ျပင္ဦးလြင္ (3)

ပိတ္ခ်ငး္ေၿမွာင္ၿဖစ္သည္.လမ္းတြင္ကိုကာကုိလာတစ္ဘူးေမာ႕သြား၏။ ေႀကာ္ၿငာရိုက္ရမလုိၿဖစ္သည္.အားကုန္တုိငး္ကုိကာကုိလာေသာက္သည္။ လစ္ပို မေသာက္ၿဖစ္ေသး. . ဆိုင္ကယ္သည္ အေတာ္ခရီးတြင္သည္။ အက္ဆီဒန္႕ကိုေႀကာက္ေသာေႀကာင္႕ တစ္သက္လံုးမစီးခဲ႕ ယခုေသာ္ စီးသည္. ကံဘဲဟု စဥ္းစားသည္။ လည္ခ်င္ပတ္ခ်င္စိတ္ကပိုမ်ားသည္။ ရန္ကုန္ၿမိီဳ႕ထဲက မထြက္ဘဲေနခဲ႕သည္မွာ decades ဘယ္နစ္ခုရွိၿပီလဲမသိေတာ႕.။ ဘယ္မွ မေရာက္. ခင္မင္ေသာမိတ္ေဆြ တစ္ဦး အက္စီးဒန္႕ၿဖင္႕ေၿခေထာက္ဒဏ္ရာရၿပီးကတည္းက ဆုိက္ကိုၿဖစ္သြားသည္။

လမ္းခရီးတြင္ရုွခင္းမ်ားစြာေတြ႕ေသာ္လည္း ဆုိင္ကယ္ေပၚမွ ၿပဳတ္က်မည္စိုးေသာေႀကာင္႕မရိုက္ရဲ။ တစ္ေနရာတြင္ေတာ႕ ဆုိင္ကယ္သမားကရပ္ေပးသည္ ထုိေနရာအေတာ္လွသည္။ က်န္ေသာလွေသာေနရာ မ်ားေတြ႕ေသာ္လည္းကြကုိသာႀကည္နူးလိုက္ရသည္.တိမ္ေတြ လည္းအေတာ္လွသည္.မရိုက္နုိင္ေခ်။

ေစာေသးေသာေႀကာင္႕လူရွငး္ကားရွငး္သည္ ခင္ဦးေမတို႕ကားသုတ္ေခ်တင္ႀကေလသည္. ခင္ဦးေမသည္ ရက္မ်ားမ်ားမေနနိုင္. ရေသာအခ်ိန္အတြင္း ေနရာမ်ာမ်ားသြားရမည္.သြားခ်င္သည္လား ဒါတ္ပံုရိုက္ကာ လူေပၚလူေဇာ္လုပ္ခ်င္သည္လားေမးလွ်င္ နာမည္ႀကီးခ်င္သည္ကပုိပါသည္။




























တစ္ရက္က ဘူဂစ္တြင္ လမ္းသလားရာ ကုိယ္႕ထက္ဆုိးသူတစ္ဦးနင္႕ေတြ႕သည္ ဘူဂစ္တြင္ အခ်ိဳဳ႕ေသာမုန္ဳ႕ကလးမ်ားမွာထူးဆန္းခ်စ္ဖြယ္ရွိသည္. ထုိသူသည္ ထုိမုန္႕ကုိ မစားခင္ ဘက္ဘယ္က က မုန္႕ကုိကုိင္ လက္ေၿမွာက္ေရြ႕ (ထုိင္စရာလည္းမရွိ လူသြားလူလာလည္းမၿပတ္ ရွုတ္ရွက္ခတ္ေနေသာအေၿခတြင္) ညာလက္က ေကာငး္မြန္ေသာ အေကာငး္စား ကင္မရာႀကီးုထုတ္ေရြ႕ ေသခ်ာရုိက္ေလရာခင္ဦးေမသည္ ထုိသူကုိသနားမိေေလသည္ ေအာ ္ဒုတ္ခ ဒုတ္ခ ငါတို႕ေတြ လည္း ဖဘ ..ဘေလာ႕နိပ္စက္တာ စားေကာငး္ခ်ငး္မစားရ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိလည္းမရွက္နုိင္. မွ်ေဝခ်င္ေသာဆန္ဒမ်ား သည္ ၿပငး္ၿပလြန္းေခ်သည္။

ခင္ဦးေမသည္လည္းမထူးေခ်. အသက္နင္႕ရင္းေရြ႕လည္းဓါတ္႔ပံုရိုက္ဘူးေလသည္။ အရွက္လည္းေဘး ထားေရြ႕ရိုက္ဘူးသည္. ။ ႀကာေသာ သတငး္သမားလား ကြကိုထင္မိေလ၏ သတင္းအတြက္ဆုိလ််င္ ဘာညာမႀကည္႕ဘဲ နာမည္ႀကီးၿပီးေရာလုပ္ခ်င္စိတ္မ်ားတစ္ခါတစ္ရံေပၚမိရာ ကုြကို ၿပန္ထိန္းရသည္။ ငါသည္ professional မဟုတ္ အေပ်ာ္တမ္းၿဖစ္သည္ဟု ကြကုိနားခ်ရသည္။

ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ႕ေမာငး္ရသည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာတြႈင္ကုန္းတက္ကုန္းဆင္းကေလးမ်ားရွိသည္.။ ေရာက္ၿပီ ဟု ဆုိင္ကယ္ဆရာက ဆုိသည္ စားေသာက္ဆုိင္တန္းကေလးတစ္ခုတြင္ရပ္သည္ မိတ္ေဆြ ဆိုင္ပါ ။ နားပါ ။ လံုခ်ည္လဲနိင္ပါသည္ဟု ဆုိ၏။ မဗိ်ဳင္းကုိ သိတ္ႀကည္႕ရပံုမရေခ်.။ ဘိုက္ေတာ႕သိတ္မဆာေသးရာ. မစားလဲ ရပါတယ္. ဆုိရာ လံုခ်ည္ဝင္လဲသည္။




























ေရေတြ႕လ််င္သေဘာက်သည္.ေရစီးသည္ကုိခ်စ္သည္။ ေရသံကုိႀကားရသည္မွာ သာယာသည္။



























ႀကည္႕လုိ႕ကုိမဝနိုင္. မဝေနလို႕မၿပီး အခ်ိန္ကိုႀကည္႕ရမည္. ။

ဆုိင္ကယ္ဆရာက လုိက္ပို႕ေစခ်င္သလားေနခဲ႕ရမလားဟုေမးသည္.အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက လုိက္ေပးေစလုိ၏ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကမလိုက္ေစလုိ. အမည္သုိ႕ဆန္ဒရွိသနည္းဟုေမးရာ. လုိက္ခဲ႕ေစခ်င္ပါသည္ဟုေၿဖ၏. တစ္ေယာက္ထဲကားပ်င္းစရာေကာငး္လွသည္.။ တစ္ခြန္းနစ္ခြန္းေၿပာခ်င္ေၿပာ မေၿပာခ်င္လဲ လူၿမင္ရလ်င္အားရွိသည္။ ကုိယ္ကလဲလမး္သိသည္မဟုတ္ ဘယ္ေကြ႕ရမွာလား ညာခ်ိဳးရမွာလား လမ္းေပ်ာက္ေနလ််င္ အခ်ိန္ကုန္မည္. လမ္းမွားစရာေတာ႕မရွိ.သူမ်ားေတြ သြားသလုိသြား သူမ်ားေတြ ၿပန္သလုိၿပန္ေသာ္ရ၏ ဟုအညြန္းဆုိေသာ္လည္း အေဖာ္ခင္ေသာခင္ဦးေမအတြက္ကား လိုက္ခဲ႕ေပးလ်င္ေက်းဇဴးတင္ပါသည္။

ႀကိဳးတံတားေခၚမလားသစ္သားတံတားလား ၿဖတ္လ််င္ေတာ႕လွဴပ္သည္ ခေလးမ်ားေပ်ာ္ႀက၏. ခင္ဦးေမကားမေပ်ာ္နိုင္. ဘာေပ်ာ္စရာရွိလုိ႕ဒံုး]ဟုစဥ္းစားသည္. သစ္သာလွဴပ္ လူွပွဳတ္တယ္ေပါ႕ ဟုသတ္မွတ္သည္။ အင္း.....အသက္ အသက္ပင္ၿဖစ္သည္။



























၁၆ နစ္မ်ားက သစ္ရြ႕္လဴပ္သည္ကုိ ပင္ရယ္ေမာသည္ဆုိသည္မွာမွန္ေပသည္.ခင္ဦးေမတို႕ငယ္စဥၤက က်ိဳက္ထီးရုိးသြားရာ ကားစထြက္သည္မွ ေရာက္သည္အထိ ခင္ဦးေမသူငယ္ခ်ငး္သည စကားအဆက္မၿပတ္ေၿပာရာ အဆငး္တြင္ လူႀကီးတစ္ေ ယာက္ သည္မေက်မခ်မ္းနင္႕ ေၿပာေၿပာနုိင္လြန္းတယ္ ဟု မွတ္ခ်က္ၿပဳခဲ႕ဘူး၏.

























ယခုေသာ္ ခင္ဦးေမသည္ လူႀကီးၿဖစ္ေခ်ပီ. ရထားေပၚတြင္ နားႀကပ္နင္႕ခေလးမ်ား ..အုပ္စုဖဲြ႕ကေလးမ်ားေတြ႕လ််င္ေဝးေဝးေ ၿပးကာ မ်က္စိမွိတ္အိပ္ေလသည္။ အိုင္ဖံုးလဲမလုိ အိုင္ပက္လဲမလုိ မ်က္ေစ႕ပ်က္၏ ဟု စဥ္းစားသည္. ၿမင္လဲမၿမင္ေခ်. တယ္္လီဖံုးမက္ေဆ႕ေတာင္ မ်က္မွန္တတ္ဖတ္ရမွ ၿမင္ရာ.ဘဝသည္ မေခ်ာင္ေခ်။

တံတားၿဖတ္ခလည္းေပးရသည္။ ဆုိင္ကယ္ဆရာ အတြက္ပါေပးရ သည္ယခင္က မယူေသာ္လည္း ယခုယူသည္ဆုိ၏. ေပးပါသည္.။ မညည္းညူဴပါ မ်ားလည္းမမ်ားပါ ငါးဆယ္က်ပ္လားထင္သည္. ေမ႕သြားပီ။

























မွတ္ခ်က္
ေပရွည္မည္.