ျပင္ဦးလြင္ (1)

ေနသာသည္. ထုိေနု႕က.တေန႕လံုး ေယာင္စိန္လုပ္သည္. ဟုိေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္. မန္းေလးသြားရန္ စိတ္ကူးထားသည္. ညကားက ကုိးနာရီခန္႕ထြက္မည္ဟုသိသည္။ စိတ္ေအးလက္ေအးေနသည္.

။ ညေန ေလးနာရီေက်ာ္ခန္႕ၿဖစ္သည္။ ေအာင္ဆန္းကြင္းေဘးလက္မွတ္သြားဝယ္သည္. စိတ္ေၿပာငး္သြားသည္ ေမၿမိဳ႕ အရင္သြားရန္ အႀကံၿပဳခ်က္ရသည္။ ေမၿမိဳ႕လက္မွတ္ေမး၏။ အခုထြက္မည္ ညေန ေၿခာက္နာရီ ..aomuf ပလုပ္တုတ္. ..ဘယ္နယ္႕ၿဖစ္နုိင္ မည္နည္း။ ယခုပင္ ေအာင္ဆန္းကြင္းေဘး တြင္ၿဖစ္သည.္ အိမ္တစ္ေခါက္ၿပန္ရမည္. ပစၥည္းထည္႕ရမည္။ ကားေခၚရမည္. ေအာင္မဂၤလာသုိ႕ သြားရမည္. လက္ပတ္နာရီႀကည္႕လိုက္. ေရာငး္သူကုိႀကည္႕လုိက္ ေဘးကုိ မ်က္စပစ္လုိက္. ေၿခမကုိင္မိလက္မကိုင္မိ. သြားမွၿဖစ္မည္ သြားခ်င္သည္ ဤေန႕မသြားလ်င္ ဒီတစ္ေခါက္သြားၿဖစ္ဘုိ႕မလြယ္ေတာ႕. မန္းဒေလးကားကေတာ႕ရနုိင္သည္။ ေအာ္ ငါ႕နယ္ ထံုးစံအတိုင္း ကပ္ခါမွ ကပ္လုပ္ေတာ႕တာဘဲဟု တစ္ေယာက္ထဲ ညည္းညဴသည္။























အခ်ိန္ကုိၿပန္တြက္ၿပန္သည္. ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ မွီနိုင္သည္ ႀကိဳးစားက အရွဳံးမရွိ. မမွီလုိက္လည္းဘာၿဖစ္လည္း လက္မွတ္အဆံုးခံ မန္းဒေလးကား လုိက္သြား မန္းဒေလးေရာက္တာဘဲ ဟုေေေေေေေေေေေေေေသေငွးပီသစြာေတြးသည္။ ပါလာေသာသူငယ္ခ်ငး္ကုိၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္. အိမ္ၿပန္တတ္ မွာဘဲဟုဆုိကာ ပစ္ထားခဲ႕ကာ လက္မွတ္ဝယ္ေ၇ြ႕ (တစ္ေသာငး္ နဲနဲေက်ာ္) အိမ္သုိ႕ သုတ္ေခ်တင္ေလသည္။

ေအာင္ဆန္းကြင္းမွ အိမ္. အိမ္မွ အာင္မဂၤလာ သို႕ ေမးႀကည္႕ရာ မိမိခရီးစဥ္ကုိရွင္းၿပေသာ္ ရွစ္ေထာင္ၿဖစ္သည္.( ေပးနုိင္ေပါင္) ဟုဆိုကာ အိမ္ၿပန္ရာလမ္းတြင္ အိမ္နားေရာက္မွ တုိင္စီငွားသြားေလသည္။ ငါးေထာင္ၿဖစ္သည္. တုိင္စီက အိမ္လိုက္လာကာ ေခတၱေစာင္႕ေပးသည္။ ၿပာယာအေတာ္ခတ္၏. အိမ္ထဲသုိ႕ေၿပးဝင္. ေတြ႕ေသာ အက်ီမ်ားကုိေကာက္ထည္႕. ပိုက္ဆံ ထည္႕မွတ္ပံုတင္ထည္႕ မွတ္ပံုတင္သည္လြန္စြာအေရးႀကီးသည္.သြားေလရာပါသင္႕၏။ လုိအပ္သည္မ်ားကို ထင္ရာၿမင္ရာ အၿမန္ဆံုးေကာက္ထည္႕ကာ ေစာင္႕ေနေသာတုိင္စီေပါၚသုိ႕ေၿပးတက္၏.

ညြန္ႀကားခ်က္မွာ မီွေအာင္ ေရာက္ေအာင္ေမာင္းရန္ၿဖစ္သည္။ ေဘးလည္းကင္းရမည္. မမွီလ်င္ကိစၥမရွိ safety အေရးႀကီးသည္။ ခင္ဦးေမေမာင္းလ်င္ေတာ ႕ေသခ်ာေပါက္ကားလြတ္မည္ၿဖစ္သည္. က်ြန္ေတာ္ေတာ႕ မေမာင္းတတ္ေတာ႕ခင္ဗ်ားဘာသာ ႀကိဳက္သလုိေမာငး္ေတာ႕ဗ်ာဟု အလုပ္အပ္သည္။ ထုိသူသည္ လူေတာ္ၿဖစ္သည္ သူ႕အလုပ္သူနားလည္သည္. . ေၿမာက္ဥကၠာပကုိေက်ာ္ကာ ေအာင္မဂၤလာသုိ႕ peak hour တြင္မည္သို႕ေမာငး္ရမည္နည္းကိုအေတာ္ေခါငး္စားသြား၏. ေနာက္အႀကံရကာ ၿပည္လမ္းအတိုင္း သုတ္ေခ်တင္ေမာင္းေရြ႔ ခေရပင္လမ္းခဲြႀကမွ ေအာင္မဂၤလာဘက္သုိ႕သြားမည္ဆုိသည္. ႀကိဳက္သလုိေမာင္းဗ်ာ ဟု ဆုိရၿပန္သည္. ။

ကားသည္ သုတ္ေခ်တင္ကာ ခပ္သြက္သြက္ေၿပးေလသည္ တုိင္စီေလးသည္ အေတာ္စုတ္ေသာ္ၿငား အေေတာ္ေၿပးေလသည္။ ေတြ႕သမွ်ကားကုိေက်ာ္တက္. ဟုိဘက္ဝင္လုိက္ဒီဘက္ဝင္လုိက္နင္႕ခင္ဦးေမသည္ မႀကည္႕ရဲေတာ႕ေခ်. သဴ႕အလုပ္သူသိလိမ္႕မေပါ႕ဟုသာ စိတ္ခ်လက္ခ်ေနကာ နာရီကုိသာ ႀကည္႕ေနေလသည္. ။

ေမာင္းရငး္နင္႕ေမွာင္လာေလသည္။ စိ္တ္ပူေသာ္ၿငား ကပ္မွီလိမ္မ႕ည္ဟုတြက္သည္။ မွန္၏ ကပ္မွီေလသည္. ကားဆရာကို ေက်းဇဴးတင္ စကားဆုိေ၇ြ႕ ငါးေထာင္ကုိေက်နပ္စြာေပးေလသည္ ၿပင္ဦးလြင္ႀကီးကိုေတာင္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ဘဲႀကၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းမွ ေအာင္မဂၤလာကိုငါးေထာင္မွာ သက္ၿပငး္ခ်ရေလသည္။ မခ်နင္႕မခ်နင္႕ ဟု ကြကုိနစ္သိမ္႕ကာ ကားဆရာမ်ားကိုသတငး္ပို႕သည္။ ဤတစ္ခါေတာ႕ မႀကည္နူးနုိင္ .

တစ္ေန႕လံုး လည္ပတ္ထားရာ နံးေန၏။ ေရလည္းခ်ိဳးခ်င္သည္. အိမ္တြင္ အထုတ္ သြား ထည္႕စဥ္က ေရမခ်ိဳးရဲေခ်.ငါးမိနစ္ေနာက္က်ပါကာ ကားလြတ္သြားမည္မဟုတ္ပါလား။ တစ္ညလံုး လည္းကားစီးရမည္. အလကားေနေရခ်ိဳးခ်င္ေနေသာ ခင္ဦးေမသည္ စိတ္အိုက္လာေလသည္။ တစ္ညလံုးအိုက္အိုက္ႀကီး ေခ်ြးမ်ားနင္႕ေနရမည္မွ စိတ္ပ်က္လွသည္. ႀကံရာမရရာမွ ကားဂိတ္ကိုသြားေလ႕လာၿပီးအႀကံရေလသည္။ ေရခ်ိုးေရြရမရမသိ. rest room သို႕ဝင္ရင္း ေရခ်ိဳးလုိက္ေလသည္ မယံုမရွီပါနွင္႕ အမွန္ၿဖစ္ပါသည္.။ ေခ်းေညာွ္စင္ရံု အပူမ်ားေအးသြားရံုသာ ခ်ိုးပါသည္. ဘယ္နစ္ခြက္လည္းေမးလွ်င္ေတာ႕လည္းၿပန္တြက္ရမည္ ရွိပေစေတာ႕. လူအမ်ားသည္လည္းကိုယ္႕အာရံုနင္႕ကို အားလံုးရွဳတ္ရွက္ခတ္ေနရာ မည္သူ႕မည္သူကုိမွ် အာရံုမစိုက္နုိင္ႀကေခ်.။

ေရခိ်ိဳးၿပီးေသာ္ စိတ္ခ်မး္သာသြားသာခင္ဦးေမသည္ ကားနားသို႕သြားကာမေယာင္မလည္နင္႕ လုိအပိသည္မ်ား ကုိဝယ္၏။ ေရဘူးမဝယ္ေတာ႕ေခ်. ေရဘူးေပးမွာလားေမးေသး၏. ေပးမည္ဟုဆုိေသာ္စိတ္ခ်သြားသည္။ ကားေပၚသုိ႕အိေၿနွမပ်က္တက္ကာ ေနရာယူသည္ . ။ ေဘးမွ လူသည္လည္း အမိ်ဳးသားပင္ၿဖစ္သည္ ဤတစ္ခါတြင္ေတာ႕ ရင္သိမ္႕တုန္ခန္းမပါ။

























ကားထြက္သည္။ ခင္ဦးေမသည္ အိပ္ရန္ႀကိဳးစားသည္ အားရွိမွ လည္နိုင္မည္မဟုတ္ပါလား. အိပ္ေပ်ာ္သည္ ဘာကားၿပသလဲ မေမးေသာ္လည္းေၿဖခ်င္ပါသည္ ေက်ာ္ရဲေအာင္ စိုးၿမတ္သူဇာ same ကားသာၿဖစ္ပါသည္။ သက္ၿပငး္ကိုသာ လွဴိင္လွွဳိင္ႀကိီးခ်ရေလသည္. ရက္ပိုင္းအတြႈင္း ေခါက္တံုးေခါက္ၿပန္စီးေသာခရီးသည္မ်ားကုိ ညွာတာရန္ ကားပိုင္၇ွင္မ်ားနင္႕ရင္းနီးေသာသူမ်ားကိုုေၿပာေပးႀကပါရန္ေမတၱာရပ္ခံလုိိပါသည္။


















ၿပခ်င္ရာၿပမႀကည္႕ဘူးေဟ႕ဆုိကာ အိပ္ေလေသာခင္ဦးေမသည္ ၁၁၅ မိုင္စခန္းသုိ႕ေရာက္ၿပန္သည္. စားၿပန္သည္ ။

လဘက္ထင္မင္းသုတ္ကုိအားမရေလေသာေႀကာင္႕ထပ္မွာသည္။ လူလည္ၿဖစ္သြားေသာသူမသည္ နြားနုိ႕မမွာေတာ႕ေခ်. ေနာက္တစ္ခ်ိန္ဘယ္ေနရာတြင္ဘယ္နစ္ေခါက္ရပ္မည္မသိေသာ္ေႀကာင္႕ၿဖစ္သည္။ အစားအရင္စားသည္. ကားေပၚတက္ခါနီးမွ rest room ဝင္သည္. နာရီဝက္အတြင္းအားလံုးၿပီးေအာင္ရွင္းသည္ မိမိေႀကာင္႕ကားဆရာေနာက္က်မည္ကို စိုးရီမ္သည္။







































ကားထြက္သည္ တယ္လီဖံုးလုိင္းအေတာ္မိသည္ကုိေတြ႕ရသည္ ဖဳံးကုိလည္းလဲလုိက္သည္ ဆမ္ေဆာငး္ omnia II ထဲသုိ႕ ကဒ္ၿပားေၿပာငး္ထည္႕လုိက္သည္ လုိင္းကဘဲမိသလား တယ္လီံဖံုးကဘဲေကာငး္သလားမသိ.ေတာ္ေတာ္ႀကာေအာင္လုိငး္မိေလသည္။ ရန္ကုန္လုိင္းသည္ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ပါ လုိင္းမိေနသည္မွာ အေတာ္စိတ္ခ်မး္သာစရာေကာငး္သည္. စိတ္အားရွိေလသည္။

ၿပန္အိပ္သည္ အိပ္ေပ်ာ္သည္ အိပ္ေကာငး္တံုးကားရပ္သည္ မန္းဒေလးလားဟုေမးရာဟုတ္သည္ဟုေၿဖသည္။ ပစၥည္းအနည္းငယ္ခ်သည္ လူအမ်ားမဆင္း. ခင္ဦးေမကေတာ႕ဆငး္သည္.လ မ္းဆင္းေလ်ာက္သည္ အရင္ဆံုး rest room သုိ႕ေၿပးသည္. မွန္၏. ေနာက္က်သူမ်ားတန္းစိရေလသည္. ခင္ဦးေမကေတာ႕ေရွ႕ဆံုးနီးပါးမွဝင္သြားသူၿဖစ္သည္ ေၿခလက္မ်က္နာေဆးေႀကာလုိက္ေသးသည္.

တမင္ယူလာေသာနံၿပားကုိလမ္းတြင္အပ်ငး္ေၿပဝါးသည္။ ကားၿပန္ထြက္သည္ ၿပန္အိပ္သည္။ေ မၿမိဳ႕အတက္လမ္းမွန္း သိေသာ္လည္းမုိးမလင္းေသးေႀကာင္႕ဘာမွ မၿမင္ရေခ်. ကားတြင္ေခါငး္အံုး ကေလးမ်ားပါသည္ေသးေသး ခ်စ္စရာေလးၿဖစ္သည္ အေတာ္အသံုးဝင္သည္. အဆင္းတြင္ ယူလာရန္စိတ္ကူးေသးသည္။ မသင္႕ေတာ္ပါဘူးေလဟု ဆုိကာ ထားခဲ႕ရသည္။

ႀကံဳတံုးေၿပာပါဦးမည္. အခ်ိဳ႕ေသာေနရာတြင္ ခင္ဦၚေမသည္ ယခုအခါ ၿခံဳေစာင္မေတာငး္ေတာ႕ေခ် ကုိယ္႕ေစာင္နင္႕ကိုသြားသည ္အခ်ိ႕ေသာ္သူမ်ားေတာငး္ရာ လုိရာခရီးေရာက္ခါနီးတြင္ ၿပန္ယူသြားေလသည္. ဟုိယခင္ကထားခဲ႕ရံုသာၿဖစ္သည္. ယခုေသာ္ မဆင္းခင္သိမ္းသည္. မည္သုူ႕မည္သူကုိအၿပစ္ဆုိရမည္နည္း. ယူသြားသူမ်ားေရြ႕သာ ဤသုိ႕ႀကိဳသိမ္းရၿခငး္ၿဖစ္ေပမည္.ဟုထင္သည္။ သို႕ေသာ္ မယူသြားဘူးသူမ်ားတြက္ကာ အနည္းငယ္ေအာင္႕အည္းခံရခက္ေပသည္. အေသးအဖြဲမမ်ားကို မခံစားသင္႕ဟုဆုိကာေခါငးထဲမွ ထုတ္ရမည္.။

ေမၿမိဳ႕ေရာက္သည္ ဆုိင္ကယ္ဆရာမ်ားနင္႕ေတြ႕ၿပန္သည္ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚမ်ား ကိုေတြ႕ရသကဲ႕သုိ႕ ဝမ္းသာႀကသည္ ။ ၿမိဳ႕ခံအိမ္သုိဳ႕သြားေရြ႕ဂါရဝၿပဳကာ မုန္႕အလကားစားသည္.။

သူရို႕အိမ္တြင္တည္းပါ နားပါ . ကားစီစဥ္ထားပါသည္. လူကိုယ္တုိင္လုိက္ပို႕ပါမည္။ ဟု ခ်စ္ခင္စြာ ဖိတ္ႀကားသည္ကုိ ဟုတ္ကဲ႕ဟုဆုိကာ လစ္လာေသာခင္ဦးေမသည္ အမွန္ကုိဆုိပါမည္။ အၿပန္လက္မွတ္ တစ္ခါတည္းသြားဝယ္သည္ . ထုိ လက္မွတ္ေရာငး္ရာေနရာ တြင္ခြင္႕ေတာင္းကာေရခ်ိဳးသည္ rest room ဝင္သည္။ မိတ္ကပ္လိမ္းသည္ မွႏ္ႀကည္႕သည္ ေခါငး္ၿဖီးသည္။ ဘာလို႕ၿမို႕ခံအိမ္တြင္ မလုပ္သနည္းဟု ဆုူသံပူသံမ်ားကို မႀကားေစရန္ဖံုးပိတ္ထားမည္စိတ္ကူးသည္။ အန္မတန္အားနာတတ္ပါသည္။ ဒါဆုိ ဘာၿဖစ္လုိ႕ဒီမွာမနာသလဲ မေမးပါနင္႕ မေၿဖတတ္ေတာ႕ေခ်.

ုထို႕ေနာက္ လွပ ရွငး္သန္႕ေက်ာ႕ေမာ႕သြားေသာခင္ဦးေမသည္ ဆက္လက္ကာ ဆုိင္ကယ္ကယ္ရီ နင္႕ လည္လည္ဆက္ထြက္သြားေလသည္။