထံုးစံအတုိင္း အင္တာနက္တစ္လံုး ေၿပာဘို႕တစ္လံုးပါ။ ေအာ္ခ်က္လွပါတယ။္ မီးေတြ ထိန္ေနတာဘဲ။ စည္လဲစည္ကားတယ။္ လူႀကိတ္ႀကိတ္တုိးဘဲ။

ကိုယ္ကေတာ႕ဟုိနားေလ်ာက္ ဒီနားေလ်ာက္ေလာက္ဘဲ။ ဟုိတံုးကေတာ႕ orchard ကေန စၿပီး လမ္းေလ်ာက္ရင္ ဆမ္းမားဆက္ေရာက္ေတာ႕တာဘဲ။အခုေတာ႕မေလ်ာက္နုိင္ဘူး. ဟုိနားဒီနားေလးနဲ႕ ဘဲေက်နပ္လုိက္တယ္။ သီခ်ငး္ဖြင္႕ၿပီးကေနႀကတာ သေဘာက်တယ္။ လူငယ္ေလးပါ လူႀကီးလဲပါ။ အဲဒီနားလမ္းပိတ္လိုက္တယ္။ ကေနတဲ႕သူေတြ ထဲမွာ ကိုယ္ထက္ အသက္ႀကီးတဲ႕သူေတြ အမ်ားႀကီးဘဲပါတယ။္ အဲဒါကို သေဘာအက်ဆံုးဘဲ။ လံုးဝအားငယ္ၿခင္းမရွိ.အားလံုးၿပင္ၿပင္ဆင္ဆင္. ေခ်ာတာ လွတာနဲ႕ မဆုိင္.ေသေသသပ္သပ္. ေပ်ာ္ေပ်ာရြင္ရြင္႕ကႀကတယ။္ ကိုယ္လဲ အားသစ္ေတြ ၿဖစ္လာၿပီး တၿပံုဳးၿပ့ဳးနဲ ႕ၿပန္လာတယ္။

ၿမန္မာအခ်ိဳ႕စကားသံႀကားရတယ္ လွည္႕ႀကည္႕လိုက္ေတာ႕လူငယ္တစ္သုိက္ တစ္ေယာက္ က အၿမင္ႀကီးေပါၚတက္ၿပီးဓါတ္ပံုရဳကိ္တယ္။ ဖိုးစိန္လုိ႕ေတာင္ထင္လုိက္မိလို႕ ရိုက္လာခဲ႕ ေသးတယ္။ လက္မွာလည္း ဟုိဟာဒီဟာေတြပတ္. ကိုေမာင္ဟန္ လုိ႕ထင္ရတဲ႕ တစ္ေယာက္ကလည္း ကင္မလာႀကီးနဲ႕ ခ်ာတိတ္ အေသးလဲ တစ္ေယာက္က လည္းပါေသးတယ္။ ေနာက္နစ္ေယာက္္ေလာက္လဲပါတယ။္ ဖိုးစိန္လား လို႕ ေမးလိုက္ဦးမလုိ႕ဘဲ။အင္းဒါကေတာ႕ ကိုယ္ပိုလြန္းၿ႔ပီ ထင္ရဲ႕လုိ႕ ကုိယ္႔ပါးပ္ပ ကုိယ္ ဘရိတ္ အုပ္လုိ္ကနုိင္တယ္။

ၿပန္လာၿပီး ပန္ႏဆူလာမွာ ဝက္ေခါင္းသုပ္နဲ႕ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဝယ္လာၿပီးအိမ္ေရာက္မွ စားတယ။္ ထမငး္တစ္က်ပ္ဘုိးလဲ ထည္႕ဝယ္ခဲ႕တယ္။ ပန္ႏစူလာမွာ လူပါးတယ္အာလံုးဘဲ လမ္းေပၚ ေရာက္ေနၿပီထင္ရဲ႕။

ဓါတ္႔့ပံုေတြေတာ႕ ဆမ္ေဆာင္းနဲ႕ေအာင္ၿမင္စြာရိုက္ခဲ႕နုိင္ၿပီးဗြီဒုိလဲရုိက္တတ္ၿပီ..ဒါေပမဲ႕ကြန္ၿပဴတာ ထဲထည္႕တာ မေအာင္ၿမင္ေသးလုိ႕ နုိကီယာအေဟာငး္ေလးနဲ႕ဘဲ ဆက္လက္ ခ်စ္ ခင္ေနရတယ္။ တစ္မ်ိဳးအားၿဖင္႕ ေတာ႕လဲေကာင္းတယ္။ တုန္မွုဳန္သြားေတာ႕ လူပံုမသဲကြဲၿဖစ္ သြားေတာ႕ပိုေကာင္းတာေပါ႕။