ုkom ၏ ၿဖစ္ကတတ္ဆန္းမွဴကိုေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿခငး္ တြင္ ထင္ရွားစြာေတြ ႕နိုင္ သည္. ေတြ႕ေသာခြက္ တစ္ခုကိုေကာက္ဆဲြ႕ကာ ေတြ႕ေသာပန္းကန္ကုိေအာက္တြင္ခံေရြ႕ ေကာ္ဖီမစ္အထုတ္ထဲသို႕ နက္စ္တစ္ထုတ္ ထပ္ထည္႕သည္. ရန္ကုန္တြင္ေနၿပီးေကာ္ဖီမစ္ကို နံနက္စာစားရသည္မွာေတာ႕ စိတ္နာစရာေကာငး္လွသည္။ မုန္႕ဟငး္ခါး အုန္းနုိ႕ေခါက္ဆြဲ နံၿပား စမူဆာၿဖစ္သင္ ႕ေသာ္ၿငားလည္း မၿဖစ္သည္ကိုေတာ႕ စိတ္မေကာငး္ေသာ္လည္း မတတ္နိုင္ေခ်။ ေကာ္ဖီေသာက္ရလွ်င္ မဆုိးလွ။
မနက္လမ္းထြက္ေသာအခ်ိန္သည္ ေန ၿမင္႕ေနၿပီၿဖစ္သည္. ေရြဂံုတုိင္မီးပြိဳင္႕သည္ကားအားႀကီးႀကပ္သည္။ သမတရံုပ္ရွင္ရံုသို႕တက္ေသာလမ္းသည္လည္းႀကပ္သည္ ေက်ာင္းဆငး္ခ်ိန္ နင္႕မႀကာခဏတိုးေလရာ ကားနင္႕ပို႕ႀကိဳေသာ မိဘမ်ားကို ၿငိဳၿငင္မိေလသည္။ ႀကပ္သည္မွာေနရာတိုင္းတြင္ၿဖစ္သည္. ၿမိဳ႕ႀကီးၿဖစ္ေရြ႕ကားႀကပ္သည္ကုိ မညည္းညဴသင္႕ေခ်။ သုိ႕ေသာ္လည္းကားၿပန္ေမာငး္သည္မွာ မႀကာေသးသူၿဖစ္ေရြ႕ စိတ္ညစ္ရေလသည္.။ ကုန္းၿမင္႕မ်ားကို half ကလပ္မသံုးခ်င္ေရြ႕ေရွာင္ေမာင္းသည္. ေမာင္ကေတာ႕ဘရိတ္နင္႕လီဗာကို လ်ွင္ၿမင္စြာေၿပ့ာငး္ုနိင္သူၿဖစ္ေရြ႕ half ကလပ္သိတ္မလိုဟု ႀကြားဝါသည္. သူမသည္လည္း ႀကြားဝါနုိင္သူၿဖစ္ေသာ္လည္း အသာၿငိမ္ေနရေသးသည္. လက္ရည္က်၏။
ဒလသုိ႕သြားမည္မွန္းသည္။ မည္သုိ႕သြားရမည္နည္း. ကမး္နားအတုိင္းဆင္းေရြ႕ ပန္းဆုိးတန္းေရာက္ လွ်င္ ေရာက္ပီဆုိသည္. ပန္းဆုိးတန္းေရာက္လွ်င္ ဆိပ္ကမ္းဘက္သို႕ေကြ႕ရန္ၿဖစ္သည္ မီးပြိဳ႕င္႕ရွိသည္. ေကြ႕ခ်င္တိုင္းမေကြ႕ရ. မီးနီလွ်င္ေစာင္႔႔ပါ. မေစာင္႕လွ်င္ ခက္မည္။
လက္မွတ္ဝယ္သည္. ငါးဆယ္က်ပ္ဟုထင္သည္.။ သေဘာၤစီးရမည္။ ေစာင္႔ပါ.သိတ္ေတာ႕မေစာင္႕ရ. ခဏေလးသာေစာင္႕ရသည္။ ေစာင္႕ခ်ိ္န္တြင္ rest room ၀င္ခ်င္သည္မွာ ေရာဂါစိတၱဇၿဖစ္သည္. သြားေလရာ rest room မ်ားမွာ ငါးဆယ္က်ပ္. သုိ႕မဟုတ္ တစ္ရာက်ပ္ၿဖစ္သည္. ငါးဆယ္ကိုေပးနုိင္ေသာ္လည္း တစ္ရာက်ပ္ကို နဲနဲနေမ််ာ၏. အသံုးၿ႔ပဳခ်ိန္ ငါးမိနစ္ခန္႕ ကို တစ္ရာက်ပ္မွာမ်ားသည္ထင္၏.။ အမ်ားသံုးၿဖစ္ေရြ႕အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားကိုသည္းခံရ၏။ kom အတြက္ေတာ႕ၿပသာနာမရွိေခ်။ အခိ်ဳ႕ေသာသူမ်ားမွာ အမ်ားသံုးကို မခံနိုင္ေသာေႀကာင္႕ ခရီးထြက္ရန္ခက္ေနသူမ်ားရွိ၏။
လက္မွတ္ဝယ္သည္. ငါးဆယ္က်ပ္ဟုထင္သည္.။ သေဘာၤစီးရမည္။ ေစာင္႔ပါ.သိတ္ေတာ႕မေစာင္႕ရ. ခဏေလးသာေစာင္႕ရသည္။ ေစာင္႕ခ်ိ္န္တြင္ rest room ၀င္ခ်င္သည္မွာ ေရာဂါစိတၱဇၿဖစ္သည္. သြားေလရာ rest room မ်ားမွာ ငါးဆယ္က်ပ္. သုိ႕မဟုတ္ တစ္ရာက်ပ္ၿဖစ္သည္. ငါးဆယ္ကိုေပးနုိင္ေသာ္လည္း တစ္ရာက်ပ္ကို နဲနဲနေမ််ာ၏. အသံုးၿ႔ပဳခ်ိန္ ငါးမိနစ္ခန္႕ ကို တစ္ရာက်ပ္မွာမ်ားသည္ထင္၏.။ အမ်ားသံုးၿဖစ္ေရြ႕အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားကိုသည္းခံရ၏။ kom အတြက္ေတာ႕ၿပသာနာမရွိေခ်။ အခိ်ဳ႕ေသာသူမ်ားမွာ အမ်ားသံုးကို မခံနိုင္ေသာေႀကာင္႕ ခရီးထြက္ရန္ခက္ေနသူမ်ားရွိ၏။
သေဘာၤဆုိက္၏. လူအမ်ားနင္႕ေရာကာ ဆိပ္ခံေဘာတံတားအတိုင္း ဆင္း၏။ ေပ်ာ္ရြင္၏. ဟုိႀကည္႕ဒီႀကည္႕ႀကည္႕သည္။ လူမ်ားကိုႀကည္႕သည္။
အေပၚထပ္သို႕တက္၏။ အမ်ားထုိင္ရန္ ခံုတန္းကေလးမ်ားရွိေသာ္လည္း အခေပးခုံေသးေသးေလးမ်ားရွိသည္။ တစ္ဆယ္က်ပ္ဟုထင္သည္. ခံုေလးတစ္ခုဆြဲထုိင္သည္။ သက္ေတာင္႕ သက္သာရွိ လွသည္။ ေစ်းသည္ကေလးမ်ားေစ်းလာေရာငး္ႀကသည္. လက္သည္းညွပ္မပါလာေသာေႀကာင္႕ လက္သည္းညွပ္ရန္ရွိရာ. ဝယ္ရန္စိတ္ကူးသၿဖင္႕ေစ်းေမး၏. ေၿခာက္ရာက်ပ္ဟုထင္သည္. ၀ယ္မည္လုပ္ၿပီးမွ အသစ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား သူမ်ားေတြမ်ားညွပ္ထားေသးဦးမလားဟု ေစ်းေရာငး္သူကေလးကိုေမးမိရာအသစ္ပါ ဟုေၿဖသည္ စိတ္ထဲ အင္း . ဆိုင္ႀကီးမွ ဘဲဝယ္ပါေတာ႕မယ္ေလဟုစိတ္ကူးကာမဝယ္ေသးဟု ဆုိလုိက္သည္.
ၿပီးကာမွ စိတ္မေကာငး္ၿဖစ္ကာ ငါသည္ သူမ်ားကိုစိတ္ထိခုိက္ေအာင္လုပ္မိနိုင္သည္ဆုိၿပီး အၿပန္တြင္ထုိသူကုိရွာေရြ႕ၿပန္ဝယ္သည္. ေရာငး္သူနစ္ေယာက္ရွိရာမည္သူ႕႕ကုိေမးၿပီး မည္သူ႕ ထံကဝယ္မိသည္မသိေခ်။ ေနာင္တြင္ဆင္ၿခင္ရမည္။ အိမ္ေရာက္မွ ညွပ္ပါမည္ သိမ္းထားလိုက္သည္။
ၿပီးကာမွ စိတ္မေကာငး္ၿဖစ္ကာ ငါသည္ သူမ်ားကိုစိတ္ထိခုိက္ေအာင္လုပ္မိနိုင္သည္ဆုိၿပီး အၿပန္တြင္ထုိသူကုိရွာေရြ႕ၿပန္ဝယ္သည္. ေရာငး္သူနစ္ေယာက္ရွိရာမည္သူ႕႕ကုိေမးၿပီး မည္သူ႕ ထံကဝယ္မိသည္မသိေခ်။ ေနာင္တြင္ဆင္ၿခင္ရမည္။ အိမ္ေရာက္မွ ညွပ္ပါမည္ သိမ္းထားလိုက္သည္။
ထုိင္ခံုတြင္ထုိင္သည္ေငးေမာသည္ ေရေတြ ကိုႀကည္႕သည္ တိမ္ေတြ ကိုႀကည္႕သည္.
လူစည္သည္။ ဓါတ္ပံုရုိက္လွ်င္လူမပါေအာင္ေရွာင္ရုိက္သည္.တတ္နိုင္သမ််. မိမိကုိ ဓါတ္ပံုရုိက္လ််င္ ခြင္႕မေတာင္းဘဲရိုက္လွ်င္မႀကိဳက္သူၿဖစ္ေရြ႕သူမ်ားကိုလည္းတတ္နိုင္သမ််မရိုက္ေခ်.။ တစ္ခါက ဖံုးနံပါတ္ခ်င္းအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးနင္႕ဖလွယ္ရာ ထုိအမ်ိဳးသမီး၏ဖံုးနံပါတ္ကုိ မွတ္၏. ထုိသူသည္ မိမိနံပါတ္ကုိ မွတ္ကာ သူမ၏ အိုင္ဖံုးၿဖင္႕မိမိကုိ လွမး္ခ်ိန္ကာ ဖတ္ကနဲဓါတ္ပံုရုိက္သည္. စိတ္ဆုိးသည္မွာေၿပာစရာမရွိေခ်. စိတ္ထဲမွဆဲဆုိလုိက္သည္မွာလည္းစံုသြား၏. သူမ၏ေၿဖရွင္းခ်က္မွာ မိမိဖံုးဆက္လွ်င္ မိမိ ဓါတ္ပံုေပၚလာမည္ၿဖစ္ေသာေႀကာင္႕ရွငး္ၿပ၏။ ပက္သက္ရာပက္သက္ေႀကာင္းၿဖစ္ေရြ႕ သည္းခံကာ ထုိသူမ၏ ဖံုးကို တစ္ခါမွ် မဆက္ေခ်. မိမိအလုိအရဆုိလွ်င္ ထုိပံုကုိ ဖ်က္ခုိင္းလိုက္မည္ၿဖစ္သည.္ ဤတစ္ခါသာ ဤအၿပဳအမူကုိၿမင္ဘူး၏. ခြင္႕ေတာင္းလွ်င္လည္းၿငငး္ဆုိမည္သာၿဖစ္သည္။
မိုးဖြဲကေလးမ်ားရြာလာေရြ႕ အေနာက္သုိ႕ဆုတ္ထုိင္ရသည္။ မုိးစက္ကေလးမ်ားပက္ၿဖန္းလာသည္ဟု ကဗ်ာဆန္စြာေတြးနိုင္သည္.လွေသာရွဴခင္းတစ္ရပ္ေပ.ရွဳခင္းအသစ္အဆန္းေလးမ်ားၿမင္ခ်င္ေပသည္။ သုိ႕မုိ႕ေႀကာင္႕ခရီးထြက္ၿခင္းကုိ ခံုမင္ႀကၿခငး္ၿဖစ္မည္.
ဆိပ္ခံတံတားသုိ႕ကပ္၏.ကပ္သြားပံုမွာအနုပညာတစ္ပါးၿဖစ္သည္.ကမ္းနားတြင္လည္းလူစည္၏. ေစ်းသည္မ်ားထံမွ မုန္႕ဝယ္စားလုိေသာ္လည္း မုန္႕ဟငး္ခါးတစ္ရာတန္စား လမ္းေဘးအသုတ္ေပါင္းစံုစား ေတြ႕သမ်ွစားရာ အန္ၿပီး ဝမ္းသြားသည္မွာေလးရက္ႀကာသည္မွ နာလံထံစၿဖစ္ေရြ႕ မစားရဲေခ်. ငါးေပါင္က်၏. အရည္ သာ ေသာက္ နိုင္ သည္. မလွဴပ္နိုင္. အားမရွိ .ေဆးမ်ားေသာက္ သည္မွာ ေဆးေသာက္ႀကမ္းသူ ၿဖစ္ေသာေႀကာင္႕ မေရတြက္နိင္။
တံတားမွ အေပၚသုိ႕တက္သည္ ႕ကြမ္းၿခံကုန္းသုိ႕ကားခငါးရာၿဖစ္သည္ လုိက္သြားဦးမည္စိတ္ကူးေသာ္လည္း မၿဖစ္ေသးပါဘူးဆုိကာၿပန္လွည္႕သည္. ကားမ်ားကေတာ႕စံုသည္ ဘယ္ကုိ ညာကုိ ဟု လူေခၚႀကေသာ္လည္းေခါငး္ထည္းမေရာက္ေခ်. မုန္႕လည္းမစားၿဖစ္ေတာ႕. အၿပန္လက္မွတ္ဝယ္ၿပီး သေဘာ္ေပၚသုိ႕ကမန္းကတန္းၿပန္တက္သည္. ေန႕လည္တြင္ လုပ္စရာေလးမ်ားခ်ိန္းထားတာရွိသည္. သုတ္ေခ်တင္ရမည္ၿဖစ္သည္။
အၿပန္တြင္ ဟုိႀကည္႕ဒီႀကည္႕ႀကည္႕ကာ လဘက္ရည္ဆုိင္ရွိေသာေႀကာင္႕ဝင္ထုိင္သည္. ဟုိမွာဒီမွာကာ ဟုိစားဒီစားလုပ္သည္.
ေသာက္လုိ႕႔ပင္မၿပီးေသး ဒီဘက္ရန္ကုန္ၿပန္ေရာက္လာသည္. အေတာ္ၿမန္သည္. ဆယ္မိနစ္ခန္႕သာစီးရသည္ထင္၏.ထ င္တာေတြ မ်ားေနသည္ . ဘုတ္အုတ္နင္႕လည္းမမွတ္ၿဖစ္. စိတ္နင္႕သာွမွတ္၏ ဘုတ္အုတ္တစ္ကုိင္ကုိင္လည္းလုပ္မေနနိုင္ေတာ႕.ေသေငွးၿဖစ္ေသာေႀကာင္႕ ဘာစားစား တစ္ေထာင္တန္ထုတ္ထားရန္လုိအပ္သည္. ၿပန္အမ္းလွွ်င္ယူ. လုိအပ္လွွ်င္ထပ္ေပး.............ေအာ္ ဘဝသည္ ေအးခ်မး္ေပစြ...............အစ္မတုိ႕ဘဲေကာငး္ပါတယ္ဟု ေၿပာသူမမွားေခ်။
ဘာစားစား တစ္ေထာင္တန္ထုတ္ထားရန္လုိအပ္သည္. ၿပန္အမ္းလွွ်င္ယူ. လုိအပ္လွွ်င္ထပ္ေပး.............ေအာ္ ဘဝသည္ ေအးခ်မး္ေပစြ...............အစ္မတုိ႕ဘဲေကာငး္ပါတယ္ဟု ေၿပာသူမမွားေခ်။
24 comments:
ဒီတစ္ခါ တို႔ ၁။
ႏွိပ္စက္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ သိသားပဲ။ သိပ္ၾကည္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ ့ ေပ်ာက္သြား ကထည္းက။
ေၾကာင္ျဖဴမ်ားရွင္
မနက္ခင္းမုန္႔ဟင္းခါးေတြ အုန္းႏိူ႔ေခါက္ဆဲြေတြ မစားပဲ ေကာ္ဖီပဲေသာက္တယ္တဲ႔ ။ နာ႔အစ္မကေတာ႔ ေနႏိူင္ခ်က္။
ဒီမွာ ဘာမွ မရႏိူင္တဲ႔ ေနရာကလူက ေစာေစာစီးစီး အိပ္ရာထ ဘရိတ္ဖက္စ္မစားရခင္ ေတြ႔လိုက္ေတာ႔ ခုပဲ မုန္႔ဟင္းခါးထခ်က္ၿပီးစားခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာေနတဲ႔သူမ်ားေတာ႔ ကုသိုလ္အက်ိဴးေပးေကာင္းတယ္။ စားခ်င္တဲ႔ အခိ်န္ စားခ်င္တာ ၀ယ္စားရံုပဲ။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ေအာက္ဆံုးမွ စာသားကို ႏွစ္ေက်ာ့ျပန္ကာ ေရးရပါသနည္း အစ္မေတာ္ ေဒါက္ခင္ဦးေမ။
မမတို႔ပဲေကာင္းပါတယ္..။
Xထံု..
ဟုတ္ပ...အမတို႔ပဲေကာင္းတယ္။
ေသေငွးမဂ်ီး ေဒၚခဥမ....
သြား၊လာ၊ ရိုက္(ဒါ့ပံု) ၊စား၊ ေသာက္၊ ပန္း၊ဝါး(ေဆးကိုပဲေလွာ္ကဲ့သို႕).
.
.
.
.
.
ဒီသံသရာထဲ တဝဲလည္လည္ရွိေနတံုးပါကလား....
ဘာစားစား တစ္ေထာင္တန္ထုတ္ထားရန္လုိအပ္သည္. ၿပန္အမ္းလွွ်င္ယူ. လုိအပ္လွွ်င္ထပ္ေပး.............ေအာ္ ဘဝသည္ ေအးခ်မး္ေပစြ...............အစ္မတုိ႕ဘဲေကာငး္ပါတယ္ဟု ေၿပာသူမမွားေခ်။
ၾကိဳက္တယ္...
မမကြမ္ပံု ေတြ႕လိုက္ျပန္ျပီ၊ အရိပ္ထင္ေနတာ။
အင္း ... ေအးခ်မ္းလွေပစြ သာမီးေတာ္
ဟာဒို့ အစ္မ ဒလ ေတာင္ေရာက္ေသး
ကန္ဒီလည္း ဘာမေျပာညာမေျပာ ဓာတ္ပုံရိုက္ရင္ ၾကိဳက္ဘူး.. :P
ဟဟဟဟ ထင္သားပဲ...ေပ်ာက္ေနပံုေထာက္ရင္ ရန္ကုန္
ျပန္သြားေလာက္တယ္...ျပန္လာရင္ ဒါ့ပံုေတြတင္ေတာ့
မယ္...လို႔.....:)။ ဒလ.....ေရာက္ဖူးဘူး....၊သြားၾကည့္ဖို႔
လည္း စိတ္ကူးမရွိ...၊ခုေတာ့ အစ္မကြန္သြားလို႔ ကိုယ္
တိုင္ေရာက္သြားသလိုျဖစ္သြားဘီ...၊ဝက္သားဒုတ္ထိုး
လည္း သြားရည္ေတာက္ေတာက္က်သြားတယ္...၊အလြမ္း
ေတြနဲ႔အတူတူ...၊ေကာင္မေလးနဲ႔ စားခဲ့တာသတိရသြားလို႔
....:((( တိမ္ပံုေတြတင္ပါအစ္မ....ညန္မာျပည္တိမ္ေတြ
ၾကည့္ခ်င္တယ္....။
ပံု/ ရႈပ္ရႈပ္ေထြေထြးေမးေတြပို႔မိသူတစ္ဦး....
စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါ သြားလိုရာသြားႏိုင္တာ အားက်တယ္အမေရ...
ေကာင္းထွာ... စိတ္ရွိတိုင္း သြားလို.ရေနတာ
အမနဲ႕ က်ေနာ္တူလိုက္ေလျခင္း
က်ေနာ္လည္း ဒလသြားတဲ့ သင္းေဘာစီးရတာၾကိုက္တယ္
အဲဒီရႈခင္းေတြကိုလည္း ကိုယ္အျမဲတမ္းမေနနိုင္ေပမယ့္
ၾကိဳက္တယ္
ဒလကေနမနက္ေစာေစာ သင္းေဘာစီးျပီးရန္ကုန္ဘက္ကို
အလုပ္လာဆင္းၾကတဲ့လူေတြကို ၾကည့္ရတာလည္းၾကိဳက္တယ္
အမ ဒလ ကိုေျပာတာေနာ္
လဒ မဟုတ္ဘူး
ဒလသြားေတာလားတဲ့လား မကြမ္ရဲ႕၊ စိတ္ဝင္စားစရာပဲ၊
ပန္းဆိုတန္းဆိပ္ကေန ဖယ္ရီနဲ႔မကူးဘဲ သမၺာန္စီးၿပီး သြားၾကည့္ဖူးေသးလား? တို႔ေတာ့ ဟိုးတုန္းက စီးၾကည့္ဖူးတယ္၊ တခ်ဳိ႕က လူအားနဲ႔ေလွာ္တာ၊ တခ်ဳိ႕က ကူဘိုတာ၊ ဟြန္ဒါအင္ဂ်င္စက္ကေလးေတြနဲ႔ ဖြတ္ခ်က္ဖြတ္ခ်က္လို႔ျမည္တယ္။ တခါတခါ ျမစ္လယ္ေခါင္မွာ စက္ပ်က္တတ္ေသးတာ။ သမၺာန္ထဲ လူျပည့္သြားရင္ ေလွေဘာင္က ေရျပင္အထက္ တထြာသာသာပဲေပၚေတာ့တာ၊ ဒီၾကားထဲ ျမစ္လယ္ေခါင္မွာ သေဘၤာျဖတ္သြားရင္ ေရလိႈင္း(wake of the ship)က ကိုယ္စီးတဲ့ေလွနားေရာက္လာရင္ ေလွလူးေတာ့တာပဲ၊ ကိုယ္ကိုးကြယ္တာ ဘယ္ဘုရားလဲ ခပ္ျမန္ျမန္သတိရၿပီး သိသမွ်မွတ္သမွ်ဘုရားစာေတြ ရြတ္ေပေတာ့ပဲ။ အဲ့လိုသမၺာန္မ်ဳိး သံလ်င္ဖက္မွာေဆာက္ေနတာေတြ႔လို႔ စပ္စုၾကည့္ဖူးတယ္။ ေလွေဆာက္ဆရာရဲ႕ Drill Machine က စားပဲြခံုတခုရဲ႕ေျခေထာက္လို သစ္သားပြတ္လံုးတေခ်ာင္းအဖ်ားမွာ အိမ္႐ိုက္သံမိႈတပ္ထားတာနဲ႔ ေလးနဲ႔မွ်ားမွာသံုးတဲ့ ေလးကိုင္းလိုဟာနဲ႔ ပြတ္လံုးကိုေရွ႕ေနာက္ဆဲြၿပီး ပ်ဥ္ျပားမွာ အေပါက္ေဖာက္ၿပီး ေလွေဆာက္ေနတာ၊ ကမာၻဦးလူသားေတြ သစ္ကိုင္းေတြနဲ႔ မီးေမႊးေနသလိုဟာမ်ဳိးဗ်။ ေလွဝမ္းဘိုက္ကလဲ ႀကဲႀကဲႀကီး၊ ဘယ္ေရလံုမလဲဗ်လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ အဲ့ဒီပ်ဥ္ႏွစ္ခ်ပ္ၾကား ဂံုနီႀကိဳးေတြေရနံေခ်းစိမ္ၿပီး သိပ္ထည့္ရတာ၊ ၿပီးရင္ေလွကို ေရထဲခ်၊ တပတ္ေလာက္ေရျမႇဳပ္ထားရင္ သစ္သားေတြေရဝပြလာ၊ ပ်ဥ္ၾကားေတြေစ့လာမွ ေရကိုျပန္ပက္ထုတ္၊ ေပြးညက္ေတြနဲ႔ထပ္ဖာသိပ္လို႔ ေရလံုေအာင္လုပ္ရတယ္တဲ့။ သူ႔အရပ္သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ ဟုတ္ေနသလိုလိုပဲ၊ တတ္ႏိုင္ရင္ တသက္လံုးသမၺာန္မစီးဖို႔ စိတ္ဒံုးဒံုးခ်မွတ္ရေတာ့တယ္ဗ်ာ။ အဲ့ဖက္မွာ ဖယ္ရီသေဘၤာလည္း စီးၾကည့္ဖူးတယ္၊ သေဘၤာဆလင္မႉး(မာလိန္မႉး)က သေဘၤာစတီယာရင္ကို ေျခေထာက္နဲ႔ေမာင္းေနတာဗ်။ လက္ႏွစ္ဖက္မွာေတာ့ ပုလင္းနဲ႔မတ္ခြက္နဲ႔ ႏို႔ဆီခြက္ခံြျပာခြက္နဲ႔ ေဆးေပါ့လိပ္နဲ႔(ေလတိုးလို႔မီးပြားမလြင့္ေအာင္) အရက္ေသာက္ေနတယ္ထင္တာပဲ၊ ျမစ္လယ္ေခါင္မွာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ရိွတာမွမဟုတ္တာ။ တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက အဲ့ဖက္မွာ “တိုးေအး” လို႔ေခၚတဲ့ ဖယ္ရီတစင္း ဂ်ပန္ပင္လယ္ကူးသေဘၤာနဲ႔တုိက္မိၿပီး ျမဳပ္သြားဖူးတယ္။ ေရနစ္ေသတဲ့လူေတြမွ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲ့အခ်ိန္တေလာမွာ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး ေရခဲတိုက္ရင္ခဲြ႐ံုဖက္က ပလက္ေဖာင္းမွာဆို ဘယ္သူမွျဖတ္မေလွ်ာက္ရဲၾကေတာ့တာ။ ဓာတ္ပံုထဲက ဆိပ္ကမ္း႐ံုးနား ပလက္ေဖာင္းေပၚေရာင္းတဲ့ ဗူးသီးေၾကာ္ဆိုင္မွာ အေဖာ္ေတြနဲ႔ စားပဲြပုေလးေတြ၊ ေခြေျခခံုပုေလးေတြနဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းအိုးနဲ႔ ထိုင္စားခဲ့ဖူးတာ သတိရလိုက္မိေသးေတာ့တယ္။ စိတ္ကူးထဲေပၚတာ ေလွ်ာက္ေရးေနလို႔ ကြန္မန္႔အရမ္းရွည္သြားၿပီဗ်ာ၊ အားလဲနာမိပါရဲ႕။ အခြင့္ရရင္ ေျပာျပခ်င္စရာေတြကလည္းအမ်ားသား။ မကြမ္တေယာက္ ရန္ကုန္ခရီးသြားပို႔စ္ေတြ မ်ားမ်ားတင္ႏိုင္ပါေစ၊ အဲ့လိုပို႔စ္မ်ဳိးမွ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာ။ ခရီးသြားေနစဥ္လည္း ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းရွင္း လံုၿခံဳပါေစဗ်ာ။ ေနာက္ေျပာင္ခဲ့မိတာေတြကိုလဲ ေခြးလႊတ္ပါ၊ ေက်းဇူးပါဗ်ာ။
ခင္ဦးေမ ေပ်ာက္ေနတာ ခုမွပဲေပၚလာတယ္... ဒလခရီးစဥ္က အသြားနဲ႔ အျပန္မွတ္တမ္းပဲပါတယ္.. ဒလမွာ ဘာေတြလုပ္..ဆုိတာ တင္ပါဦးေလ..
ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
ခ်ယ္ရိေျမ
လဒသြားသင္းေဘာမာလိမ္မူးလုပ္ခ်င္တယ္ အရင္ကေပါ႔ အထုေတာ႔ ဆုိက္ကားနင္းမလားႀကံေနတယ္
ရန္ကုန္မွာေတာ္ေတာ္ကဲခဲ႔ကလား မခင္ဦးေမ း)
ေမာင္ဘႀကိဳင္
မမ kom တုိ႕ပဲေကာငး္ပါတယ္...ခြိ..ခိြ
ဖတ္လို႕ေကာငး္ပါသည္။
လက္သည္းညွပ္၀ယ္ျဖစ္ပံုေလး သေဘာက်ပါသည္။
မမကြမ္၊ ဒါ ဓါတ္ပံု အေဟာင္းေတြ မဟုတ္လား
အသစ္ေတြပါ.
Post a Comment